ข้ามกำแพงเหล็ก เปิดประตูไม้ไผ่ แหวกม่านผ้าไหม ไปแอบดูจีน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

กลับมาอีกครั้ง มาชวนเพื่อนๆ ไปเที่ยว (อีกแล้ว!!) อ้อยหวานยังเขียนบล็อกปั่นจักรยานเที่ยวไทยยังไม่ถึงครึ่งทาง ชีพจรก็ลงเท้าอีกครั้ง คราวนี้ไปเที่ยวเมืองจีนค่ะ ไปกันเป็นกองทัพ พ่อแม่ พี่น้อง ป้าน้า อาหลาน จูงมือกันไปเที่ยว เราไปเที่ยวกันอย่างช้าๆ ไม่รีบร้อน เป็นโปรแกรมตามใจพ่อเอาใจแม่ ไปดูไปเที่ยวได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้น ไม่มีการวิ่งควบไปดูเสียทุกรายการ รถตู้คันเล็กขับเคลื่อนไปตามใจเรา อยากจอดที่ไหนก็จอด ใส่โปรแกรมไว้สามแห่งคือ เมืองแต้จิ๋วหรือเฉาโจว (Chaozhou) เมืองซัวเถา (Shantou) และเมืองเซี่ยเมิน (Xiamen) และนอกจากจะข้ามกำแพงเหล็ก เปิดประตูไม้ไผ่ แหวกม่านผ้าไหม แล้วอ้อยหวานยังได้ไปมุดมุ้งแอบดูจีนอีกด้วย ซึ่งจะเล่าให้ฟังในตอนต่อไป

 

ทริปนี้ของเราเริ่มต้นที่เมืองแต้จิ๋วหรือเฉาโจว (Chaozhou) เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในส่วนตะวันออกสุดของมณฑลกวางตุ้ง และตั้งอยู่ทางทิศเหนือของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำหาน (韩江) และเป็นเมืองพี่สาวน้องสาว (Sister cities) ของกรุงเทพ

ขอบคุณข้อมูลจากวิกิพีเดีย

 

สภาพเมืองแต้จิ๋วหรือเฉาโจวในตอนเช้า

 

ออกจากที่พักไปไม่ไกล เราก็มาถึงกำแพงเมืองและประตูเมืองแต้จิ๋วโบราณ ประตูนี้เป็นประตูรอง คนขับรถจอดรถให้เราลงที่นี้แล้วชี้ทางให้เราเดินไปที่ประตูหลักซึ่งอยู่ไม่ไกล

 

ประตูเมืองหลักสร้างได้ยิ่งใหญ่แนวจีนแท้ ทาสีแดงสวย

 

มองผ่านประตู

 

และแน่นอนแหล่งท่องเที่ยวก็มาคู่กับแหล่งเสียสตางค์ ผ่านประตูเมืองเข้าไปก็มีด่านรูดเงินทันที เป็นด่านที่มาในรูปของร้านค้าต่างๆ ยืนเรียงรายอยู่เต็มสองข้างถนน ถนนคนเดินที่ได้รับการเสริมสวยใหม่ ดูต่างจากบริเวณอื่นของเมือง

 

มีประตูหินอย่างนี้อยู่หลายประตู

 

แต่ละร้านก็มีข้าวของล่อตา ล่อใจ และล่อสตางค์ออกจากกระเป๋านักท่องเที่ยว พิมพ์ขนมไม้ของแต้จิ๋ว เป็นพิมพ์ทำมือแกะสลักอย่างสวยงามสำหรับทำขนมของจีนหลากหลายชนิดเช่น ขนมกุ๊ยช่ายสีชมพูหรือขนมอั่งท้อก้วย ขนมโก๋ ขนมไหว้พระจันทร์

 

เจ้าลูกที่เห็นนี้อ้อยหวานเพิ่งรู้จักว่ามันคืออะไรจากน้องที่เคยไปเรียนหนังสือที่เมืองจีน ตอนนั้นถ้ารู้จักก็คงจะซื้อมาลองทาน ชาส้มโอเป็นการนำเอาส้มโอมาแกะเนื้อออก ตากแห้ง แล้วใส่ใบชาลงไปแทนเนื้อส้มโอ เย็บให้เป็นลูกสวย จากนั้นก็ตากให้แห้งสนิท ก็จะได้ชาส้มโอชาชนิดพิเศษที่แตกต่าง

 

ดูกันชัดๆ ชาส้มโอ ดูเหมือนกับฟักทองที่เย็บด้วยหนัง

 

น้ำเต้าตากแห้งทาสีสวยๆ

 

ร้านนี้มีแต่น้ำเต้ารูปร่างแปลกๆ ราคาก็ไม่เบาเลย

 

ขนมแบบต่างๆ

 

กาน้ำชารูปร่างแปลกตา

 

อาซิ้มคนนี้ขายมะเฟืองลูกใหญ่อยู่ข้างๆ ประตูเมือง เป็นมะเฟืองของที่นี่ มีขายอยู่ทั่วไป บางครั้งจะเป็นมะเฟืองดองซึ่งเขาจะดองกันทั้งลูกเลย อ้อยหวานไม่ได้ชิมดูเพราะเป็นคนที่ไม่ชอบทานมะเฟือง

 

ตรงกันข้ามกับประตูเมืองคือสะพานโบราณที่มีชื่อเสียงของเมืองแต้จิ๋ว

สะพานเซียงจื่อ (Siangze) หรือสะพานกว๋องจี่ (Guangz) เป็นหนึ่งในสี่สะพานโบราณที่มีชื่อเสียงที่สุดของประเทศจีน เป็นสะพานที่ข้ามแม่น้ำหาน เริ่มสร้างในสมัยราชวงศ์ซ้ง ตรงกับปี ค.ศ. 1170 โดยใช้เวลาสร้างยาวนานถึง 57 ปี มีความยาว 515 เมตร มีศาลาหรือพาวิลเลียนทั้งหมด 24 ศาลา กับเรืออีก 18 ลำ

 

สะพานนี้นับว่าเป็นสะพานที่เปิด-ปิดได้แห่งแรกของโลก ซึ่งเรือ 18 ลำนี้เองที่ทำหน้าที่เปิด-ปิดสะพานให้เรือลำอื่นๆ แล่นผ่าน

 

นักท่องเที่ยวเต็มสะพาน ก็แน่ละเพราะช่วงนี้เป็นช่วงวันหยุดตรุษจีน เขาฉลองกันสิบห้าวันสิบห้าคืนกันเลยทีเดียว

จากเมืองแต้จิ๋วเรามุ่งหน้าไปยังเมืองเซี่ยเมิน (Xiamen) ซึ่งอยู่ติดชายแดนเมืองแต้จิ๋ว ในมณฑลฝูเจี้ยน (หรือมณฑลฮกเกี้ยน)

 

โปรดติดตามอ้อยหวานไปแอบดูเมืองจีนในตอนต่อไป

 

ขอให้เพื่อนๆ มีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

ความเห็น

ท่่องเที่ยวทั้งครอบครัวยินดีด้วยคะพี่อ้อยหวาน ทริปนี้อบอุ่น สนุกสนานแน่ๆเลยคะ

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

เป็นครั้งแรกของพี่ที่ไปเที่ยวต่างประเทศกับพ่อแม่และน้องๆ แตกต่างจากการปั่นจักรยานเที่ยวมากมาย แต่ก็สนุกดี ดีใจที่ตัดสินใจไป

ป้าด ไปเยือนเมืองเกิดอาปา(คุณพ่อ)ผมแล้ว ขอบคุณที่ Review พาเที่ยวให้ดูครับ (ภาพตอนนี้คงแตกต่างจากที่ฟังอาปาเล่าแล้ว สมัยก่อนมีแต่กำแพงอิฐเก่า ๆ) ส่วนตัวผมไปแค่กวางโจวกับเซียเหมินไปไม่ถึงแต้จิ๋ว (พี่อ้อยหวานอย่าลืมเยือนถูโหลว -บ้านดิน) นะครับ

ไร่สุโขทัยนี้ดี ไร่นี้มีแต่ความสุข

ที่จริงบ้านดินก็อยู่ในโปรแกรมเที่ยวนะค่ะ แต่วันนั้นพ่อไม่ค่อยสบาย เราก็เลยตัดออกไป แล้วไปเดินเล่นในสวนแทน คณะเราอยู่เที่ยวเมืองแต้จิ้วเพียงวันเดียว เพราะมีเวลาไม่มาก บ้านเกิดพ่อพี่อยู่ไม่ไกลจากที่นี่เหมือนกันค่ะ แต่อยู่ที่เมืองซัวเถา

อยากมีโมเม้นแบบนี้บ้างจังค่ะคุณอ้อยหวาน

นี่เป็นครั้งแรกที่ไปเที่ยวกับที่บ้านค่ะ สนุกมากมาย ไม่มีไกด์ จะไปไหนก็ให้คนขับรถพาไป เน้นกินของอร่อยๆ กัน ส่วนใหญ่พ่อจะเป็นคนสั่งอาหารเอง แต่ก็ยังมีคนแอบเอาน้ำพริกกุ้งเสียบขึ้นโต๊ะ

สวยงามดีค่ะ คุณอัอยหวานสินค้าแปลกตาดี อย่างส่้มโอชา ตอนแรกนึกว่าลูกอะไร ท่องเที่ยวแบบเจาะลึกได้เห็นภาพที่ค่อยได้เห็นค่ะ ขอบคุณนะคะที่เอามาให้ได้ชมกัน^^

ความสุข..อยู่ที่ใจ

การได้ออกไปท่องโลกกว้าง กับคนที่เรารัก และรักเรา ยากจะหาสุขใดมาเทียบเปรียบเปรย ภาพสวยอีกแล้ว ขอบคุณคร๊าบบบบที่พาไปเท้วตลอดเบยยยยย

"what a wonderful world"

ดีจริงได้รู้จักของแปลกๆ กับการเที่ยวของคุณอ้อย

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

สวยๆๆๆๆค่ะ พี่อ้อย....ขอบคุณภาพสวยๆ ค่ะ...พิมพ์ขนมกุยช่าย ที่บ้านมี(เพื่อนเคยให้ไว้)แต่ยังไม่ได้หัดทำ ...อาหารการกินสมบูรณ์ ระวังสุขภาพอ้วน ด้วยนะคะ มามี๊อ้อย คนงาม

 

หน้า