หนึ่งวัน ที่ไร่

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หนึ่งวันที่ไร่ของจันทร์เจ้า เช้า วันเสาร์ คุย เอ็มเอสเอ็น กับโสทร ก็ได้สอบถามไปว่า จะมาบ้านจันทร์เจ้ามั้ย โสทรบอกว่า ยังไม่มา ก็เลยขนต้นไม้ใส่รถ เตรียมเอาไปปลูก กะว่าจะออกเดินทางตอนบ่ายๆ ของวันเสาร์ ผู้คุมแกยุ่งๆอยู่ตอนบ่ายๆ ก็เลยเปลี่ยนเวลา เป็น ตีสามแทน ประมาณ สองทุ่มเศษๆ เข้าบ้านสวนฯ พี่หน่อยบอกว่า วันอาทิตย์ จะมา(วันรุ่งขึ้น)อ้าว จันทร์เจ้าก็งงอย่างแรงนิ ก็โสทรบอกว่า ยังไม่มา ส่วนพี่หน่อย จะมา อิอิ ก็เลยโทรไปกวนโสทรอีกที สรุปว่า พี่หน่อยแกมีเวลามากกว่าโสทร เลยจะมาก่อน อิอิ ส่วนโสทรยังไม่มา จันทร์เจ้าก็เลยได้กลับไปปลูกต้นไม้ตามกำหนด มีความสุขจัง ไปดูกัน ว่าผู้คุมทำอะไรมั่ง อิอิ

ทางเข้าไร่ ถนนหนทางอีโหลกโขกเขก ทั้งแย่ ทั้งขวัดเลยค่า อิอิ

ก่อนถึงไร่ ต้องผ่านทางนี้ไปก่อน และ ก็ต้องผ่านฝายน้ำล้น

กิจกรรมที่ทำกันปลูกๆๆๆ ผู้คุมขยันมาก อิอิ

เสร็จแล้ว กลับบ้าน ไปหาอะไรกินกัน

อิ่มแล้ว มานั่งพักในศาลาของพ่อ

ได้เวลากลับแล้ว ผู้คุมขับรถไป จะหลับไป อิอิ ดูตาดิ (ฝนตกตลอดทาง)

 

ถึงบ้านปลอดภัยแล้ว เช้านี้ไปส่งเมล็ดมะเขือเรียบร้อยแล้วนะคะ อยากจะบอกว่า มีความสุขอีกแล้วค่ะ อิอิ

ความเห็น

ท่าทางสนุกดีนะ..ดูจากทางเข้าสวนแล้วขอบอกว่า ขวัดจริงๆ....ลุย ลุย......

สนุกมากค่ะ นั่งรถโฟร์วีล ของพ่อไป ปวดหลังเลยค่ะ กว่าจะไปถึง และ กว่าจะกลับ แต่ก็สนุกมากๆๆๆค่ะ อิอิ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

สวนอยู่ใกลมากละซิ อย่างนี้แหละดี กลับมาหิวเลย...555555

ทั้งผู้คุมทั้งนักโทษ มีความสุขกันมากนะ ไร่อยู่ไกลบ้านมั้ย อีกหน่อยเห็นต้นไม้งอกงามจันทร์คงอยากแหกคุกบ่อยๆ

 

 

อยากกลับไปสร้างฝัน โปรเจ็ค 1-2-3 เหมือน คนบางคนแถวๆนี้บ้างค่ะ อิอิ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

ใครหว่า .... คนแถวนี้ อิอิ

งานนี้ ตกลงใครเป็นผู้คุม ค่ะ

ชอบจัง ทั้งแย่ ทั้งขวัด ใต้ชัดๆแล้วนะค่ะ

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

เขาคุมเรามาเยอะแล้ว เราคุมมั่ง ผลัดกัน อิอิ

 

ทำไป ขุดไป อย่าอู้

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

ผู้คุมหมั่นไส้ขึ้นมา..ปล่อยจอบให้ไหล..สันจอบโป๊กเข้ากลางหัว..แต่ผู้คุมคงไม่ทำงั้นหรอก..ดูภาพแล้วเหมือนคู่ขวัญในเรื่องแผลเก่า..ไอ้ขวานกะอีเสียม..เอ๊ย..ไอ้ขวัญกะอีเรียม..(ท่าทางไอ้ขวัญจะแย่เนอะ..เหงื่อโทรมตัวเลย..ส่วนนังเรียมยังผ่องอยู่เลย..คงไม่ได้ลงแรง..อิ..อิ..)

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

กลัว ถีบมากกว่า เหมือนที่สะพานปลาไง ดูข้างหลังดิ น้ำเป็นสีไมโลเลย ตกลงไป คง...Laughing

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

หน้า