สบาย ๆ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

             อาชีพอีกอย่างของครอบครัวเราคือค้าขาย แต่เป็นการค้าขายแบบสะดวกก็ขาย ไม่สะดวกก็ปิดร้าน แดงจึงชอบเรียกร้านของครอบครัวว่าร้านสะดวกขาย ร้านเราเป็นร้านเล็ก ๆในหมู่บ้าน ของที่ขายก็แล้วแต่ความต้องการของลูกค้า ไม่เฉพาะเจาะจงว่าต้องขายอะไรบ้าง ลูกค้าท่านใดอยากได้สินค้าอะไร ไม่มีสินค้าที่ต้องการในร้านก็มาสั่ง เราจัดหามาให้ได้ เป็นการค้าขายแบบสบาย ๆ พ่อชอบตกปลา มีเพื่อนชอบตกปลาเยอะก็ขายอุปกรณ์ตกปลา แดงชอบปลูกต้นไม้ปลูกผัก ก็ขายเม็ดผัก ขายอุปกรณ์ทางการเกษตร ใครใคร่ทำอะไรทำ แล้วแต่ความถนัดความชอบ ส่วนแม่กับอ้ายเวทย์เป็นผู้จัดการ(ทุกอย่างในร้าน)   

        แดงกับอ้ายเวทย์จะเข้าเมืองไปซื้อของ 1-2 อาทิตย์ต่อครั้ง ทุกครั้งที่ไปก็จะซื้อแก๊สโซฮอล์มาด้วย ไว้ใส่มอเตอร์ไซค์ ใส่เครื่องตัดหญ้า เพราะในหมู่บ้านมีแต่ปั๊มหลอดที่ขายแต่น้ำมันเบนซิน ลิตรละ 48 บาท เราซื้อแก๊สโซฮอล์มาจากในเมืองประหยัดได้ตั้งหลายบาท ประหยัดได้เราก็ประหยัด

        เวลากลับจากในเมือง น้องแพรก็มาช่วยขนของอยู่บ่อย ๆ  บ้านเราอยู่ใกล้ๆ กันมีอะไรก็ช่วยกัน ปีนี้น้องแพรอยู่ ป.6 กำลังจะเป็นวัยรุ่น แต่ยังไม่ติดเพื่อน ยังติดแม่ ติดลุงเวทย์อยู่

      พี่หมี วันนี้ไม่ให้ช่วยขนของ เพราะไม่มีของชิ้นเล็ก ๆให้ช่วยขน แต่คงไม่เชื่อเลยโดดขึ้นมาดูเองเลยว่าทำไมพ่อกับแม่ไม่ให้ช่วย

       เช้านี้เป็นเช้าแรกในรอบสองเดือนกว่าที่ฝนไม่ตก แต่มะละกอ ดูแล้วน่าจะรอดยาก รากคงจะเน่าหมดแล้ว แต่ไม่เป็นไร ยังมีต้นอื่นที่ปลูกบนที่สูงอยู่หลายต้น

               ใบกล้วย งามไม่งามเป็นอาหารหมูได้หมด

             ผักแบบนี้ในสวนมีเยอะ ถอนแล้วไม่ต้องทิ้งหมูชอบกินนัก

      ใครที่ปลูกกล้วย ถ้าเลี้ยงหมูสบายเลย ไม่ว่า ใบ ต้น หมูกินทุกอย่าง

        หน้านี้หน่อไม้ออกเยอะ วันหยุดนี้จะทำหน่อไม้ถุง

               เสาวรส ปีเดียวเห็นผล ปลูกง่ายมาก ๆ

           จากเมื่อ3 ปีที่ผ่านมา หลังจากที่ลองกรีดยางด้วยตัวเองดู แล้วพบว่า การทำอะไรก็ตามที่อยากได้ อยากมี ทำเกินกำลังตัวเอง มันทุกข์แสนสาหัส จากวันนั้นมาทำให้คิดได้ว่า จากรายได้ที่เรามี ถ้าเพียงแค่ใช้เท่าที่จำเป็น ไม่ได้ใช้เพื่อสนองความอยาก จนเกินความพอดี รายรับที่เรามีมันก็เพียงพอแล้วสำหรับครอบครัวเล็ก ๆของเรา ต่อไปเรามาทำสวนแบบเอาความสุข เอาความชอบตามใจเราเองดีกว่า 

                                                                            โปรดติดตามตอนต่อไป...............

ความเห็น

อยู่แบบมีความสุข

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ผมก็จะกลับไปอยู่บ้านแล้วล่ะ อยู่กับครอบครัว ได้เล่นกับลูก ได้ช่วยแบ่งเบางานของพ่อ กินอดๆอยากๆก็ช่างมัน อย่างน้อยก็มีความสุข

สักวันต้องมีชีวิตแบบนี้ให้ได้

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

มีความสุขกับทุกๆ วัน ขอเพียงเท่านี้ก็พอ

"what a wonderful world"

หากทำตามความพอดีมีความสุขดี  แต่สำหรับคนมีลูกต้องรับผิดชอบเหนื่อยมากแค่ไหนก็ต้องพยายามทำเพื่ออนาคตของลูกแต่ในความเหนื่อยก็มีความสุขความภูมิใจที่ได้เห็นคนที่เรารักมากเติบโตและประสบความสำเร็จด้านการศึกษา...มนุษย์มีความสุขคนละแบบแตกต่างกันหากชีวิตมีโอกาสได้เตินทางถึงจุดที่หมดภาระจากลูกแล้ว...คงมีโอกาสมีชีวิตเรียบง่ายอย่างน้องแดงบ้าง  คิดถึงทุกคนที่อุบล....พัชร์ธมน

ดีจังค่ะ อยากทำแบบนี้บ้าง

วันนี้ป้ายา ต้มหน่อไม้แล้วตักมาหน่อยหนึ่งทำเมนู ผัดกะเพราพริกแกง  อร่อยจริงๆค่ะน้องแดง  ที่เหลือจะแพทใส่ถุงใส  เวลาต้องการแกง  ก็ใช้ที่ละถุงแกงแต่พอกินค่ะ

ขายของตามสั่ง สบายใจ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..