กลับมาเถอะ...ใช้ชีวิตอย่างพอเพียง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

บทบาทการทำงานที่ทำอยู่ปัจจุบัน มีหน้าที่ในการส่งเสริมให้ผู้นำชุมชน กลุ่ม/องค์กรต่าง ๆ หันมาสนใจ และเข้าใจ ในแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ตามแนวพระราชดำริ ฯ พอจะมีงบประมาณให้มาเพื่อทำกิจกรรมบ้าง ในสนับสนุน ส่งเสริม

แต่...เมื่อไปพูดคุยกับกลุ่มเป้าหมาย(จัดเวที) พาไปทัศนศึกษาดูงาน มาพอสมควรแล้ว ก็ยังหวั่น ๆ อยู่ว่า เราจะปลุกกระแส การกลับมาของ วิถีชีวิตแบบเดิม ๆ +สิ่งใหม่ที่เหมาะสม พอประมาณ ตามศักยภาพของแต่ละครัวเรือนได้อย่างไร บางครัวเรือนก็ตื่นตัวอย่างเห็นได้ชัด บางครัวเรือนก็ยังห่างไกลเหลือเกิน แต่ไม่เป็นไร บ้านสวนพอเพียง ฯ ยังทำได้ แล้วทำไมนักวิชาการพัฒนาชุมชน ที่คลุกคลีอยู่งานในชุมชน เป็นลูกหลานของชาวชนบทอย่างแท้จริง คนนี้...จะทำไม่ได้ ก็ให้มันรู้ไป แต่ที่แน่ ๆ นอน ๆ บ้านสวนฯ แห่งนี้ เป็นแรงกระตุ้นที่สำคัญ ในการทำงาน ที่อยากจะทำอยู่พอดี

นี่คือแรงจูงใจอย่างหนึ่ง...นอกจากการพูดคุย แลกเปลี่ยนและ ดูงาน สำหรับครัวเรือนต้นแบบ 30 ครัวเรือน ในหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ หากท่าน สมช.ท่านใดมีข้อแนะนำดี ๆ ก็ขอคำแนะนำด้วยนะคะ

ได้ต้นไม้แล้วอย่าเพิ่งกลับ มาสร้างภาพกันหน่อย เร้วววว

ผักเหมียง ที่บ้านครัวเรือนต้นแบบ ปลูกเป็นแนว บ้านหลังนี้ ปลูกสมุนไพรหลายชนิดไว้รอบ ๆ บ้าน

ออกจากหมู่บ้าน มาดูหลังที่ว่าการอำเภอบ้าง มีอะไรให้ดูชมบ้าง

 ทานตะวัน การบ้านจากครูอวยพร มาปลูกไว้หลังอำเภอนี่เอง ตอนนี้ออกดอกทุกต้นเลยค่ะ...คุณครู ตอนปลูก...แค่เอาเมล็ดไปจิ้มดินรอบโคนต้นปูเล่ (แอบปลูก)

บ่อปลาดุก(พลาสติก)พี่เริญ ภารโรง ตักน้ำมารดผักเกือนทุกวัน(ปุ๋ยน้ำปลาดุกเป็นผู้ผลิต) พี่เริญบอกว่า จะเก็บเมล็ดทานตะวัน ไว้ปลูกต่อ ถึงวันนั้น หลังอำเภอคงจะสวยมาก

จบด้วยภาพมะเขืออ้อร้อ...จะเก็บเมล็ดสะสมไว้ทำพันธุ์ ใครสนใจบอกได้นะคะ

ความเห็น

ให้เกียรติพี่มากไปหรือเปล่า แต่ก็จะพยายามเป็นรุ่นพี่ที่ดี ในวงการนะคะ

คนนี่แหละครับนักพัฌนาชุมชนตัวจริงเสียงจริง ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้นะครับ หากช่วยเหลืออะไรได้ ก็ขอให้บอกนะครับคุณสร ดีใจครับที่ได้รู้จักนักพัฒนาชุมชนตัวจริง นักพัฒนาชุมชนที่รู้จักมาก็เยอะครับ แต่ส่วนใหญ่เป็นนักพัฒนาชุมชนที่ไปสนุกกับการประชุมสัมมนาซะมากกว่า 

ตอนนี้รู้สึกเบื่อวิชาการมากเหมือนกัน ส่วนใหญ่ นวก.จะนั่งคิดอะไรที่เว่อร์ไป คิดไปข้างหน้าเรื่อย ๆ ไม่ค่อยกลับมามองว่า ผู้ปฏิบัติ ทำได้หรือไม่ มีปัญหาตรงไหน
จริง ๆ แล้วคิดเสมอว่า ถึงแม้จะมีชื่อตำแหน่งเป็นนักพัฒนา แต่เราไม่ใช่ตัวจริง ตัวจริงต้องคลุกคลีอยู่ในพื้นที่ สามารถเป็นผู้นำการเปลี่ยนไปในทางที่ดีได้จริง ๆ เห็นได้อย่างโจ่งแจ้ง ตอนนี้ในพื้นที่ยังมีน้อย และไม่ค่อยมีแนวร่วม แต่ถ้าเรามีเวลาลงลุยเอง จะได้แนวร่วมมากขึ้น ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ

ขอให้กำลังใจในการทำงานและความตั้งใจจริงของพี่สรนะค่ะ ตอนนี้ไม่มีคำแนะนำอะไรค่ะ นอกจากเข้ามาดูและเก็บผลงานไว้เป็นตัวอย่างเผื่อมีโอกาสได้ทำในชุมชนของตัวเองบ้าง

พี่สรมีโอกาสทำโครงการลักษณะนี้มาเมื่อปีที่แล้ว คือเรามีโอกาสได้คิดเอง และคิดร่วมกับตัวแทนครัวเรือน ว่าควรจะทำอะไร หรือทำอะไรที่เหมาะสมกับพื้นที่ ลักษณะนิสัยของคนทำ อย่างหมู่บ้านนี้ อาชีพหลักคือทำสวนยางพารา มีรายได้เข้าหมู่บ้านมากมาก แต่บางครัวเรือน ใช้จ่ายไปตามรายได้ ได้มาก จ่ายมาก ได้น้อยก็จ่ายน้อย คือมีอาการคล้าย ๆ เศรษฐีใหม่ หรือสามล้อถูกหวย ก็เลยต้องเอาเรื่องการเก็บออมไปพูดคุยด้วย เมื่อเราเปิดโอกาสให้เขาพูด คนที่มีแนวคิดดี ๆ จะพูดชี้นำเอง พี่เตรียมเอกสารไว้หลายอย่างให้เขาได้ฝึก เช่น ทำแบบฟอร์ไว้ ให้ครัวเรือนต้นแบบทำงบประมาณรายได้-รายจ่ายของครัวเรือน(ประมาณการรายเดือนในรอบ 1 ปี) สมุดบัญชีรับ-จ่ายก็เตรียมไว้แต่ต้องค่อย ๆ ทำ เพราะพี่เองยังทำไม่ได้ต่อเนื่องเหมือนกัน

:cheer3: พี่สร ปลูกผักงามมากค่ะ ขอส่งแรงใจผ่านบล๊อคด้วยนะคะ สู้ๆๆนะคะ :cheer3:

ขอบคุณนะคะ แบบนี้พี่สรมีกำลังใจ ในการทำงานเพิ่มขึ้นมากมายเลยจ๊ะ

เป็นกำลังใจให้ครับ พี่สร ....

เมื่อรู้สึกว่ากำลังแย่ จงให้กำลังใจตัวเอง ด้วยการคิดว่า "ยังมีคนอื่นที่แย่กว่าเราอีก"

ขอบคุณมาก สำหรับกำลังใจ ที่มีให้ มันทำให้พี่มีพลังเพิ่มขึ้นจริง ๆ

มาชื่นชมพี่สรคนเก่งค่ะ...ชมจากใจจริงเลย :admire2: กุ้งยังอยากเห็นโครงการแบบนี้เรื่อย ๆ ทุกชุมชน  เมืองไทยเราคงเขียวและสุขภาพดีกันทุกคนนะคะ

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

หน้า