ไกล้วันครบรอบ สิบปี (แต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

อีกไม่กี่วันก็จะครบรอบ 10 ปี ของการมาใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาแล้ว ซึ่งวันที่ 10 กรกฏาคม ที่จะถึงนี้ก็ครบ 10 ปีพอดี ตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบย่างเข้ามาในอานาเขตุบ้านหลังนี้ ที่หวานใจเป็นผู้ก่อตั้งและจัดหาไว้ต้อนรับที่ก่อนหน้านี้เขาไม่รู้เลยว่าจะได้ศรีภรรยาเป็นคนไทย เดิมแล้วแฟนเป็นฝรั่งชอบทำสวน และปลูกผักทานเองมาตั้งแต่เด็กๆ โดยมีพ่อแม่เป็นผู้ปลูกฝังนิสัยการกินและการอดออม และได้รับการฝึกอบรมณ์ให้เป็นคนรู้จักคำว่าพอเพียงเหมือนคนไทยทั่วไป และถูกสอนให้เป็นคนติดดิน รู้จักประหยัด รู้จักค่าของเงิน และการอยู่ร่วมกับคนอื่นในสังคมทุกระดับ

เพียงก้าวแรกที่เข้ามาสัมผัสในบ้านนี้ ตอนนั้นรู้สึกว่า เหมือนอยู่เมืองไทย เพราะทุกครั้งที่คิดถึงบ้าน คิดถึงท้องไร่ท้องนา ก็จะเข้ามาเดินเล่นในสวนนี้ดูต้นไม้ใบหญ้า ทำให้หายคิดถึงบ้านและอาการ"home sick" 

ทุกอย่างภายในบริเวณบ้าน หวานใจจะถามเราทุกครั้งว่าอยากได้อะไรมาปลูกบ้าง เอาต้นนั้น  ต้นนี้ ไว้ตรงใหน ต้นนี้เราสองคนไม่ชอบขุดทิ้งดีใหม!!! แล้วจะเอาอะไรมาปลูกแทนดีล่ะ!!! เราสองคนจะถามกันก่อน ตกลงกันก่อนทุกครั้ง และเป็นแบบนี้มาตลอด  9กว่าปีที่ผ่านมา

มีการทะเลาะกันบ้างบางครั้งถึงเรื่องการทำสวน แต่ไม่ถึงกับมีปากเสียงกันรุนแรง ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องมากกว่า ตามธรรมดาของลิ้นกับฟัน  

ตรงนี้จะเห็นว่ามีท่อน้ำโผล่ขึ้นมาระหว่างกลาง เมื่อก่อนแฟนเคยปลูกดอก "ลั่นทม" เขาบอกว่าได้กิ่งมาจากคนข้างบ้าน บอกว่าดอกมันหอมดี แต่พอเรามาอยู่ เห็นดอกไอ้นี่แล้วนึกถึงคนไทยสมัยก่อน ที่บอกว่าห้ามปลูกดอกลั่นทมในบริเวณบ้าน จะทำให้ไม่มีความสุข จะระทมเหมือนชื่อ ไอ้เราก็หัวโบราณ ไปเชื่อว่าเป็นต้นไม้อัปมงคล ก็เลยบอกให้แฟนจัดการขุดทิ้งซะ ไม่ชอบ มันเป็นดอกไม้ปลูกในป่าช้า ว่างั้น..เท็จจริงแค่ใหนไม่รู้ค่ะ รู้แต่ว่าไม่ชอบก็คือไม่ชอบ จะให้ชอบได้ยังไงล่ะ!!! แล้วท่อน้ำก็ยังอยู่ที่เดิมไม่ได้เอาออก เลยโยนเมล็ดข้าวโพดของวิศิษฐ์มาทิ้งไว้แถวนี้ เผื่อว่ามันจะงอกให้กระรอกกิน เฟี่ยงออกมานอกหน้าต่าง โยนทิ้งตั้งแต่ปากช่องแต่ดันมาตกที่แอลเอเนี่ย...

ทุกครั้งที่ถอนหญ้าหรือ "ทำรุ่น" ภาษาชาวสวน ใจก็อดนึกถึงพ่อไม่ได้ เพราะพ่อชอบทำสวนแบบนักวิชาการ ชอบหอบหญ้าไปทิ้ง แกบอกว่ามองดูไม่สะอาดตา เป็นอะไรที่เบื่อมากเพราะแกใช้เราหอบหนิ!!! พ่อทำสวนแบบสวยงาม ปลูกผักต้องเป็นแถว ตรงเปี๊ย ห้ามคด ห้ามแตกแถว ไม่งั้นต้องถอนทิ้งปลูกใหม่ และเป็นปัญหาครอบครัวทำให้แม่เบื่อไม่อยากทำงานร่วมกับพ่อ เพราะแม่จะทำแบบลวกๆ แต่ได้ผลผลิตเต็มร้อย ไม่มีหลักการอะไร (มีแต่วิชามาร ทำแบบมั่วๆ) แม่จะกลบหญ้าหรือวัชพืชไว้ที่โคนต้นเลย ไม่มีการหอบไปทิ้ง ถ้าหญ้ากอใหญ่ แม่จะจับหงายขึ้นตากแดดให้รากแห้ง มันก็จะตาย แล้วก็เปื่อยเป็นปุ๋ยให้กับผักต่อไป

ทุกครั้งที่ปลูกถั่วจะนึกถึงแม่ เพราะแม่ปลูกได้ฝักใหญ่ ยาว และไม่เคยฉีดยา ผักของแม่จะไม่เคยมีเพลี้ยมาจับเลยแม้แต่ตัวเดียว

แก้งมังกร คือผลไม้ที่แม่บอกว่า "บ่อแซบ" แต่แม่ก็กินจนหมดทุกครั้งที่ฝานไส่จาน วันนี้หามาปลูกซะเลย เพื่อหวนรำลึกถึงคนที่เรารัก

ใบหัวเสือ หรือหูเสือ เป็นผักสมุนไพรที่แม่ชอบเอามาไส่ต้มอึ่ง แกบอกว่า ดับกลิ่นคาวได้ดี และเปรี้ยวไส่แทนใบมะขาม แต่ฝรั่งที่นี่ เอามาไส่ยำพริกยักษ์ย่าง BBQ แบบอาหารอิตาเลี่ยน อร่อยไปอีกคนละแบบ

เสาวรส หรือ Passion fruit อันนี้ของใหม่ที่หวานใจซื้อให้เป็นของขวัญครบรอบ 10 ปี สำหรับเราสองคน ที่รักกันเหนียวแน่น อ่ะจ๊ากกก

ฟักทอง ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ก็จะสอนแฟนให้พูดภาษาไทยว่า "ฟัก" ในภาษาไทยเป็นคำสุภาพ ไม่ใช่คำหยาบ นะจ๊ะที่รัก...แต่คุณหวานใจก็พูดแบบ แย๋ ๆ ว่าสุภาพแน่นะ...

ขึ้นชื่อว่า มะเขือ (ยกเว้นมะเขือเทศ) จะชนิดใหนก็แล้วแต่ คุณหวานใจทานไม่ด้ ออกอาการท้องเสียทันทีที่ทาน ไม่ว่าจะปรุงด้วยวิธีใดก็แล้วแต่ แต่เราก็ยังอยากปลูกอยู่ดี เพราะมันสวยน่ารัก จนหวานใจออกอาการงอลนิดๆ

มะเขือเทศอาสาสมัคร ไม่ได้ปลูก มันขึ้นเองจากเมล็ดที่โยนทิ้งไว้ ทำให้รู้ว่า DNA มันไม่ได้เปลี่ยนอย่างที่เราเข้าใจ อาจจะมีการกลายพันธุ์ไปบ้างแต่ก็ยังออกมาเป็นมะเขือเทศ ไม่ใช่มะเขือพวง แล้วจะมุ่งหวังอะไรนักหนากับการปลูกกินเอง ไม่ได้ปลูกขายซะหน่อย

อีกไม่กี่วันก็จะครบ10 ปี แต่การที่ได้มาอยู่ที่นี่ ไม่ได้แตกต่างกับตอนที่อยู่เมืองไทยเลย จากวันนั้นถึงวันนี้ เคยเป็นอย่างไรก็เป็นอย่างนั้นตลอดมา และมีความสุขทุกครั้งที่ได้ลงมือทำ จะขอเลือกเดินบนถนนสายนี้ไปจนสุดทาง จนกว่าจะไม่มีเรี่ยวแรงจะเดินต่อไป  

ขอลาด้วยภาพนี้ มาทายกันเล่นๆดีกว่า ว่าดอกอะไร ไม่มีรางวัล ทายกันมันมันส์ ไม่ต้องกลุ้มใจ (เฉลยให้ตอนท้ายแล้วจ้า)

ห้ามขี้โกงนะ ลองนึกดูก่อน ถ้านึกไม่ออกแล้วค่อยดูคำเฉลย

(เฉลย: ดอกฝรั่ง ) ใครที่ยังมองไม่เห็นคำเฉลย ขอแนะนำให้ไปตัดแว่นนะจ๊ะ อิอิ

มีความสุขกับการปลูกผักกันทุกคนนะค่ะ ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงหลังน้อยๆและถนนสายนี้ที่ไม่เกี่ยงว่าใครจะเดินเข้ามา

ความเห็น

ที่บ้านพี่ปลูกตั้งหลายต้นแนะ กำลังจะสะสมให้ครบทุกสี ชอบดอก ชอบกลิ่น ที่โบราณเขาห้ามปลูกอาจจะเป็นเพราะชื่อมันค่ะ อ้อ แล้วคำเฉลยนะมองไม่เห็นจริงๆ ขนาดใส่แว่นแล้วนะเนี่ย

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

ก็แล้วแต่ความเชื่อค่ะเรื่องปลูกลั่นทม ใครชอบก็ไม่ว่ากัน แต่ว่าหอมดีเนาะ ชอบดมค่ะ แต่ไม่ชอบปลูก อิอิ

ร่วมฉลองครบ10ปีด้วยคนจ้าดีใจด้วยกับชีวิตที่มีความสุข ได้ทำในสิ่งที่ชอบ ที่บ้านก็ปลูกฝรั่งแต่ไม่เคยสังเกตุว่าดอกมันยังไงถ่ายรูปออกมาสวยดีนะ

ดอกฝรั่งเวลาถ่ายไกล้ๆแล้วสวยไปอีกแบบใช่ใหมค่ะ แปลกตาดี สีขาวเป็นประกายแจ่มมากๆค่ะ

คุณอ๊อด ยินดีด้วยค่ะ 10 ปีแล้วแต่ระดับความหวานยังไม่จืดจางเลย

ขอบคุณค่ะคุณติ๊ก จะพยายามให้หวานอย่างนี้ตลอดไปเท่าที่จะทำได้ ส่วนเรื่องของอนาคตขอให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์

ยินดีด้วยน่ะพี่ ขอให้มีความสุข ในวันครบรอบแต่งงาน ปลูกต้นรักใว้เพียบ:waiting:

ชีวิตไม่ได้เกิดมา เพื่อยอมแพ้

ซื้อต้นไม้เข้าสวนทุกปี ปีละต้น เพราะไม่ชอบซื้อของอย่างอื่น จะชอบของอะไรที่ คุ้มค่ากับชีวิต ซื้อทีเดียวแล้วกินได้นานๆ ยิ่งกินได้ตลอดชีวิตเลยยิ่งดี อิอิ

คุณอ๊อด ผมอ่านแล้วซึ้งเหมือนคุณอ๊อดบรรยายวันครบรอบแต่งงานเลยครับ สามีคุณอ๊อดโชคดีจังเลยครับ ที่ได้ทานผักปลอดสารพิษทุกวันและมีศรีภรรยาเป็นคนเก่ง สุขสันต์วันครบรอบ สิบปีนะครับ ถ้ามีโอกาสอยากไปเยี่ยม และทำความรู้จักกับครอบครัวคุณอ๊อดครับ แล้วตอนนี้ลูกฟิกส์หมดแล้วยังครับ

ลูกฟิกโดนอีกาลุมทึ๊งทุกวันเลยค่ะ แทบจะไม่ได้กินแล้ว เหลือแต่ลูกเล็กๆ ลูกใหญ่ๆมันเอาไปกินหมดเลย กินครึ่งเดียวอีกตะหาก กินทิ้งกินขว้าง น่าเอาหนังกะติ๊กยิงหัวจริงๆ


ด้วยความยินดีเลยค่ะลุงแอ๊ด แต่ถ้าจะให้ดี พาเด็กๆมาด้วยก็คงจะดีมากเลยค่ะ


ปล. ช่วงปลายเดือนกันยา ถึง กลางเดือนตุลา ลุงแอ๊ดจะอยู่ที่ใหนค่ะ เพราะอ๊อดกับแฟนจะไปเที่ยว Road Trip กันช่วงนั้น อาจจะผ่าน Flagstaff ค่ะ ไม่แน่อาจจะแวะทานอาหารกลางวันด้วย ถ้าพอมีเวลา แล้วจะแจ้งให้ทราบค่ะ

หน้า