ทางที่ต้องเลือก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

Smileหลังจากที่น้องได้อ่านบล็อกหลายๆบทของผู้ใหญ่โสทรแล้ว ก็ให้คิดกลับมามองเรื่องของตัวเองที่มีหลายๆเรื่องคล้ายๆกัน เรื่องหลักที่เข้าข่ายที่สุดก็คงเรื่องงานที่ตอนนี้ได้ลาออกจากงานมาเป็นเวลาเก้าวันแล้ว และยังไม่รู้เลยว่าเวลาที่เหลือจะเริ่มต้นทำอะไรดี จากที่ตอนลาออกมาคิดแค่ว่า อยากออกมาใช้ชีวิตอย่างมีชีวิต อยากมีเวลาให้กับครอบครัวและตัวเอง หัวหน้างานก็พูดทำนองเดียวกันว่า เสียดายความวิชาความรู้ เสียดายโอกาสในหน้าที่การงานที่กำลังจะไปได้ดี เพราะองค์กรที่ทำงานอยู่ขยายงานออกไปสู่ต่างประเทศ แต่เมื่อต้องแลกด้วยเวลาที่จะสอนการบ้านลูก ปลูกผักปลอดสารพิษกินเอง มีเวลาไปดูแลพ่อแม่ที่ชรา น้องคิดว่าคุ้มนะ ที่ลาออก

ถึง ณ ตอนนี้สามีก็เริ่มดูออกว่าเราอยู่แบบเฉยๆได้ยากพยายามแนะนำให้ไปทำงานตามสายงานที่ทำมา เพื่อทำให้รู้สึกดีขึ้นแต่น้องไม่อยากกลับไปสู่วังวนเดิมๆ น้องมีแนวคิดแบบใหม่ อยากช่วยเหลือชุมชนที่อาศัยให้มีโอกาสเปิดกว้าง น้องอยากเปิดบ้านให้กันอาสาสมัครจากทั่วโลกที่มีใจเกษตรและรักเมืองไทยมาอยูที่บ้านและชุมชนที่น้องอยู่แลกเปลี่ยนวัฒนธรรม เปิดโอกาสให้เด็กๆในโรงเรียนชนบทได้เรียนภาษาอังกฤษหรือภาษาต่างประเทศจากเจ้าของภาษาพร้อมเปิดโอกาสได้แสดงความเป็นไทยให้ชาวต่างชาติได้เห็นแบบลึกซึ้ง ไม่ใช่ฉาบฉวยอย่างที่จัดฉากเอาไว้ ณ มุมใดมุมหนึ่งของประเทศไทย

ตอนนี้มีโรงแรมแห่งหนึ่งต้องการให้น้องไปช่วยงานในวันที่ ๔ กรกฎาคมนี้ แต่น้องกำลังตัดสินใจที่จะบอกไม่ได้ว่า จะเลือกเดินไปในทางใหม่ที่ไม่ค้นเคยหรือจะกลับไปสู่วิถีเดิมที่รักงานที่ทำ แต่ไม่ได้ทำให้สิ่งอันเป็นที่รักคงอยู่ ความสมดุลย์แห่งชีวิตสำหรับน้องยังไม่นิ่งเสียทีเดียว คงต้องสักระยะ การมองใกล้ตามากเกินไปก็ทำให้ยากที่มองเห็นชัดกระมัง

ไม่มีหมายเลขให้ส่ง SMS มาให้โหวต ขอแค่กำลังใจและข้อชี้แนะจากที่ผ่านโลกนี้มาก่อน ให้กับคนอ่อนไหวกับชีวิตคนนี้ด้วยเถอะนะคะ

Embarassedชีวิต ไม่ได้สำคัญที่สั้นหรือยาว แต่สำคัญที่การรู้จักใช้ชีวิต

ความเห็น

เป็นกำลังใจให้กับการตัดสินใจของคุณน้องนะคะ :cheer3:

ไม่ว่าจะเลือกเดินทางไหนก็ตาม...สู้สู้ค่ะ :cheer3:

เอาเป็นว่า เห็นด้วยกับน้องก้อยค่ะ :uhuhuh:

""

 

อย่าคิดมากครับ ก่อนจะลาออกคุณคงคิดหน้าคิดหลังดีแล้ว


ขอเป็นกำลังใจให้ยึดมั่นกับสิ่งที่หวังไว้ในก่อนออกจาก งานอย่าลังเล มุ่งหน้าทำไปอย่างที่ตั้งใจไว้ก่อนออกจากงาน


ผ่านช่วงออกงานประจำมาแล้วเข้าใจได้ดี สบสนกับการตัดสินใจแต่ถ้ายึดมั่นต้องทำสำเร็จตัวอย่างดีๆมีเยอะเลยครับในเวปนี้ ยึดมั่นตั้งใจต้องทำได้


ก่อนจะย้อนหากำลังใจที่มีได้ง่ายๆจากคนรอบข้าง ให้มองข้างหน้าว่าพรุ่งนี้จะทำยังไงให้ฝันเป็นจริง


เป็นกำลังใจให้ครับ

บางทีเราต้องกลับมาย้อนคิดนะครับว่าความสุขที่แท้จริงอย๋ตรงใหนสิ่งสำคัญคือความพอเพียงและความอบอุ่นในครอบครัวครับ

เมื่อตัดสินใจแล้วก็ต้องลองน่ะค่ะ

บางครั้งกว่าจะรู้จักตัวเอง...ก็ต้องลองผิดลองถูก

เป็นกำลังใจให้นะคะ ถึงตัวเองจะยังไม่มีประสบการณ์ก็เถอะ :cheer3:

 

"แค่พอเพียง...ก็เพียงพอ"

:confused: พยายามคิดและทำอะไรที่ง่ายก่อนอย่าคิดอะไรที่มันยาก

ไม่ต้องคิดมากค่ะ ถ้าเราสามารถทำได้ ลุยเลย ถ้าไม่มีก้าวแรกก็ไม่มีก้าวต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

ดีใจที่ได้รู้จักกันค่ะ อย่างน้อยคุณน้องก็มีความคิดดี ๆ อยู่ในหัวสมอง และหัวใจแล้ว เมื่อหาสมดุลให้กับตัวเองและครอบครัวได้ ค่อยลงมือทำก็ยังไม่สายหรอกค่ะ

ถนนสายใหม่ของน้องต้องมีความสุขค่ะ ได้ดูแลลูก ดูแลครอบครัว และได้ดูแลพ่อแม่ ได้ปลูกผักกินเอง ...แค่นี้แหละคือความสุข.... เพราะน้องมีอย่างอื่นพร้อมอยู่แล้ว ตอนนี้ก็ก้าวไปข้างหน้าค่ะ..... แล้วจะรู้ว่าเวลาแต่ละวินาทีมีค่ามาก


ต่อไปจะไปเที่ยวบ้านน้องนะคะ แต่ยังไม่มีอะไรไปแลกเปลี่ยน....

 เลือกแล้ว สู้ๆ นะคะ...:cheer3: :cheer3:


....:super: 

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

หน้า