สงกรานต์กลับบ้านแม่ ไปแลสวน
สวัสดีสมช.บ้านสวนพอเพียงทุกท่านครับ สวัสดีในโอกาสปีใหม่ไทยกันอีกสักครั้ง สงกรานต์ไปไหนกันบ้างละครับ... วันนี้หลายท่านคงยังพักผ่อน ขอให้มีความสุขครับ และอีกหลายๆท่านกำลังเดินทาง ก็ขอให้เดินทางโดยโชคดีและปลอดภัยกันทุกคนนะครับ
ส่วนตัวผมก็ไปสงกรานต์ที่บ้านแม่ที่อ.สทิงพระ จ.สงขลามาครับ และได้มีโอกาสไปดูสวนเล็กๆที่เป็นที่ของน้องสาวไว้สร้างบ้าน แต่ยังไม่ได้สร้าง ผมเห็นว่าดีกว่าทิ้งไว้เปล่าๆ ก็เลยนำต้นไม้ต่างๆไปปลูกฝากธรรมชาติไว้ ไปดูกันว่าผลเป็นยังไง
สำหรับภาพนี้มอบให้น้องสาวที่ชื่อว่า กุ้ง บางบัวทอง ตามต้องการนะครับ
มองจากด้านหน้า นานมากไม่ได้มาดูแล
ก่อนอื่นเข้าไปสำรวจดูพืชผักกันก่อน ก่อนที่จะทำการถางหญ้าให้ราบเรียบ
ปลีกล้วยที่ยังหลงเหลือให้เก็บกินได้อีก ซึ่งผมจำได้อย่างเดียวว่า..ไม่ทราบใครปลูกไว้แต่เมื่อไหร่ ผมมาก็มีอยู่แล้ว
กระทกรก
กระถินก็กำลังน่ากิน
มะกรูด ใบ ผลร่วง ไม่ทราบเหตุผลใด ไม้เลื้อยหลายชนิดยึดเป็นที่พึ่งพิง
เถาคันและลูกที่เห็นแล้วน่าแกงสักหม้อ
ตำลึง
หลังจากสำรวจบางอย่างไปแล้ว ก็เริ่มลงมือถาง
ระหว่างที่ผมถางหญ้า น้องเก้กับหลานก็เก็บผักไปพลางเตรียมไว้แกงเลียง
ผักหวาน เจาะเทาะ ตำลึง
สำหรับยอดเจาะเทาะ ก็มาจากต้นนี้ซึ่งขึ้นอยู่ข้างทาง ข้างถนน
ยอดขนาดนี้เหมาะที่สุด
หลังจากน้องเก้และหลานกลับไปแล้ว ผมก็ถางหญ้าต่อจนเที่ยง
กลับมาน้องเก้เอาลงหม้อแกงไปเรียบร้อยแล้ว และเหลือเท่าที่เห็น
ยังไม่จบครับ ขอพักก่อน ชมตอนต่อไป ตอนงานเสร็จ รอชมนะครับ
- บล็อกของ เสิน
- อ่าน 7259 ครั้ง
ความเห็น
วิศิษฐ์
16 เมษายน, 2011 - 11:12
Permalink
พี่เสิน
ขยันจริงๆนะพี่ทำงานแบบไม่มีวันหยุด...ผักทางใต้หรือครับพี่ผมไม่เคยเห็น...แกงเลียงขอสักถ้วยนะคร๊าบ..กำลังหิว..555
เสิน
17 เมษายน, 2011 - 14:11
Permalink
น้องวิศิษฐ์
ก็ไม่ได้ขยันอะไรมากมายหรอกครับ เพียงแต่ว่าพอจะแบ่งเวลามาทำได้บ้าง ก็เลยทำเสียดายพื้นที่มันว่างๆน่ะ
แกงเลียงเอาเลย มื้อเที่ยงพอดี
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
จารึก จันทร์เกตุ
16 เมษายน, 2011 - 11:29
Permalink
พี่เสิน
ผมก็ได้โอกาสเหมือนพี่เลย...หยุด 2 วันก็ลงสวนทำทั้งวันเพราะไม่ค่อยมีเวลาว่างครับ..
"จะปลูกทุกอย่างที่กิน จะกินทุกอย่างที่ปลูก"
เสิน
17 เมษายน, 2011 - 14:15
Permalink
น้องจารึก
ดีแล้วครับ ขยันวันนี้ ทำวันนี้จะได้มีกินใช้ในวันต่อไป
"คำว่าว่างจะไม่มีในคนที่ตั้งใจทำ "
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
สาวน้อย
16 เมษายน, 2011 - 11:43
Permalink
คนบ้านเดียวกัน
พี่เสิน..น้อยก็เด็กสทิงพระ.... พี่เสินอยู่แถวไหนคะนิ
ชีวืตที่เพียงพอ..
เสิน
17 เมษายน, 2011 - 14:17
Permalink
คนบ้านเดียว
แหลมวังน้อง รู้จักหม้าย
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
วังดาว
16 เมษายน, 2011 - 11:58
Permalink
รู้สึกอิจฉาพี่เสินจังเลย
โอ้ยอิจฉาตาร้อนฮ้าๆ เจอธรรมชาติพืชผักล้อมรอบดูแล้วเย็นสบายตา ส่วนสงกรานต์วังดาวเองทุกข์ใจกับเรื่องเจอแต่คนเมา แม้ต่สามีเมาทุกวันแล้วก้ไม่ทำกิจกรรมใดๆเลย ไผ่ปลูกไว้ก็ไม่ค่อยได้รดน้ำ พี่ชายกับพี่สะไภ้ก็ไม่ดูแล ไผ่ ประมาณ 130 กอนะพี่ ฝนไม่ตก ต่อน้ำประปารดก้ใหลเบา หฯุบ่นไปตามเรื่อง เห็นพี่ถ่ายรูปมาให้ดูคงสนุกกับลูกหลาน ส่วนหนูต้องรับภารจ่ายค่าสุราให้กับญาติเฉพาะกิจเวลาดื่มเหล้า วังดาวต้องมานั่งเก็บกวาด ล้างถ้วย ชาม แก้วนำ้ำที่พ่อเจ้าพระคุณดื่มกินแล้วไม่ยอมเก็บกวาดช่วย คอยแขวะเขาว่า งานหลักคือดื่มสุรา งานรองคืองานราชการ
เสิน
17 เมษายน, 2011 - 14:28
Permalink
น้องวังดาว
ฟังๆแล้วน่าสงสารจัง แต่ก็นั่นแหละหนาสังคมเราปลูกฝังกันผิดๆ คนที่โตมาทีหลังก็เลยทำผิดตามไปเรื่อย หายากกับคนที่ทำอะไรไม่ตามกระแส ส่วนใหญ่ก็จะทำตามกันหมด เรื่องเดือดร้อนก็เลยมาตกที่ผู้หญิงเสียส่วนใหญ่
เฮ้อ พูดหรือบ่นก็เท่านั้น ตราบใดคนไม่สำนึก ก็เป็นการยากที่จะให้ดีได้
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
16 เมษายน, 2011 - 12:16
Permalink
พี่เสิน
ขนาดสวนที่ไม่ว่างดูแล ยังเขียวงามชอุ่มมากๆ มีผีกสดๆให้เก็บกินได้หลายอย่าง โชคดีจังเลย
แกงเลียง หม้อโตจัง ยังเหลือไหมคะพี่ หนูหิวพอดี :admire2:
เสิน
17 เมษายน, 2011 - 14:33
Permalink
น้องแกว
จริงๆเลยน้อง พี่จำได้ว่าไปถางหญ้าลงกล้วยไว้เมื่อหน้าฝน จนป่านนี้ผ่านมาเกือบ๕เดือนแล้ว ผักพื้นบ้านบางอย่างไม่ต้องปลูก มันจะขึ้นเองจ้ะ
ยังเหลือ ได้อีกสักถ้วยเที่ยงพอดี
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
หน้า