วันนี้ขยัน....

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ที่ว่า "ขยัน" ไม่ได้ขยันทำอาหาร แต่ขยัน คือ การทำอาหารไปถ่ายรูปไปด้วย กล้องคงมีกลิ่นคาวปลาด้วยแน่ๆ

วันก่อนได้ปลาใบปอมาสองตัว  เป็นปลาทะเลเนื้อเยอะ หน้าตาก็น่าเอ็นดู แต่ซื้อที่เขาจับมาขายก็ซื้อกินไป ถ้าเห็นเป็นๆ คงไม่ได้กินอีกตามเคย

หน้าตาปลาใบปอเป็นแบบนี้ เผื่อใครไม่เคยเห็น หรือเห็นแล้วไม่เคยกิน ก็ลองซื้อกินนะคะ เนื้อเยอะดี  จากนั้นก็จัดการขอดเกล็ด ตัดหัว ทำความสะอาดให้เรียบร้อย ทาเกลือที่ตัวปลาจะได้ทอดง่ายๆ

จากนั้นก็นำไปทอดค่ะ ทอดให้สุกจะให้เกรียมให้กรอบยังไง ก็ตามสะดวก

ระหว่างรอก็ไปรื้อๆ ในตู้เย็นว่ามีอะไรพอเอามาทำเครื่องแกงได้บ้าง

ล้างแล้วหั่น ใส่ครกตำพอหยาบๆ ใส่พริกเป็นอันดับสุดท้าย เพราะไม่อยากให้พริกแหลกมาก แหลกมาก็เผ็ดมาก จริงๆ น้ำพริกแบบนี้ใช้แค่ พริกขี้หนูกับกระเทียมก็พอ แต่พอดีมีเหลืออยู่ก็ใส่ๆ ไป กินได้มีประโชยน์กับร่างกายทั้งนั้น ข่า ตะไคร้ กระชาย

ปลาได้ที่แล้วก็ตักพักไว้ หันมาสนใจเครื่องแกงแทน นำเครื่องแกงผัดกับน้ำมัน จะน้ำมันทอดปลา หรือน้ำมันใหม่ก็ได้ไม่ผิดกติกา ผัดให้หอมๆ ปรุงรสด้วย น้ำตาล น้ำปลา อย่าให้เค็มมาก เพราะตอนทอดปลาเราทาเกลือที่ตัวปลาแล้ว ได้ที่ก็ใส่ใบมะกรูดที่ฉีกไว้ หรือหั่นฝอยๆ ก็จะน่ากินไปอีกแบบ แต่ขี้เกียจอ่ะ ฉีกๆ เอาก็พอ

อีกเมนูที่ทำเช้าวันนี้คือ ผัดวุ้นเส้นกับลูกชิ้นหมู ใส่เห็ดนางฟ้า ถั่วลันเตา คืออะไรเหลือๆ ก็ใส่ไปค่ะ จานนี้ไม่ได้รีวิว ขี้เกียจล่ะคะ ถ่ายรูปตอนเสร็จทีเดียวเลย

เช้านี้หุงข้าวใส่น้ำดอกอัญชันไว้ ดีและประหยัดกว่าเราไปซื้อข้าวสารสีสวยตามห้าง ราคาก็ถูกกว่ามากมาย ใช้ข้าวสารธรรมดาๆ เวลาจะหุงก็คั้นน้ำดอกอัญชันใส่เข้าไป อยากได้สีอะไรก็ใส่ไปนั่นแหละค่ะ ไม่ยาก ใบเตยให้สีเขียว ขมิ้นให้สีเหลือง...

เสร็จเรียบร้อยแล้ว อิ่มอร่อยพร้อมสุขภาพทีดีนะคะ

ความเห็น

ได้ เห็น ปลาสดๆ รีบ เข้ามาเลย ครับ ทำ อาหารได้ น่าทานเลย ครับ

ไม่น่าจะเก่งเท่าคุณตุ้ยนะคะ...ยังติดตาม blog อยู่นะคะ แต่ไม่ได้คอมเมนท์น่ะค่ะ

คุณ sloelife นอกจากถ่ายภาพสวย มีชีวิตที่เรียบง่าย มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องวัฒนธรรมและภาษาไทย ชื่นชมค่ะ วันนี้ได้เห็นปรุงอาหารด้วย ...ร่วมวงด้วยนะคะ ขอแต่ผักๆกับสมุนไพร ...อืมม์ อิ่มอีกหนึ่งมื้อ ...ขอบคุณค่ะ

เป็นมังสวิรัตหรือเปล่าค่ะ อยากไม่ทานเนื้อสัตว์เหมือนกัน แต่ดูจะยุ่งยาก คนทำได้นี่เก่งมาก ต้องตั้งใจจริงๆ นะคะ

คุณ slowlife ใหม่ๆ วันไหนมีโอกาสได้ทานมังสวิรัติรีบฉวยโอกาสนั้นเลยค่ะ  ...เหมือนทำแต้มเล่นเกมส์ เหมือนหยอดกระป๋องออมสิน บางครั้งก็รู้สึกสนุกว่าทำแต้มได้  แต่เป็นแต้มสะสมชีวิตที่เราไม่ได้ติดค้างกัน(อาจจะเป็นนักคิดสักหน่อยนะคะ -และคำนี้จำท่านอื่นพูดมาแล้วมาคิดต่อ) โชคดีว่ามีแนวร่วมที่ไม่กิน กินๆหยุดๆ ล้มลุกคลุกคลานกัน ตั้งแต่เป็นนักศึกษา สะสมมาเรื่อยๆ พอวันหนึ่งลงตัวก็ว่าหากทำได้ก็น่าจะกินไปอีกนานๆน่ะค่ะ อยากเรียนว่าที่จริงๆไม่ได้เก่งเลยค่ะ คุณslowlife คงเป็นเพราะโชคดีมากๆที่มีแนวร่วม...ขอขอบคุณมากนะคะ ในกำลังใจที่ให้มาและเรียนว่าขอเป็นกำลังใจคุณ slowlife ด้วยค่ะ...

ขอกินด้วยนะค่ะ ต้องให้ขยันบ่อย ๆ แล้วจะได้มีของกิน..........:crying2:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ทำกินเองบ่อยค่ะ แต่ว่าที่ขี้เกียจคือถ่ายรูปตอนทำแหละค่ะ เห็นคนมารีวิวแล้วยังคิดว่า แหม...เก่งจัง ขยัน...

เหมือนตัวการ์ตูนในหนังเด็กๆเลยค่ะ  อาหารน่าทานมากค่ะ โดยเฉพาะผัดวุ้นเส้น  ไม่แห้งเหมือนที่บ้านดิฉันผัดเลย  เหมือนมาจากร้านอาหารจีนมีชื่องั้นแหละค่ะ  นี่ขนาดของเหลือๆนะคะ  ถ้าเอาจริงเอาจังคงจะต้องไปเปิดร้านอาหารหรูๆได้แล้วค่ะเนี่ย

ส่วนมากจะใช้วุ้นเส้นสดค่ะ ไม่ค่อยใช้วุ้นเส้นแห้งที่ต้องนำมาแช่น้ำ ผัดแล้วแห้งๆ ไม่อร่อยค่ะ แต่ไม่ทราบว่าคุณดาวเรืองใช้วุ้นเส้นอย่างไหนนะคะ ถ้าใช้แบบแห้ง ก็ลองเปลี่ยนใช้แบบสดดูค่ะ นำมาทำยำวุ้นเส้นก็อร่อยค่ะ

ปลามันยังจ้องมองอยู่เลยค่ะ แต่ทอดแล้วน่ากินจังเลย...แต่ไส่พริกเยอะจังค่ะ เห็นแล้วเผ็ดรอเลยตั้งแต่ยังไม่ได้กิน อิอิ ขอข้าวสวยร้อนๆสักจานค่ะ

หน้า