รถขยะกับคนขยะ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ได้อ่านเรื่องราวของชายแก่คนหนึ่งที่นั่งรถแท็กซี่มาจู่ๆก็มีรถสปอตคันงามเลี้ยวตัดหน้า

จนต้องเบรคอย่างกระทันหัน หนุ่มรูปงามที่ขับรถสปอตชี้หน้าพร้อมทั้งตะโกนด่ามาคำสองคำ คนขับแท็กซี่ก้มหัวลงพร้อมทั้งพนมมือขอโทษ ชายแก่ถามคนขับแท็กซี่ว่า คุณทำอย่างนั้นทำไมคุณไม่ผิดเลย เจ้าหนุ่มนั้นต่างหากที่ผิด คนขับแท็กซี่ตอบว่าอย่าไปสนใจเลยนั่นมันรถเก็บขยะ  คนขับแท็กซี่อธิบายต่อคนแบบนี้เป็นเหมือนคนขยะและรถที่เขาขับอยู่ก็เหมือนรถเก็บขยะ  เพราะเขาบรรทุกขยะมาเต็มคันรถ  ขยะแห่งความโกรธ

เกรี้ยวกราด  หงุดหงิด  อารมณ์เสีย  เมื่อเขาเก็บสะสมไปเรื่อย ๆ  ขยะจึงเต็มคันรถ  ก็เลยต้องการระบาย  หาที่ทิ้งขยะเหล่านี้  หากเราไปตอแยด้วย

เขาก็พร้อมที่จะทุ่มขยะเหล่านั้นใส่เราทันที  ฉะนั้นถ้าเจอคนแบบนี้ยิ้มให้แล้วโบกมือ  และรีบไปให้ไกล  เพราะมันไม่คุ้มที่จะเสียเวลาด้วย

    ทุกวันนี้คนเราอยู่กับความรีบเร่ง  คอมพิวเตอร์รุ่นใหม่  โปรแกรมใหม่  ค่างพยายามพัฒนาให้เร็วขึ้น ๆ  จนเราเคยชินติดเป็นนิสัย  เมื่อมันช้าลงไม่กี่วินาที เราก็เริ่มบ่นหัวเสีย  กลายเป็นคนใจร้อนขึ้หงุดหงิด   ความอดทนน้อยลง  

     โลกที่มนุษย์เร่งให้หมุนเร็วขึ้น  พ่วงท้ายด้วยคำว่า  ด่วน  ในทุกเรื่อง ทำให้ชีวิตตรึงเครียด  ร้อนรนอยู่ในเลนเร่งรีบ  บนถนนทุกสายที่เราเดินทางไปนั้นจึงมีแต่คนขยะและรถขยะ  ซึ่งบางครั้งก็มาจากคนอื่นและบางครั้งก็มาจากเราเอง

         มีเรื่องเล่าอีกว่า เด็กชายคนหนึ่งอารมณ์ร้ายอยู่เสมอ  พ่อของเขาจึงมอบตะปูให้ถุงหนึ่ง  บอกว่าทุกครั้งที่รู้สึกโกรธ  ควบคุมอารมณืไม่อยู่ให้ตอกตะปูบนรั้ว 1 ตัว  เพียงแค่วันแรกวันเดียวเขาตอกตะปูไปแล้ว 42 ตัว

แต่หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์จำนวนตะปูที่ตอกก็ค่อย ๆ  ลดลงเขาได้เรียนรู้ว่าการควบคุมตัวเองนั้นง่ายกว่าตอกตะปูลงบยรั้ว  และในที่สุดเขาก็ไม่ต้องตอกตะปูอีกต่อไป  คุณพ่อจึงแนะนำเด็กชายว่า ต่อไปนี้ถ้าควบคุมตัวเองได้ให้ถอนตะปูออกจากรั้ว 1 ตัว  เด็กน้อยทำตามนั้นในไม่ช้าตะปูก็ถูกถอนหมด เขารู้สึกดีใจมากที่ได้เปลี่ยนแปลงตัวเอง  คุณพ่อจูงมือเขาไปที่รั้วแล้วบอกว่า

ลูกทำได้ดี แต่ดูรอยตะปูเหล่านั้นซิ  มันไม่สามารถทำให้รั้วกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไป  ทุกครั้งที่ลูกโกรธควบคุมตัวเองไม่ได้  โมโหร้ายใส่คนอื่น  และถึงแม้ลูกจะไปขอโทษภายหลัง  แต่ลูกก็ได้ทิ้งรอยแผลไว้ในใจเขาแล้ว ฉะนั้นถ้าลูกสามารถควบคุมตัวเองไว้ได้ตั้งแต่แรก มันจะดีกว่ามาก

     ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะตอกตะปูและถอนมันออก  โดยที่รั้วยังสวยงามไร้ริ้วรอยบาดแผล

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ความเห็น

มีข้อคิดดีค่ะ รถขยะกัยคนขยะมีอยู่รอบๆตัว จนเทุกส่วนป็นสังคมขยะแล้ว เรา..จะไม่เป็นหรือ ยากนะ :sweating:

_________________________  

Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer

ได้ข้อคิดดีมากเลยครับ

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

โดนค่ะ  โดนใจสุด ๆ

:sweating: ...บางอารมย์..น้อยก็ยังเป็นคนขยะ...แต่บางอารมย์ก็เป็นคนขับแทกซี่...:confused: ...

ชีวืตที่เพียงพอ..

มีรถขยะ เต็มบ้านเต็มเมือง เลยค่ะ

โดยเฉพาะเมืองหลวง และ เมืองใหญ่

วิ่งสวนกันให้วุ่น ถ้ามองให้ดีๆๆ รั้วแต่ละที่มีตะปูตอกเต็มไปหมด

ในโลกเราทุกวันนี้

ข้อคิดสะกิดใจ

ถ้าเดินเรื่อยไป ย่อมถึงปลายทาง

ครูปัจ อ่านอีกครั้งก็ยังชอบค่ะ :bye:

 

 

ข้อคิดดี ๆ ขอบคุณค่ะ

ตัวเราเองก็เป็นค่ะ :sweating:

sudjai_waitong@hotmail.com
     0805401058

ขอบคุณมากครับสำหรับข้อคิดดีๆครับ


หน้า