เกือบสูญพันธุ์เมล็ดผักป้าเล็ก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณป้าเล็กอุบลนะค่ะ....เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อ2วันที่แล้ว..ได้โทรคุยกับพ่อ..พ่อบอกว่าปวดเข่า...เล็กก้อเลยบอกพ่อไปว่าเดียวฝากเขาซื้อยาให้...แต่ตอนประมาณบ่าย 3โมง...มีเสียงโทรศัพท์..ทางไกลจากน่าน..เล็กรีบรับ..พ่อโทรมามีอะไรน่า..ปกติพ่อไม่เคยโทรตอนนี้นี่น่า.....


เล็ก:ฮะโหลเจ้า


พ่อ:ฮะโหลเล็กเหรอลูก


เล็ก: เจ้า


พ่อ:ยาที่ส่งให้พ่อ..ให้พ่อต้มหรือให้ทำอย่างไรกิน


เล็ก: งง...งง(ในใจคิดว่ายาอะไรหว่า..ยังไม่ได้ไปซื้อเลย..ใครส่งให้พ่อนะ)


ถามไปถามมา..มันเป็นเมล็ดผักที่ป้าเล็กอุบลส่งไปให้เล็กปลูก...เกือบไปเหลือพันธุ์แล้วไม่ล่ะ...เล็กเลยบอกพ่อว่าเอาเก็บไว้ให้หน่อยเดียวกลับบ้านจะไปจัดการเจ้า


อันนี้ไม่ได้นิททาพ่อนะ..แค่เล่าสู้กันฟังเจ้า

ความเห็น

ถ้าต้มกินละยุ่งเลยครับ..อย่าของผมป้าต่ายใส่ยากันมดมาให้ด้วย..กำชับดีๆนะครับพลาดไปเดี๋ยวยุ่งเลยครับ..

 

ช่าย..ต้องบอกดีๆ..แต่เล็กลืมบอกท่านไป...แต่ถ้าต้มก้อน่าจะกินได้เนอะ...

น้องเล็ก

อย่าเลยน้อง...บางอย่างเขาคลุกยาฆ่าแมลงไว้ด้วยอันตรายครับ..

 

เกือบไปแล้ว ดีนะที่พ่อโทรมาถาม ไม่งั้นเสร็จ

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

เกือบเสร็จจ้า....

น้องเล็ก

ขำกลิ้ง...ฮาตรึม....

ไม่งั้น  สนุกแน่

เกือบได้กลับบ้านด่วนซะแล้ว...

น้องเล็ก

พ่อคงจะเห็นว่าชื่อเล็กเหมือนกันละมั่ง     :uhuhuh:

สงสัยจะเป็นอย่างนั้นแน่เลย

น้องเล็ก

หน้า