มีความสุขทุกครั้งที่ได้เข้าบ้านสวนพอเพียง
หมวดหมู่ของบล็อก:
Keywords:
เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกว่า ทำไมเวลาที่เข้ามาที่บ้านหลังนี้ มีความสุขทุกครั้ง เหมือนกับได้หลุดมาอีกโลกโลกหนึ่งที่มีแต่การแบ่งปัน รักกัน ซึ่งต่างจากโลกภายนอกที่มีแต่การแก่งแย้งชิงดี สังคมที่มีแต่คนเห็นแก่ตัว เวลาที่ไม่สบายใจที่นี่จะทำให้เราดีขึ้น ขอบคุณนะคะที่มีบ้านหลังนี้ขึ้นมา มิตรภาพของเพื่อน ยังมีอยู่จริง
สู้ต่อไป ชีวิตมนุษเงินเดือน อีกไม่นานฉันจะไปเป็นเกษตรกร
- บล็อกของ ชลรชา
- อ่าน 4516 ครั้ง
ความเห็น
จันทร์เจ้า
25 กุมภาพันธ์, 2011 - 16:55
Permalink
อ้าาา
ยินดีด้วยนะคะ ที่เข้ามาแล้วมีความสุข
บ้านหลังนี้ เค้าน่ารักกันทุกคนค่ะ อิอิ
โดยเฉพาะ พี่เอง ฮ่าาๆๆๆๆ
พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า
ทิดเจิด
25 กุมภาพันธ์, 2011 - 17:08
Permalink
(ชลรชา)การแบ่งปัน
มีบางสิ่ง ที่สามารถ แบ่งปันให้คนอื่นได้ ขึ้นอยู่กับว่า เราสามารถแบ่งให้ได้แค่ไหน ตามที่ใจเราต้องการ มันคือ "น้ำใจ" นั่นเอง
ที่นี่มีอยู่เต็มเปี่ยม มีมากมาย ในขณะที่ ที่อื่นหาไม่ค่อยได้ในสังคมปัจจุบัน ทั้งในโลกความจริง และโลกออนไลน์
คนยอง
25 กุมภาพันธ์, 2011 - 17:07
Permalink
มนุษย์เงินเดือน
สบายใจก็เข้ามาบ่อยๆนะครับ
มนุษย์เงินเดือนคือกัน
แต่เป็นมนุษย์เงินเดือนบ้านนอก :uhuhuh:
ประเทือง ลี้สุวรรณ
25 กุมภาพันธ์, 2011 - 17:07
Permalink
จะรอรับเกษตรกรคนใหม่ครับ
จะรอรับเกษตรกรคนใหม่ครับ
ป้าลัด
25 กุมภาพันธ์, 2011 - 17:36
Permalink
คนพอเพียง
คนพอเพียง อยู่อย่างเพียงพอ เป็นเหมือนก้นค่ะ ดูไปยิ้มไป :embarrassed:
พลายแก้ว
25 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:25
Permalink
สุขใดเล่า จะเท่าอยู่กับ ครอบครัว
คำโบราญบอกว่า มีปลาหนึ่งตัวทำอย่างไรถึงจะกินได้นาน บางคน ตอบว่า เอามาทำเป็นปลาส้มสิ กินได้เป็นเดือน กินกับข้าวสวยร้อนๆ อร้อย อร่อย และบางคนตอบว่า เอามาทำเป็นปลาร้าสิ กินได้เป็นปี อันนี้ของแซบหลายๆคน แต่ผมในฐานะสมช.บ้านสวน ต้องบอกว่า ถ้าอยากจะให้กินได้นานๆต้องเผื่อแผ่ และแบ่งปันสมช.ทุกท่าน เราจะได้กินด้วยกันตราบนานเท่านาน ครับ
สาวน้อย
25 กุมภาพันธ์, 2011 - 21:44
Permalink
หลงรักบ้านสวนอีกคนแล้ว
เช่นกันค่ะ หลงเข้ามา..และยอมหลงต่อ ไม่ยอมออกจากบ้าน....
ชีวืตที่เพียงพอ..
sam k.
25 กุมภาพันธ์, 2011 - 22:30
Permalink
น้องชล
ที่นี่เป็นบ้านสวนแบบโบราณตามธรรมเนียมบรรพบุรุษ..สังเกตุให้ดีจะมีคำนำหน้าเรืยก น้อง.พี่.ป้า,น้า,อา,ลุง..ปู.ย่า,ตา,ยาย..คนบ้านนอกจะรักกันมากกว่าคนในเมือง ตามวิถีทางของท้องถิ่นที่ดีงาม เป็นความรักที่อิ่มเอม ได้ให้ได้แบ่งปัน.ทักทายกัน เสวนา สัพเพเหระ ต่างๆ..ความสุขใจจะบังเกิดเองในส่วนลึกอย่างที่น้องกำลังเป็น...มันบอกไม่ได้และคายไม่ออกว่าทำไม่จึงเป็นเยี่ยงนี่กันทุกๆคน..(พวกเราชาวสวนมาร่วมกันสร้างความรักให้กันและตัดทิ้ง...ความแตกแยกทั้งหลายออกไปซะให้หมด อย่างที่เราได้เห็นๆอยู่...)อย่าลืมว่าคำว่าให้มีความสุขมากกว่ารับ..นะจ้ะน้องจ๋า.
แก่
26 กุมภาพันธ์, 2011 - 10:59
Permalink
สำเนา
ถูกต้องครับ บ้านสวนเราจะยังคงอยู่ ตราบใดที่พวกเรายังคงมีความสุขกับการให้โดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน แม้แต่คำขอบคุณ
ชลรชา
28 กุมภาพันธ์, 2011 - 10:30
Permalink
พี่แก่
แต่ถึงยังก็ต้องขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่มีบ้านสวนพอเพียง ขอบคุณที่มีมิตรภาพดีๆอยู่ที่นี่ ที่บ้านสวนพอเพียงคะ
หน้า