ถ้าน้องชอบกินผัก ก็รักพี่ได้นะ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   ถึงว่าพี่ม่ายไหร ม่ายเงินเดือน ตัดยางเช้าไม่กี่โล ยางราคาตก ฝนก็ตกสุดท้ายก็ได้แค่ๆ ค่าแรงขั้นต่ำ แต่พีว่าพันปรือๆ ก็ไม่น่าจะทำให้น้องอด มาแลตะน้องว่าบ้านพี่ยังไหรมั่ง

ผักเหมียง บางที่ก็เรียกยอดเหรียง ยอดเขรียง
ผักเหมียงผัดไข่ แกงเลียงผักเหมียง แล้วแต่ว่าน้องอีชอบเมนูไหน

พี่โปลกไว้ในสวนเทียม สวนยาง รวมแล้วสามร้อยเหลือต้น

ยอดตาหมัดน้องเห้อ ต้มกับโดกหมูหรอยอย่างแรง

ถ้าน้องชอบกินหน่อไม้ บ้านพี่หน่อไม้ลุยแหม็ด กินไม่ทัน
อันนี้ไปตงบ้าน อายุน่าจะมากหวาพี่

หน่อตง หวางนี้กำลังออกหน่อ ของพื้นบ้านได้กินปีหนสองหน

อันนี้ไผ่ปักกิ่ง หน่อหวานเหมือนมันแกว พี่ไม่หกน้องเห้อ

อันนี้ไผ่ไต้หวัน หรอยรองลงมาจากปักกิ่ง

นอกนั้นก็ยังมีไผ่ตงลืมแล้ง ไผ่เลี้ยง ไผ่ใจแอ้น ถ้าพี่ถ่ายโรปมาให้น้องแลทั้งแหม็ด สงสัยบล็อกนี้ยาวเท่ารถไฟ

ต่อๆๆ อันนี้ยอดส้มม่าว แกงเลียงเคย ซดหวางคอ ได้แรงอกนิน้อง

 

    ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว พาน้องมาเที่ยวในสวนผักพี่ดีหวา หวางนี้ลูกเขือยักษ์ที่ได้จากป้าเล็กก็ติดลูกมั่งแล้ว ที่เน่าไปก็ลุย เอาเท่าเท่เหลือ อย่าไปคิดไหรมาก

แปลงที่ปลูกโลกเขือ ยังโลกเขือยักษ์ โลกเขือจีบ โลกเขือยาว

โลกเขือยาวน้องเห้อ ถึงแม้ว้าไอ้เอิน(อย่างอื่น)พี่ไม่ยาว แต่โลกเขือพี่ยาวนะน้อง

มาแลโลกเขือยักษ์ ยักษ์ขาว

ยักษ์เขียว

ยักษ์ม่วง

อันนี้ผลงานแม่ของพี่ แม่ชอบโปลก ขี้มิ้น ใคร ดีปลี

ดีปลี(พริก) บ้านพี่ไม่ขาดบ้านน้องเห้อ ดีปลีแห้ง กินกันปีสองปีกะไม่หมด

อันนี้ผักบุ้งอาวุโส ปลูกแล้วขายใครไม่ได้  ตัดกินแล้วงอกใหม่หล่าว น้องมาช่วยกินให้ขี้เขียวไปเลยกะได้

แต่พี่ว่าผักบุ้งบ้านๆ พันนี้หรอยหวาครัน

อันนี้เขาเรียกผัก ชุนฉ่าย บ้านพี่เรียกผักกาดไร่ ไม่ต้องไปกินอาหารญี่ปุ่นที่ไหน บ้านพี่มีผักชุนฉ่าย
กินแล้วเหมือนกินวาซาบิ น้ำมูกน้ำตาไหลเหมือนกันแหละน้องเห้อ

อันนี้เขาเรียกผักหวานบ้าน ไม่ใช่ผักหวานป่า พี่ไม่ปลูกผักหวานป่า เพราะไม่ชอบป่าเดียวกัน
พี่ปลูกไว้สองร้อยต้นได้ ว่าอีขยายพันธุ์เหลย

ยอดขี้พร้าไฟ ผัดกินได้หลอดปี ผัดน้ำมันหอยก็หรอยนิ พี่กินจนเบื่อแล้ว คร่าวน้องมาช่วยกินนิ

พี่มีสระน้ำส่วนตัว ไว้ให้น้องเล่นนุ่งผ้าถุงตีโป่งได้บายๆ

 ผลไม้บ้านพี่กะพอยังมั่ง อย่างต้นครึ่งต้น จำด้า เรียน มังคุด

จำด้า(จำปาดะ)

เรียนหมอนทอง

จำด้าทอดน้องเห้อ ยกให้น้องทั้งถาด

ตบท้ายหิดพันปรือๆ พี่ก็ยังนอนคนเดียว นอนแลโลกเขือข้างห้องนอนอยู่เหมือนเดิม
ถ้าน้องไม่รังเกียจพี่ก็ค่อยมานอนแลโลกเขือด้วยกัน

โม้มายาวแล้วน้องเห้อ ที่เล่ามาทั้งหมดนี้บ้านพี่มีแต่ผัก แต่ถ้าน้องรักไก่ KFC พี่ก็ไม่ที่ว่าไหร

 

ปล. ขออภัยสมาชิกที่ไม่เข้าใจภาษาใต้นะครับ ให้แปลคำไหนก็บอกมาได้นะครับ

ความเห็น

แล้ว ถ้าพันนี้ยังหาไม่ได้ เลิกต๊ะน้องเห้อ ไม่ต้องหาแล้ว ทั้งผักทั้งหญ้า ครบแล้ว น้องอีหาเมียแน่นะ ฮาย กินแต่ผักกันตัวเขียวเหม็ดแหละถ้าพันนี้ หาคนขาว ๆ หิดน้านLol

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

อยากเห็นผู้โชคดีคนนั้นสักที ว่าหน้าตาพันพรือ

พี่ค่ะ มีวิธีการดูแลต้นผักเหมียงยังไงบ้างคะ ย่าปลูกไว้เป็นสิบต้นเลย  ตอนนี้ย่าเสียแล้ว หนูกับแม่เก็บทำเป็นมัดฝากขายตลาดนัดบ่อยๆ แต่มาช่วงนี้ต้นมันโทรมลงค่ะ จากที่ใบใหญ่ๆ ตอนนี้ใบเล็กเท่าใบส้มเม่าแล้วค่ะ บางต้นก้อไม่มียอดอ่อน  บางต้นยอดอ่อนเหี่ยวไหม้ เป็นเพราะไม่ได้ใส่ปุ๋ยรึเปล่าคะ  หรือเราต้องตัดกิ่งเก่าๆออกบ้างคะ อยากจะเก็บไว้เป็นที่ระลึกถึงคุณย่าค่ะ  

ป.ล.  หนูกำลังมีโครงการดูแลสวนผักต่อจากย่าค่ะ  ก่อนเสีย แกปลูกไว้เต็มเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นมะระไฟ น้อยโหน่ง ยอดหมุย ต้นโดน ต้นมวง ผักเหมียง  ฯลฯ  

เหมือนถอดเทปรายงานการประชุมเลย อ่านไปแปลภาษาใต้ไปเข็ดหัวเลย เคยแต่ฟังแหลงใต้ ไม่เคยอ่านแหลงใต้ ขำ 55555 โถกใจ ราสา

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

ชอบบล็อกนี้ของพี่โสทร จัง...

หากน้อง..ยังไม่มีผั้ว น้องจะรักพี่เลยล่ะ 

จะไปนอนดูโลกเขือเป็นเพื่อนพี่  555 

(ล้อเล่นขำๆ เด้อค่ะ) 

อะไรที่ไหน อันความงาม มีอยู่ตาม หมู่ซากผี อันความดี อยู่ที่ละ สละยิ่ง ความเป็นพระ อยู่ที่เพียร บวชเรียนจริง นิพพานดิ่ง อยู่ที่ตาย ก่อนตายเอย ฯ

สาวคนไหนน๊าจะโชคดี ที่พี่บ่าวกล่าวถึงหว๋า ยังไงก็ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ

meenta28@hotmail.com
การมีน้ำใจ แบ่งปันเพื่อนมนุษย์ เป็นการทำบุญอีกทาง

เข้ามาเห็นโพสนี้โดยบังเอิญ อ่านไปก็ยิ้มไป น่ารักมากมาย เขียนได้มีเสน่ห์ ถึงขั้นต้องสมัครสมาชิกเข้ามาเม้นเลยทีเดียว

 กำลังตัดสินใจลาออกจากงานประจำเพื่อกลับไปทำเกษตร  เพิ่งเข้ามาเจอเวปนี้ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ 

พี่เป็นคนทำเวบนี้เหรอ

หน้า