เขาเจ็ดยอด

     การเที่ยวภูเขาถือว่าเป็นการออกกำลังกายประจำปีของผม ปกติจะไปพร้อมกับสมาชิกเวบบ้านสวนพอเพียงหลายๆ คน แต่ครั้งนี้ผมไปกับเพื่อนที่เป็นเจ้าหน้าที่ของกรมอุทยาน ติดตามเพื่อนไปทำงาน การไปเขาเจ็ดยอดครั้งนี้เป็นการไปครั้งที่ 2 ครั้งแรกไปเมื่อสี่ปีที่แล้วซึ่งเดินขึ้นทาง จ. พัทลุง  แต่ครั้งนี้เดินขึ้นทาง จ.ตรัง ซึ่งใช้เวลาเดินขาขึ้นเจ็ดชั่วโมง ขาลงสี่ชั่วโมงครึ่ง นอนค้างคืนบนภูเขา 2 คืน ที่ความสูงเกือบ 1,200 เมตร จากระดับน้ำทะเล

ขึ้นเขาเจ็ดยอดมาหลายเดือน ของฝากที่ได้มายังกินไม่หมด...

... เป็นยาสมุนไพรนั่นเอง... มีส่วนประกอบคือ

๑. ไอ้เหล็ก. มีหลายชนิด อันนี้คือเหล็กฝักไข่ หัวจะออกใหญ่ๆ ชิมดูแล้วมีรสฝาด

รูปตอนปอกเปลือกแล้วครับ...

ต้นอะไรไม่ทราบ ระหว่างทางขึ้นเขาวันที่สอง

ดอกที่ยังไม่บาน...

ย่านเชือกก็ยังมีมอสเกาะ...

ภาพแรกเมื่อฟ้าเปิด...เช้าวันที่สาม จากจุดชมวิวบนเขาเจ็ดยอด

โชคดีฝนไม่ตกครึ่งวันกว่าๆ ฟ้าเปิดเป็นช่วงๆ

ตั้งค่ากล้องผิด... ข้างบนยอดมีต้นจูดด้วย..

พี่หยอยกับน้องๆ กำลังหาอาหารกลางวัน... มื้อนี้กิน ขนมปัง หอยทอด มาม่าแห้ง...

พักทาน..อาบน้ำ จุดสุดท้ายที่มีน้ำมากและระดับลำธารไม่สูงมาก...

หลังจากนั้นเดินตามลำธารที่สูงชัน มีน้ำน้อยลงเรื่อยๆ

             ตั้งแต่เช้าของวันที่ 6 มีนาคม 2555 ที่เราเริ่มเดินจากต้นทางที่น้ำตกไพรวัลย์   วันที่ 7 มีนาคม 2555 เราพักค้างคืนระหว่างทาง 1 คืน เช้าวันที่ 7 ก็เริ่มเดินทางต่อ เราไปถึงจุดหมายประมาณเวลา 15.30 น.  ขณะขึ้นไปถึงเขาเจ็ดยอด สภาพอากาศปิด ร้อยเปอร์เซ็นต์  ทัศนีย์ภาพมองได้ไกลคงไม่เกิน 100 เมตร ทำให้ไม่สามารถมองเห็นภาพในมุมกว้างได้มากนัก   เมื่อรอจนทั้งทีมนำทางและทีมของพวกเรามาพร้อมกันหมดแล้ว ต่างคนก็ต่างทำภารกิจของตัวเองกัน

    ผมดีใจมากที่รู้ว่าลุงพีได้มาร่วมทางขึ้นเขาเจ็ดยอด ส่วนตัวแล้วคิดว่าลุงพีคงสบายมากสำหรับทริปนี้ เพราะตั้งแต่ออกเดินทางผมเห็นว่า ลุงพีสบายๆ ทิ้งห่างกับพวกผมไม่มากนัก

   ในการเดินป่าครั้งนี้พอรู้ว่าพนิดามาด้วย ส่วนตัวแล้วกังวลเล็กน้อย ไหวมั๊ยหนอ เพราะผมรู้จักพนิดาตอนที่ไปอบรมที่ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติสองสลึงในนาม Super Girl ความกังวลต่อพนิดาคงไม่ได้มีแต่ผมคิดว่าเพื่อนร่วมทางทุกคนคงกังวลเช่นกัน