เ ม็ ด ต า ล จากสวนยางข้างทุ่ง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

           Laughing สวัสดีครับ...สืบเนื่องมาจากบล็อกที่ผ่านมา หลายท่านคงจำกันได้ เม็ดตาลงอกที่เก็บมาจากสวนยางข้างทุ่ง กลับมาบ้านผมก็จัดการผ่าเอาจาวข้างในเม็ด หรือทางใต้เรียกว่า "พวมโหนด" แล้วนำไปไหนต่อไปชมกันครับ 

เอาหัวไม้มาทำหมอนรอง ตัดหัวเม็ดตาลแบบนี้

หรือตัดด้านข้างแบบนี้

แล้วก็ผ่าแบบนี้

  

ได้มาแบบนี้

แคะเอาจาวออกมาได้เท่านี้ (แอบกินไปหลายชิ้น ฮ่าฮ่า)

ล้าง แล้วใส่หม้อตั้งไฟ ใส่น้ำตาล เกลือ พอประมาณ

ได้ของหวาน ของว่าง ที่กินแล้วรับรองว่า "หายอยากของหวาน"ไปอีกหลายวัน ฮ่าฮ่า

 

     Laughing สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจ หยุดไฝ่คว้าเมื่อไหร่ ความสงบสุขก็จะเข้ามาเมื่อนั้น...สวัสดีครับ 

ความเห็น

ข้อมูลเพิ่ม เม็ดตาลที่เอาจาวไปแล้ว เอาไปเผาถ่านได้อีกครับ

จาวตาลดิบอร่อยมาก แต่ถ้ามีมากมักจะเชื่อมเก็บไว้ กินได้นานครับ 

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

แบบนี้น่าทานครับพี่เสิน กินด้วยคนนะครับ


แถวบ้านน้องมีต้นมั๊ยครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

น่ากินค่ะ แต่มันหวานเกินไป หนูชอบกินแบบผ่าแล้วไม่ต้องเชื่อมที่พี่เสินแอบกินจ่ะค่ะ:uhuhuh:

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

นานๆกินครั้ง ไม่เป็นไรมั้งน้องอารีย์ กินน้ำตามไปละลายความหวานเอาก็ได้ ถ้ากินดิบหมดก็ไม่มีมาเชื่อมนะน้อง

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า