มุมหนึ่งของชีวิต
เรื่องของพี่เฉี่อย.....นี่คือมุมหนึ่ง(เท่านั้น)จากผลของการเรียน
วันนี้ตื่นเช้า ไปส่ง น้ำชุบ(ลูกสาวตัวเล็ก)ไปโรงเรียน แวะกินน้ำชาร้านบังหมู หลังวัดพระธาตุ พบพี่เฉี่อย เลยเลี้ยงน้ำชา และขอถ่ายรูปมาให้สมาชิกดู
เป็นประจำทุกวัน พี่เฉี่อยจะเดินไปเรื่อยๆ โดยมีถุงย่ามผ้า 1 ใบ ไม่เคยขอดูสักทีว่ามีอะไรบ้างในย่ามใบนั้น แต่ทุกครั้งที่เจอ ใจอ่อนทุกทีที่จะเลี้ยงอาหารพี่เขา พี่เขาเดินวนเวียนอยู่ใกล้วัดพระธาตุ แต่ทุกเช้าจะเจอที่ร้านบังหมู
หากดูผิวเผินดวงตาที่มองไปข้างหน้า เหมือนไม่มีความคิด ไม่มีจุดหมายอะไร แต่ถ้ามองลึกเข้าไปในดวงตา ผู้ชายคนนี้ผ่านอะไรมามากมาย จนไม่ยี่หระกับอะไรแล้ว เคยสอบถามเรื่องของพี่เค้าเล่ากันว่าเป็นคนในตระกูลที่มั่งคั่งอันดับต้นต้นของเมือง นครเลยทีเดียว แต่ผลพวงของการเรียนหนังสือนี่ไง ที่เป็นแบบนี้ เคยลองให้พี่เฉี่อยเขียนหนังสือ เขียนเป็นภาษาอังกฤษทั้งนั้นและก็ถูกต้องด้วย โดยพฤติกรรมของพี่เฉี่อย ไม่ทำร้ายใคร แต่ไม่สนใจใคร ไม่มองหน้าคน แต่ก็เป็นเรื่องแปลกมาก กับยายอิ๊ดคุยกันรู้เรื่อง และสายตาที่เวลาคุยด้วยกับยายอิ๊ด มีประกายของความแช่มชื้นขึ้นมา และฉายแววของความไว้ใจ ขอถ่ายรูปก็ให้ถ่าย เลยมีภาพมาให้เพื่อนสมาชิกเพื่อเรียนรู้ว่า นี่ก็คือมุมหนึ่งของชีวิตคน
และนี่ก็อีกมุมหนึ่งในวัดพระธาตุเมื่อเช้านี้
ไม่สนใจใคร เราก็มีวิชาเหมือนกัน
- บล็อกของ ยายอิ๊ด
- อ่าน 6754 ครั้ง
ความเห็น
แจ้ว
10 มีนาคม, 2010 - 09:12
Permalink
คนเข้าใจคน
เค้ายอมสบตายายอี๊ด เพราะเค้าสัมผัสได้ว่า ยายอี๊ดเป็นคนเข้าใจคน แน่นอนที่สุดเลย
ยายอิ๊ด
10 มีนาคม, 2010 - 09:19
Permalink
หรือเขาว่าเราเหมือนกัน
ป้าแจ้ว หรือว่าเหมือนกัน บางมุมเราก็เป็นเหมือนเขา
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
จันทร์เจ้า
10 มีนาคม, 2010 - 09:13
Permalink
เรียนหนัก?
เรียนหนักเหรอคะ หรือถูกพ่อ กับ แม่ บังคับให้เรียน เขาคงปลงแล้วไม่อยากได้อะไรเนาะ
พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า
ยายอิ๊ด
10 มีนาคม, 2010 - 09:20
Permalink
ไม่แน่ใจ
เดี๋ยวยายอิ๊ด จะล้วงลึกอีกที จะมาบอกจันทร์เจ้านะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
ทราย
10 มีนาคม, 2010 - 09:29
Permalink
ความไว้ใจ
มีความไว้ใจ จึงคุยกันรู้เรื่อง แสดงว่ายายอิ๊ดมีอะไรลึกๆที่สามารถสื่อถึงเขาได้
rose1000
10 มีนาคม, 2010 - 09:47
Permalink
ที่วัดพระธาตุ
เมื่อวันที่ 2-3 ก.พ. ที่ผ่านมามีโอกาสไปที่นครศรีธรรมราชเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้ไปนั่งกินอาหารทะเลที่ร้านอาหาร(จำชื่อไม่ได้แล้ว)ปากนคร ได้ไปชมพระบรมธาตุนครศรีธรรมราช ที่วัดพระธาตุและก็เห็นคนที่เป่าปี่โดยใช้จมูกเป่า และอีกหลายคนแถวนั้น แต่ไม่เห็นพี่เฉื่อย และก็พบต้นมังคะปลูกอยู่ที่ลานจอดรถด้วย ต้นนี้จะเป็นต้นเดียวกับต้นคางคกหรือไม่ ไม่แน่ใจ ต้องให้คนใต้ดูให้ ต้นเป็นแบบนี้
สังเกตุให้ดี จะเห็นว่า 1 ก้านใบจะมี 4 ใบย่อย
ยายอิ๊ด
10 มีนาคม, 2010 - 10:03
Permalink
อยู่หลังวัด
พี่สุรพลคะ พี่เฉื่อยอยู่หลังวัด ค่ะตอนเช้า เสียดายจังมีร้านหรอยหรอย หลายร้านอยากแนะนำ ไม่ว่า ตอนเช้า ตอนสาย ตอนค่ำ ตอนดึก5+++++++คราวหลังบอกยายอิ๊ดกันนะ ส่วนเรื่องต้นไม้ ยายอิ๊ด ต้องไปจุดธูปถามพ่อก่อนค่ะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
นายปืน
10 มีนาคม, 2010 - 10:02
Permalink
แก่นแท้...
บางครั้งบางคราวอาจมีหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยที่เราไม่สามารถหาเหตุผลมาอธิบายได้แจ่มแจ้งนัก แต่...ทำไมเราต้องเสาะหาเหตุผลมายืนยันด้วยในเมื่อสิ่งๆนั้นไม่จำเป็นต้องเพิ่งพาสมการอะรมากมาย เพียงเรารู้สึกดีและเป็นสุขเมื่อได้รับรู้ก็เพียงพอแล้วกับชีวิตที่พอเพียง...(มีส่วนจริงบ้างไหมครับ...ยายอี๊ด)
เมื่อจิตสงบ...ก็จะเห็นซึ่งปัญญา
ยายอิ๊ด
10 มีนาคม, 2010 - 10:07
Permalink
ใช่คะ
เห็นด้วยค่ะ บางครั้งชีวิตคนก็ไม่ต้องการเหตุผล มาเป็นองค์ประกอบในการดำรงชีวิตขอให้ชีวิตมีความสุขอย่างที่ตัวเองต้องการ แต่ไม่ได้เบียดเบียนผู้อื่นก้เพียงพอแล้วจ้า
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
panatda
10 มีนาคม, 2010 - 10:39
Permalink
ป้าอิ๊ด ใจดีเข้าใจจิตใจคนอื่น
เห็นคนอื่นที่น่าสงสาร ชวนคุยกับเขา เลี้ยงอาหารเขาบ้างใจอ่อนบ้าง เพิกเฉยไม่ได้ใช่มั๊ยค่ะ คือจะให้เดินผ่าน หรือผ่านไปเฉยๆ นี่ไม่ได้เลยชวนคุยกับเขา และเขาจะได้รับความรู้สึกดีๆ จากยายอิ๊ด นะค่ะ
หน้า