พบกันครั้งแรก @ น้ำตกนกรำ
วันนี้ที่พัทลุงฝนตกทั่วฟ้าค่ะ สบายไปไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ไปหนึ่งวัน
มาเล่าต่อบรรยากาศงาน กินดีมีสุข ภาคกลางวันกันอีกนิดดีกว่าค่ะ
เมื่อมาถึงลานเวทีพวกเราต่างก็ส่งเสียงทักทายอย่างเป็นกันเอง คนที่เคยเจอกันแล้วก็สอบถามสาระทุกข์สุขดิบกันตามธรรมเนียม ส่วนหมวยเล็กกับพี่โจนั้นถือว่าใหม่ทั้งคู่ก็แนะนำตัวเองค่ะ
ท่านแรกที่ปะหน้าถึงกับกรี๊ดดดเลยก็คือพี่เสินค่ะ เพราะเคยเห็นพี่เสินทำอาหารแปลกมาโชว์ในบล๊อกบ่อยๆ เพิ่งรู้วันนี้นั้นเองว่าพี่เสินไม่ได้ทำเองสักอย่าง แล้วก็เลยได้มารู้จักนางเอกตัวจริงของพี่เสินซึ่งยืนยิ้มหวานอยู่กับพี่เล็กคนที่สวยทั้งในจอและนอกจอ และน้องใจ (หมอตำแย) สาวพัทลุงที่ตัวจริงดูอ่อนเยาว์กว่าในรูปเยอะแยะ พี่เก้ หน้าก็หวาน เสียงก็หวาน เสียงหัวเราะของพี่เก้ช่างสดใสไร้มลภาวะจริงๆค่ะ หัวเราะทีพี่เสินหัวใจแทบละลายเลยมั้ง 55 สำหรับพี่เล็กหุ่นดีมากกกก ขอบอก แบบว่าสูงยาว เข่าดี ใครโดนตีเข่าทีสงสัยลงไปนอนแบบไม่ต้องนับเลยแน่นอน !
สี่สาวรวมทั้งท่านประธานแจ้วกำลังยืนล้อมวงเด็ดยอดผักกูดสีเขียวสดในถาดใบใหญ่กันอยู่จ้า เจอสาวๆๆๆล้อมวงผักกูดกันแบบนี้ เล่นเอาผักหมองไปเลยค่ะ เพราะแพ้ความสดใสของสาวชาวบ้านสวน ที่ทั้งสวย... สดใส.... แบบไม่ต้องปรุงแต่งด้วยเครื่องประทินโฉมใดๆให้เสียเวลา
หันมาทางนี้เจอท่านผู้อาวุโสของบ้านแล้วค่ะ ลุงพูนนั่งยิ้มละไมรอรับการคาราวะจากน้องๆ หลานๆ ที่วนเวียนเข้ามาถามนั่น นู่น นี่ จนแทบไม่ได้ลุกไปไหน
อีกท่านนึงที่กำลังสาละวนกับกระทะใบบัวใบใหญ่คือพี่แก่ของเราเองค่ะ ยอมรับว่ารู้จักพี่แก่จากในเวปน้อยมากค่ะ พอมาเจอตัวจริงเสียงจริง หมวยเล็กยืนตะลึงไปหนึ่งนาทีค่ะ พี่แก่ หล่อ สมารท์ สง่างาม ช่างเหมาะสมกับการเป็นรั้วของชาติที่สร้างความอบอุ่นใจให้กับคนในชาติจริงๆค่ะ แต่วันนี้เจอพี่แก่ในอีกบทบาทหนึ่งซึ่งคงไม่ง่ายนักใช่ไหมคะ ที่เราจะได้สัมผัสอีกมุมหนึ่งของใครได้ลึกซึ้งถึงเพียงนี้ ถ้าเราไม่ได้มาร่วมชายคาบ้านสวนฯแห่งนี้ด้วยกัน
หนุ่มหล่อ สุขุม ลุ่มลึกอีกท่านนึงที่หมวยเล็กและพี่โจได้รู้จักคือคุณอติศัยค่ะ คราวนี้ได้คุยกับคุณอติศัยน้อยมาก ประเด็นที่คุยกันคือคุณอติศัยถามว่าตอนที่หมวยเล็กมาคราวก่อนมีภาพการหั่นยาเส้นด้วย แต่วันนี้เค้าบอกว่าหั่นไว้หมดแล้วเตรียมตัวที่จะเอาไปตากแห้ง แต่เราก็ขอซื้อจากชาวบ้านได้ในราคาถุงละ 20 บาท คุณอติศัยซื้อเพราะจะเอาไว้เป็นสแปเผื่อยาสูบหมดในระหว่างที่เราอยู่บนเขา หมวยเล็กก็ซื้อไว้ถุงนึงค่ะ แต่จุดประสงค์ต่างจากคุณอติศัยคือซื้อเอาไว้เผื่อเจอทากข้างบนค่ะ เพราะเค้าบอกไว้ว่า ฝนตกแบบนี้อาจจะมีทาก ! บรื๋ออออ !! สุดท้ายก็ไม่ได้ใช้ค่ะ เพราะทากบนเขาคงกลัวหัวหดมุดเข้าไปอยู่ในรูกันหมดแล้ว ก็จะไม่ให้กลัวได้ไงละคะก็เสียงสาวๆชาวบ้านสวนฯเจี๊ยวจ๊าวกันลั่นป่าออกขนาดนั้น อย่าว่าแต่ทากเลยค่ะ ชะนีเองก็คงได้แต่มองค้อนตาแป๋วที่ต้องเสียแชมป์ให้สาวๆกลุ่มนี้ ไปเสียแล้ว ห้า ห้า ห้า !!
หลังจากนั้นหมวยเล็กก็จูงมือพี่โจให้ไปคาราวะเจ้าที่ค่ะ คราวนี้พี่โจโชคดีมากที่ไม่ต้องไปคาราวะเจ้าที่เจ้าทางถึงนาโยง เพราะวันนี้เจ้าที่เดินสายมาที่น้ำตกนกรำด้วยค่ะ ลืมถามเจ้าที่ไปว่าชอบเครื่องเซ่นแบบไหน เลือดเป็ด เลือดไก่ หรือเลือดใคร ??? เอาเป็นว่าค้างไว้ก่อนนะคะเจอกันคราวหน้าจะดับเบิ้ลให้เป็นสองเป๊กก็แล้วกันค่ะ
หลังจากเป็นนางแบบ (จำเป็น)ให้พี่เสินไปหลายรูป ก็เหนื่อยพอดี ได้เวลาอาหารเที่ยงค่ะ พี่หยอยประกาศออกไมค์ให้มารับประทานอาหาร แต่ก่อนที่จะล้อมวงก็ได้มีการพูดคุยแนะนำตัวทั้งจากฝ่ายเจ้าของพื้นที่และผู้มาเยือน ทำให้เราได้รู้จักหน้าค่าตาของน้องๆที่จะพาเราขึ้นไปผจญภัยบนเขา บอกตามตรงว่าเห็นแล้วอุ่นใจค่ะ ก็แหมมม...... แต่ละคน หล่อ เข้มไปคนละแบบ เรียกว่าอยากให้เจอทากเยอะๆยิ่งดี เพราะคิดว่าคงมีคนช่วยจับ (ทาก) ให้ไปตลอดทาง คริ คริ
ไม่มีใครคุยกับใครเลย อิอิ !
คนนำทางที่เต็มใจเป็นผู้ตามอย่างไม่มีเงื่อนไข
นี่ก็อีกหนึ่งหนุ่มหล่อเข้มมาตรฐานหนุ่มใต้
......ร่วมวงกันรับประทานอาหารด้วยความเอร็ดอร่อย หลังจากนั้นก็ได้เวลาล่ำลากับสมาชิกที่ตามมาที่หลัง คือป้าเกี้ยวซึ่งได้ยินเสียงแนะนำตัวมาแต่ไกล มาพร้อมกับน้องปรี้ยวส้ม และใครอีกคนน้า สาวผิวเข้ม ตาคม ผมยาว แล้วไซไม่มีพี่บ่าวตามมาด้วยหล่ะ ? สาวน้อยนั่นเอง เคยคุยกันแต่ในเวป วันนี้เจอตัวจริงทั้งทีมโชคดีจริงๆ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
น้องไก่ (นาทาน) และลุงพูน (อิอ เรียกชื่อผิดอีกแล้ว ขอโทษค่ะ ) คืออีกคนที่เราร่ำลากันตรงนั้น พวกเราทยอยเดินเรียงแถวมุ่งหน้าขึ้นเขาโดยมีทีม ส.ม.ชที่ไม่ได้ขึ้นไปด้วยยืนโบกมาเป็นกำลังใจให้พวกเราประหนึ่งว่าพวกเราจะไปแนวหน้างั้นแหละ
เดี๋ยวมาต่อบรรยากาศบนเขากันนะคะ
- บล็อกของ หมวยเล็ก
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 2686 ครั้ง
ความเห็น
lekonshore
26 กรกฎาคม, 2011 - 15:33
Permalink
หมวยเล็กจ๋า แก้ไขด่วน ลุงพูนจ้า
ไม่ใช่ลุงพี เล่าเสียทุกคนที่ไม่ได้ไปเห็นภาพเลยนะนี่...............:sweating:
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
หมวยเล็ก
26 กรกฎาคม, 2011 - 15:55
Permalink
ลุงพูนค่ะ ไม่ใช่ลุงพี
แก้แล้วคะพี่เล็ก ทำไมเรียกผิดทุกคนเลย อิอิ
ขออภัยลุงพูน และลุงพีด้วยค่ะ สมาชิกฉับฉน !!
อารีย์_กำแพงเพชร
26 กรกฎาคม, 2011 - 16:37
Permalink
มาติดตามอ่านความประทับใจ
ชอบพี่หมวยเล็กบรรยาย ได้อรรถรสเหมือนได้ไปด้วยงั้นแหละ
แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง
ประไพ ทองเชิญ
26 กรกฎาคม, 2011 - 16:51
Permalink
อาหมวยเล็ก เขียนบันทึกได้ คม ชัด ภาษาเรียบง่าย
เก๋ดี ที่สำคัญฉายภาพได้ชัดมาก มีแววๆ นักเขียน
สาวภูธร
26 กรกฎาคม, 2011 - 17:15
Permalink
หมวยเล็ก
ตามมาดู :wow2: :wow2: :wow2:
เจ้โส
26 กรกฎาคม, 2011 - 18:01
Permalink
อาหมวย
ชอบภาพกินข้าวจัง ไม่ได้ยินเสียงคุยเลยใช่มั้ย
garden_art1139@hotmail.com
jo korakod
26 กรกฎาคม, 2011 - 18:13
Permalink
หมวยเล็ก
เขียนเรื่องได้สนุกน่าอ่านมากจ้า...
คารวะเจ้าที่ จอก สองจอก จะพอเร้อ ฮ่าๆๆๆ
:confused:
facebook https://www.facebook.com/ninkmax
เสิน
26 กรกฎาคม, 2011 - 19:02
Permalink
หมวยเล็ก
เขียนได้ดีมากเลย รวบรวมเรื่องราวทำเป็นเรื่องสั้นคงจะได้สักหนึ่งเรื่องนะ แล้วเอามาก็อบปี้แจก (โหด มันส์ ฮา)อย่างนี้หาได้จากที่ไหน ถ้าไม่ใช่สมาชิกบ้านสวนฯ......:bye: :bye: พี่เก้
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
หมวยเล็ก
26 กรกฎาคม, 2011 - 21:21
Permalink
พี่เก้
ตามมาอ่านตอนเหลิดผึ้งนะคะ คืนนั้นหนูนั่งติดกับพี่เก้ ฟังไปถามไป คุยไป ได้อะไรมาเยอะค่ะ
อติสัย
26 กรกฎาคม, 2011 - 20:50
Permalink
หมวยเล็ก
รอบนี้พูดกันน้อย ดูแล้วหมวยเล็กยุ่งๆ ไม่อยากกวนนะครับ แก้ไขชื่อกระผมนิดนึง อติสัย ครับไม่ใช่ อดิศัย
หวังว่าได้พบกันอีกครับ
หน้า