ทำมากได้น้อย

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ขึ้นชื่อ หัวข้อว่าทำมากได้น้อย เพื่อนๆสมาชิกคงงง ผมหมายถึงงานประจำที่แสนจะน่าเบื่อหน่ายของผม มานั่งคิดนอนคิดเรื่องงานที่เราทำลงไปในแต่ละวันช่างมากมาย คือผมทำงานเป็นช่างดูแลพวกตึกพวกคอนโดสูงๆๆ พิจารณาถึงการทำมากได้น้อยดังนี้

1.เริ่มเข้าทำงานเวลา 08.30 น. โดยวิธีการลงเวลา หากสายระบบคอมฯจะคิดอัตโนมัตินาที 0.73 บาท ช่วงแรกก็ปรับตัวไม่ทัน มีรถติด นอนตื่นสายบ้าง ก็โดนหักบ้าง แต่มองอีกมุมหนึ่งก็ยุติธรรมดีสำหรับพวกที่ชอบมาสาย มาช้านะ

2.เวลาเข้างาน 08.30 เวลาเลิกงาน 18.00 น.มานั่งนับดูหลังจากหักพักเที่ยง (ความจริงไม่ได้พักก็นั่งกินข้าวแล้วทำงานต่อในออฟฟิตเลย) ผมยังทำงานวันละ 9.30 ชม. เลย

3.เนื่องจากเป็นตึกสูงๆซึ่งมีระบบความปลอดภัยต่างๆมากเช่นระบบลิฟต์ ระบบไฟฟ้าสำรอง  ระบบแจ้งเตือนเพลิงไหม้ เป็นต้น จึงจำเป็นต้องมีช่างที่นอนเวรกลางคืนด้วย รายละเอียดดังนี้

3.1 ช่างกลางคืนเข้างานต่อผมเวลา 18.00 น. แต่ประทานโทษครับไม่เคยมาตรงเวลาหรอก มาที 1- 2 ทุ่ม อาจด้วยสาเหตุใดไม่ทราบได้ หลักจริงๆผมจะออกก่อนก็ได้ไม่ผิดเพราะเป็นเวลาเลิกงานแล้ว แต่มันเป็นจิตใต้สำนึกของความรับผิดชอบและจะปฎิเสธความรับผิดชอบร่วมไม่ได้กรณีเราออกไปก่อนแล้วเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นกับตึก ก็โดนทั้งสองคนอยู่ดี มานั่งคิดในใจก็เราไม่ผิดนี่น่าอยูรอก็ไม่ได้เงินเพิ่ม ทีมาสายยังหักเงินเรายังงี้ยุติธรรมไหมหนอ

3.1 กรณีที่ผมนอนเอง ก็แบ่งกับเพื่อนนอนคนนั้นแหละคนละ 15 วัน ผมก็ทำงานประจำที่ตึกนี้มาทั้งวัน และหลังจาก 6 โมงเป็นต้นไปก็เป็นการนอนเวรของผมจนถึงรุ่งเช้าของอีกวันหนึ่งแล้วก็ทำงานต่อไปอีก บางทีก็ 3 วันติด ถามว่าคุ้มไหมครับ 6 โมงเย็นจนถึง แปดโมงครึ่งของอีกวันหนึ่งได้คืนละ 250 บาทครับ

4.งานที่ผมทำเป็นงานลักษณะของงานบริการ ต้องรองรับอารมณ์ของลูกค้าที่มาใช้บริการที่ตึก และท่านเจ้าของร่วมทั้งหลายที่มักคิดว่าตัวเองถูกเสมอ

5.งานที่ทำบางงานเป็นงานที่เกินกำลังความสามารถที่จะทำคนเดียวได้ เช่นซ่อมลิฟต์ ซ่อมปั้มตัวใหญ่ร้องขอคนจากส่วนกลางก็ไม่เคยมีใครมาช่วย แต่พอทางลูกค้าร้องเรียนว่าทำไมยังแก้ไม่ได้ ก็จะซ้ำเราทันที หากงานไหนที่เราแก้ไขได้แล้วได้รับคำชื่นชม เจ้านายเราจะเข้ามาและคุยกับลูกค้าว่าผมมาดูแลช่วยเหลือน้องเขาตลอด ส่งทีมงานสนับสนุนมาช่วยน้องเขาเป็นประจำ เอาความดีไปซะหมด

 เป็นการระบายคร่าวๆครับซึ่งเกิดเกิดจากความเบื่อหน่าแต่ก็ต้องทนเพราะเรายังออกจากงานตอนนี้ไม่ได้ เราต้องทนทำไปก่อนหากเราพร้อมวันไหนเราคงได้ออกไปเป็นนายของตัวเอง ไม่ต้องมีใครมาสั่งการเรา และไม่ต้องคอยรองรับอารมณ์ของใคร  และที่สำคัญไม่ต้องมีใครชิงตัดหน้าเอาผลงานไป เราจะได้คำว่า ทำมากได้มากซะที เพราะเป็นกิจการงานของเราเองครับ

ความเห็น

อายุเรายังน้อยคะ บางครั้งการเริ่มต้นในการทำอะไรบางอย่างที่เป็นของตัวเอง ก็ต้องมีทุน หากไม่มีทุนบางคนก็มีสมบัติของพ่อ แม่  แต่อะไรก็ตาม สมัยก่อน  ปู่ -ย่า-ตา-ยายเรา มีสองมือ สมอง และแรงกายท่านยังเลี้ยงเรามาได้จนโตป่านนี้เลย อย่าไปกลัวในการเปลี่ยนแปลงค่ะ  คนเราต้องอยู่ได้ทุกคน ก็ต้องมีใจที่เข้มแข็ง พร้อมที่จะฝ่าฟันอุปสรรค....เหนื่อยกาย กับเหนื่อยใจไม่เมือนกันคะน้อง ยายอิ๊ดก็เคยเป็นค่ะ

อดทน ต่อสู้ ต่อไป ไม่ไหว ก็พัก และเริ่มต้นใหม่ที่เป็นตัวเรา ยายอิ๊ดเป็นกำลังใจให้ค่ะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ขอให้กำลังใจ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะคะ แล้วเราจะมีความสุขค่ะ Laughing

พี่ไม่รู้จะบอกยังไงก็ได้แต่เป็นกำลังใจให้น้องเท่านั้นเอง

อดทนไปก่อน พร้อมเมื่อไหร่ ค่อยก้าวออกไปด้วยความภาคภูมิใจ

-ว่าวันนี้เราทำดีที่สุดแล้ว- พี่เอาใจช่วยนะ อย่าเพิ่งท้อล่ะ

สู้ สู้ คำนี้ยังไม่เชยใช่มั้ยSmile

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

ขอขอบคุณทุกแรงใจครับ

สวัสดีครับ จำป้อจายคนนี้ได้ก่

เส้นทางชีวิตของน้องมันยังอีกยาวไกลค่ะ งานที่ทำอยู่ในขณะนี้ มันก็เป็นเหมือนกับการเรียนรู้ การฝึกฝนตัวเราเอง ดีที่สุดเราอย่าได้ไปเปรียบเทียบกับใคร ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด แต่เมื่อวันใดที่เราคิดว่าพร้อมที่จะก้าวเดินด้วยตัวของเราเอง ก็ขอให้คิดดีๆ แล้วก้าวไป ขอร่วมเป็นกำลังใจให้ อดทน และสู้ต่อไปนะคะ

there is a will , there is a way .

ชีวิตของเมือง จริง ๆๆๆ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

forget me not

ให้กำลังใจค่ะ..... อ่านแล้ว ตัวเองก็เคยรู้สึกเหนื่อยทำการทำงานในเมือง... เคยผ่านความรู้สึกแบบนี้มาบ้าง (ไม่ถึงขนาดนี้) สู้ค่ะ สู้อีกหน่อย ซักวัน จะหลุดออกมา แล้วมายืนอย่างความภาคภูมิใจ...Smile

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

ทำให้ดีที่สุดนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ทำวันนี้ให้ดีที่สุด

คิดซะว่ามีงานทำดีกว่าตกงานนะค่ะ คิดถึงคนที่เค้าเหนื่อยกว่าเราก็มีค่ะ

อย่างน้อยเราก็มีข้าวกิน มีเพื่อนคุยค่ะ (บ้านสวนพอเพียงของเรา)

พอจะเข้าใจความรู้สึก  .. เราอาจจะอยู่ในกลุ่มลักษณะงานเดียวกัน  แต่ขอเป็นกำลังใจ  อดทนต่อไป

เงิน...แม้จะไม่ใช่ตัวตั้ง  แต่สำหรับโลกทุนนิยมแล้ว  เรายังต้องพึงเงิน  ไว้พร้อม  เราค่อยเป็นไท

ระหว่างนี้  สร้างฐานพอเพียงไว้ก่อน  สะสมกำลังไว้  เริ่มจาก 1. ประหยัด  2. เก็บออม  3. ลดการจ่าย

4. หารายได้เสริม  5. แล้วค่อยๆสร้าง  5. มั่นคง ยั่งยืน .... ตอนนี้ผมทำขั้นที่   3 อยู่ครับ  ทำอย่างจริงจัง

หน้า