วัน ... เตรียมพระนคร

    เมื่อวาน ... ได้เล่าไว้ในบล็อก “แพกสิกรรม” ถึงสาเหตุที่เข้ามาในบ้านสวนฯ ช้า แต่ยังไม่ได้เล่าถึงกิจกรรมต่อเนื่อง ที่จำต้องเร่ง ในวันนั้น เพราะเห็นว่า “แพกสิกรรม” จะยังประโยชน์แก่สมาชิกได้มากกว่า การนำเสนอเรื่องส่วนตัว

    ... วันนี้ (25 ต.ค. 2554) ตอนแรก ๆ ตั้งใจจะเอารูปสวย ๆ ของไม่ดอก ไม้ประดับมา ฟอกอารมณ์ คลายเครียด ตามที่ “ชันชี”(สัญญา)ไว้ .... แต่รู้สึกว่าหากไม่เอาเรื่องนี้มาเล่าซะก่อน ก็ประหนึ่ง ภาพ Jigsaw ที่ขาดตัวต่อไป ตัวหนึ่ง ดูแล้ว ไง ๆ ก็ขัดอารมณ์ (ของข้าพเจ้าเอง) .... ท่านก็คงตอบในใจว่า ... ‘ก็ช่างปะไรแก ไม่ใช่เรื่องฉันนี่’

    ครับ .... ใช่เลย  ... คาร์เนกี ก็ว่าอย่างที่ท่านนึกนั่นแหละ ...  แต่คนเฒ่า อยากเล่าน่ะ

    วันนั้น “เสือหมอบแมวเซา” จิตอาสา ที่อุตส่าห์เหิรฟ้า ลอยวารี ส่งรายงานมาว่า ศึกที่ล้อมอยู่ ตามหัวเมืองต่าง ๆ กำลังเคลื่อนทัพใกล้พระนครเข้ามาแล้ว

    ขึ้นเชิงเทิน ส่ายมอง ก็เห็นกองหน้า ล่าตระเวน ของทัพศึก ดังนี้แล ....

    เมื่อทวนข่าว ของเสือหมอบแมวเซา  กับใบบอก จากเจ้าครองหัวเมือง ข้าพเจ้า พร้อมสมุห์กะลาโหม และสมุห์นายก ตลอดอำมาตยาทั้งหลาย จึงหารือ ลงเห็นเป็นช่องเดียวกัน ว่า ... ศึกครั้งนี้ ใหญ่หลวงนัก ... ณ บัดเดี๋ยวนี้ การจะยกออกไปปะทะศึกนอกพระนคร คงไม่ทันการ และคงต้านยาก ครั้นจะทอดพระนคร ลี้ไปอยู่ที่อื่น หากศึกเข้าพระนครได้จริง จะเอากำลังพล ที่ไหนขยับขยาย ย้ายทรัพย์ ...!

    เห็นควรจัดแต่งพระนครให้มั่นคงไว้ก่อน จะเหมาะกว่า ... หากศึกไม่หมดกำลังเสียก่อน และยาตรามาถึง ก็คงยันศึกไว้ได้สักระยะ

     ตริพ้อง ต้องกันแล้ว ก็ลาดเสบียง แลกวาดต้อน ผู้ .... โอ๊ะ ๆ ๆ ...ขอโทษทีไม่มีผู้คน (ทั้งพระนคร มีกันอยู่กันเพียง 4 คน)

    งั้น ... เอาเพียงเสบียงก็พอ ... เหอ ๆ ๆ นี่ไง

   ... ตกใจข่าวศึก มือสั่นไปหน่อย ภาพเลยไหว ... ฮึ ๆ ๆ ... ตั้งใจจะให้ยล ภาพกล้วยน้ำว้าหง่อมจนเกือบร่วง หวีละ 50 บาท(ห้าสิบบาทถ้วน) ที่ลูกซื้อมา ... ให้ฟ้าลั่น(ฟ้าร้อง) สาบาน

ที่จะขาดไม่ได้ คือน้ำสะอาด

   (แม่ทัพ .... เอ้ย แม่บ้านเขารอบคอบ กรองไว้เยอะ รับศึกได้ประมาณครึ่งเดือนแหละ)

   ที่เห็นนี้เป็นหน่วย ย่อย ๆ ครับ ... ขวดจุ  18 ลิตร อัดไว้หลังประตู แน่ะ

    แล้วออกสำรวจตรวจแต่ง ...

      กำแพงพระนคร ค่าย คู

   (กลับเข้าท้องเรื่องอีกแล้ว ... ครับท่าน .... ปรับอารมณ์ทัน .. ป่าาาาาว....)

 บุรอย แยก แตก ช่อง รู .... ด้วย ถุงขยะดำ ... เอ ... สมัยนั้นมีรึยังหว่า? ....

     เอ้า  .. เปลี่ยนเป็น อิฐดำ ก็ได้ ... ไม่งั้นไม่เข้ากะท้องเรื่อง

    ปิดประตู ลั่นดาน ...

         โดยอาสาสมัคจิตอาสา ... โอ้ย ! มั่วแล้ว เอาเอิน(เอาใหม่) ... โดยบุตรคนกลาง มีป้าอี๊ด ช่วยเป็นลูกมือ และทำเฒ่า (อย่าบอกล่ะ ... สบายใจได้นินทาภรรยา เอิ้ก ๆ ๆ)

                อุดช่อง ร่องรั่ว

      ชักม้า เลียบพระนคร อีก สอง สาม รอบ ..... เรียบร้อยดี ...

      เข้าพระนคร .... เฮ้ย .... เข้าบ้าน ....  ก็เจอรายการ กิน อยู่ คือ ตอน “นาลอยน้ำ”  ที่นำมาบอกแล้วเมื่อวานนั่นแหละครับ

            ไปซะแล้วเรา .... ยังจะกู่กลับไหมนี่ ....  

     น้ำท่วมเที่ยวนี้ คงเสียสติจริง ๆ ... แหละ

อย่าคิดมากเลย ครับ .... ขอ “บ้าแก้บน” ซักวัน เนาะ พรุ่งนี้ คอยตามหาสติ กลับ 

                            ฮุ ๆ ๆ ๆ ....