เขาเจ็ดยอด บนด้ามขวานทอง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

                       


แผ่นดินสูงให้ผืนฟ้ามาสัมผัส  ลมบนพัดกระหวัดวนบนภูหนาว


โลมลูบหญ้าไหวเอนลู่อยู่กรูกราว   พร่างพราวหยาดน้ำค้างกลางเที่ยงวัน



เทือกบรรทัดจงหยัดยืนคู่ผืนฟ้า   สืบต้นสายธาราอย่าสูญสิ้น


หล่อเลี้ยงให้สมสุขทุกชีวิน   อาบ กิน ด้วยรู้สึกระลึกคุณ



มีนา ๑๕ ค่ำปีนี้ ตั้งใจขึ้นไปเคารพธรรมชาติ ป่าต้นน้ำ ลำธารบนด้ามขวานทอง เคยขึ้นไปสองครั้งแล้ว แต่ยังไม่อิ่มใจ ครั้งแรกเตรียมตัวไม่ค่อยพร้อม ให้เวลาน้อย เจอฝนระหว่างทาง ครั้งที่ ๒ พาเด็กหญิง(ในภาพ)เป็นลูกสาวของเพื่อนอยู่ มอ.ปัตตานีอายุ ๗ ขวบขึ้นไป (พี่เสินรู้จัก แม่เขาไม่รู้มาก่อนว่าต้องเดินบุกป่าขนาดนี้555) แต่หลังจากนั้นเขาได้แต่ขอบคุณที่ทำให้น้องสนได้ซึมซับ ฝึกฝน กลายเป็นเด็กที่กล้าตัดสินใจ ช่วยตัวเองได้เสมอๆ เข้าใจเรื่องต้นน้ำ ป่าไม้ ภูเขา



เดินขึ้นเจ็ดยอดเราจะใช้เวลาเดินแบบสบายๆ ๒วัน พักระหว่างทาง ๑ คืน ผูกเปลนอน ใกล้สายน้ำตก



ในที่สุดพี่เกื้อกับน้องสน ได้เห็นความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติบนเขาเจ็ดยอด



น้องชายชาวเกาะใหญ่ฝั่งสงขลา คราวนี้ก็จะไปด้วยกันอีก



วันแรกเราจะผ่านดงมหาสะดำ พืชดึกดำบรรพ์ในเขตป่าดิบชื้นทางใต้ ถ้าฝนตกระหว่างทางเราอาจเจอทากป่า ขึ้นคราวนี้วางไว้ว่าจะขึ้นทางฝั่งพัทลุง แล้วข้ามเจ็ดยอดมาลงฝั่งตรัง มีชาวบ้านนกรำและเจ้าหน้าที่ป่าไม้นำทาง



โปรแกรมนี้ชวนเฉพาะขาลุยพันธุ์แท้ โดยเฉพาะผู้ที่มีสภาวะจิตใกล้ชิดป่า กินนอนในป่าได้ แบกสัมภาระอาหารด้วยตัวเองได้ และช่วยเหลือตัวเองได้ในยามคับขัน ซึ่งได้ส่งข่าวกันแล้วภายใน ต้องขออภัยพี่น้องที่ไม่สามรถเปิดกว้างได้


 


ธรรมยาตราแห่งชีวิต รอบนี้พี่หยอยขอยืนยันจากพี่น้องเป็นการภายใน ก่อนวันที่ ๒๐ กพ.นะจ๊ะ แล้วพบกันใหม่จ้า




ความเห็น

 เดือนไม่แจ้ง กลัวคลำทางไม่เห็นเหอน้อง ระวังฝนยังตกอยู่นะ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

จูงพี่เก้ขึ้นสวรรค์ จะได้พบกันทุกชาติๆๆ แฮ้วๆๆๆ โอ้..เดือนหงายกลางป่า.... 

วิถีแห่งพงไพร  เราห่างหายมากี่ปีแล้วนี่

...พี่หยอย ถ้าทุกอย่างพร้อมจะขอแบกเป้ตามไปด้วย

ภาพนั้นน่ารักจังน้องบาวพี่ เข้าใจๆๆคนรักชอบ พงไพรครับ เอาเป็นว่าแล้วแต่ธรรมจัดสรรครับ พี่ว่าน้องทำหน้าที่ที่บ้านก่อนครับ ยังมีเขาหลวง สวนสมรมคีรีวง ขึ้นได้ตลอดครับผม

พี่หยอย


เคยชอบเดินขึ้นเขาลงห้วย เหมือนกัน ค่ะ แต่ตอนนี้ขา ไม่ยอมไปด้วยแล้ว ...เดินได้แต่ไม่ไกล ..


ยิ่งสูง ยิ่งหนาว ห่างไกลเท่าไหร ...จิตใจ สงบ ดี 


ยิ่งเหนื่อย ยิ่งหิว ยิ่งลำบากกับการบีนป่าย ....จิตใจกลับเข้มแข้ง ...ขึ้น


ยิ่งว่างเปล่า แต่เติมเต็มจิตใจได้ดีที่เดียว ...


ขอใหพี่หยอย สุขภาพแข้งแรง นะค่ะ ..


 


 

ขอบคุณจ้า

ต้องทำตัวให้ว่างสักหีด รู้สึกว่าจะตรงช่วงมาฆะพอดีเลย

พอเพียง พอเพียง

ใช่แล้วๆๆ เราจะไปรับพลังแสงจันทร์วันมาฆะบูชา และปฎิบัติบูชาบนนั้น น่าแบกน้องจิงขึ้นไปจังนะ

อยากตามพี่หยอยขึ้นเขาเจ็ดยอด แต่ดูจากสภาพร่างกายมนตอนนี้ ขา เข่า คงไม่ไหวแน่ๆรอดูภาพธรรมชาติสวยๆจากพี่หยอยแทนแล้วกันค่ะ

แรงกาย+แรงใจ ลงมือทำในวันนี้ เพื่อชีวิตที่พอเพียง

จ้าๆๆๆๆ

หน้า