มิตรภาพต่างสายพันธ์
วันนี้ขอนำภาพน่ารัก น่ารักของเจ้าตูบกับเจ้าเหมียวที่บ้านราชบุรีมาให้ดูกันคะ
ทั้งคู่เป็นลูกกำพร้าคะ เลยต้องพึ่งพากัน น้องหมาชื่อ "เนื้อนวล" เคยอยู่เกาะสุนัข (เกาะหมาที่พุทธมณฑล) พอมาอยู่บ้านนี้เหมือนขึ้นสวรรค์ได้กินตลอด จนพุงกาง (เกือบแตก) ส่วนน้องเหมียว เป็นแมวกำพร้าที่พี่สาวเก็บมาจากตลาดบ้านโป่ง แม่เสียตอนที่เหมียวยังไม่ได้หย่านม เนื้อนวลที่อายุเพียงไม่ถึง 2 เดือน เลยต้องเป็นแม่จำเป็นให้เจ้าเหมียว นมไม่มีหรอกคะแต่เหมียวชอบนมเนื้อนวลมาก ๆ ต้องทำอย่างนี้ทุกคืนก่อนเข้านอน เนื้อนวลก็ว่าง่าย รู้ว่าเหมียวเหงาก็ยอมรับบทบาทแม่ตอนก่อนนอน แต่พอไม่ใช่ช่วงนอนก็เป็นเพื่อนเล่นกันคะ
ที่นอนกลางวันคะ ....
เนื้อนวลชอบเหมียว คิตตี้ ด้วยคะ จริง ๆ แล้วชอบอ้อนมาก ๆ ใครนอนให้เห็นไม่ได้ชอบมาอ้อน ... ท่านี้หมดแรงคะเพราะโดนเหมียวชวนเล่นแรงไปหน่อย เลี้ยงหมากับแมวก็ดีนะคะ ยิ่งผู้สูงวัย เห็นได้ชัดจากคุณแม่นะคะ สุขภาพกายและใจดีขึ้นชัดเจนเลยคะ
- บล็อกของ satjang
- อ่าน 7793 ครั้ง
ความเห็น
little finger
26 เมษายน, 2011 - 10:55
Permalink
น่ารัก
น่ารักดีค่ะพี่ก้อย น้องหมากับน้องแมว :love:
satjang
26 เมษายน, 2011 - 18:42
Permalink
ขอบคุณจ้า
พี่ยังคิดถึงเค้าตลอดเลยอะ กลับมาบ้านยังอดคิดถึงภาพน่ารักของทั้งคู่ไม่ได้ น้องก้อยสบายดีบ่
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
กุ้งบางบัวทอง
26 เมษายน, 2011 - 12:28
Permalink
น้องก้อย
เลี้ยงคู่กันตั้งแต่เด็ก ๆ อย่างงี้เขาคงรักกันตลอดเพราะด้วยความเหงาทั้งคู่เนอะ ชอบเจ้าเนื้อนวลนอนหนุนหมอนจัง ตามองกล้องด้วย....
มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ
satjang
15 มีนาคม, 2012 - 19:11
Permalink
Re: มิตรภาพต่างสายพันธ์
วันนี้มาไล่ดูบล็อค เหนื่อยล้าจากการอ่านหนังสือเตรียมสอบ มาเจอบล็อคนี้ทำให้เศร้าใจ เนื้อนวลจากไปเมื่อเดือนก่อน ....
ละแวกบ้านเค้าทำสวนหน่อไม้ฝรั่ง ชาวสวนต้องระวังไม่ให้ต้นหักหรือพัง เพราะไม่งั้นจะเก็บผลผลิตไม่ได้ หมาก็คือสิ่งที่ชาวสวนหน่อไม้ฝรั่งไม่ต้องการรให้เข้าใกล้สวน เค้าจะเอาอาหารคลุกยาเบื่อวางรอบสวนทุกวัน เนื้อนวลเป็นหมาเรียบร้อยกลางคืนไม่ค่อยไปไหน เฝ้าแต่บ้าน แต่คึนหนึ่งเมื่อเดือนก่อนเนื้อนวลเผลอไผลออกไป .....
แม่สงสัยว่าเช้ามาทำไมเนื้อนวลไม่มาหา เปิดประตูบ้านทุกเช้าเนื้อนวลจะมารอ เดินตามไปใส่บาตร รอกินข้าวหลังเจ้านายใส่บาตรเสร็จ จนสาย ๆ เพื่อนบ้านเดินมาบอกว่าเห็นเนื้อนวลนอนตายข้างสวน พิษยาคงแรงจนเนื้อนวลไม่มีแรงเดินกลับมาหาแม่ .... เพราะสวนหน่อไม้ฝรั่งหากจากบ้านไม่ถึง 500 เมตร
ยังจำได้วันที่รับเนื้อนวลมาจากเกาะหมา หมาตัวเปียก ๆ หน้าเศร้า เห็นแล้วสงสารหากอยู่กับฝูงใหญ่อย่างเกาะหมาคงลำบาก ... มาอยู่กับเราเค้าก็ช่วยดูแลแม่ ติดตามไม่ห่าง ขอให้เนื้อนวลไปสู่สุขคติ เราทำบุญมาร่วมกันเท่านี้
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
หน้า