อีสานแห้งแล้ง...กันดาร..จริงหรือ ตอนที่ 8 ความมั่นคงด้านอาหาร..กุ้งฝอย

บล็อกนี้เป็นสืบเนื่องจากบล็อก 

ซีรีย์..ความพอเพียง..เพื่อเพียงพอ # 3 สุดแสนจะเบื่อ..ปนความสุข

ผลของการนำสิ่งมีชีวิตที่อยู่ตามธรรมชาติมาปล่อยที่สระ ได้อะไรมาผมเอามาปล่อยมั่ว ๆ ไปหมด ฮ่า ๆๆ และแล้ววันนี้ก็เลยมีกับข้าวจากธรรมชาติแบบง่าย ๆ ไม่ต้องเลี้ยงสบายจริง ๆ ครับ

วันนี้จะพาไปดูวิธีการดักกุ้งฝอยที่เป็นวิถีแบบชาวบ้านนอกของผมละครับ อยู่ง่าย ๆ กินง่าย ๆ สบาย ๆ อิอิอิ

ผลงานวันนี้ ได้ประมาณ 4 ขีด ถ้าตีเป็นมูลค่าก็ตกขีดละ 12 บาท...ในถังนี้ ก็ 48 บาท ไม่ต้องเสียเงินครับผลผลิตจากสระที่สวน แม้จะแล้งก็มีของกิน อิอิอิ

กุ้งฝอย ปูนา กับปลาตัวเล็ก ๆ ที่ดักจากร่องน้ำข้างนาข้าวเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม 2554 ภาพในบล็อก 

ซีรีย์..ความพอเพียง..เพื่อเพียงพอ # 3 สุดแสนจะเบื่อ..ปนความสุข
จากวันนั้นจนถึงวันนี้หลายเดือนผ่านมากุ้งฝอยก็ขยายพันธุ์อย่างมากมายอยู่ในสระแบบไม่ต้องเลี้ยงเลยครับสบาย ๆ อิอิ..

ช่วงเย็นมาสวนตามปกติ วันนี้ได้อุปกรณ์หากุ้งมาด้วย บ้านผมเรียก "ตุ้มกุ้ง" ทำหน้าที่คล้าย ๆ ลอบ ไซ แต่ใช้สำหรับดักกุ้งฝอยโดยเฉพาะครับ

ใกล้ ๆ ชัด ๆ สักภาพเผื่อใครจะลอกเลียนแบบครับ อิอิอิ..


เหยื่อที่ใช้ล่อกุ้ง วันนี้ง่าย ๆ ครับหัวอาหารปลา ใช้รำคั่วให้หอมผสมกับน้ำปลาร้าสักหน่อยก็ได้ครับ จากนั้นถ่วงด้วยหินแล้วมัดเป็นถุงเล็ก ๆ วางไว้ในตุ้มดักกุ้งนะครับ..

จุดหมาย บ่อปลาที่แห้ง (บ่อปลาผมมี 2 บ่อครับ) บ่อนี้น้ำแห้งลงมากแล้ว กุ้งฝอยเพียบ...


จากนั้นเอาไปดักในน้ำครับ..ให้พ้นน้ำ 1 ใน 3 ส่วนนะครับเพื่อกุ้งจะได้มีที่หายใจจะได้ไม่ตาย..ทิ้งไว้ 1 คืนพรุ่งนี้เช้าจะได้มาเก็บละครับ

เช้าวันรุ่งขึ้น..ลูกสาวตามมาด้วย..เรียนรู้การใช้ชีวิตแบบพอเพียงตามพ่อ..หรือมายุ่ง อิอิอิ

กุ้งเข้าไปในตุ้มเรียบร้อย  แบบนี้มีกับข้าวแน่ ๆ อิอิอิ..

ลูกสาวสนใจและดีใจที่พ่อได้กุ้ง..อิอิอิ ชุปแป้งทอดนะพ่อ อิอิ

กุ้งได้กลิ่นอาหารที่ดักไว้ จะเข้าไปในช่อคอขวดโค้ก เข้าแล้วออกไม่ได้ครับ..หลักการเหมือนงาของลอบ และไซ ครับ

ภายในตุ้มครับ จะมีห่ออาหารล่อวางอยู่ในนั้น กุ้งเจาแล้วจะหาทางออกไม่เจอครับ ง่าย ๆ จริง ๆ อิอิอิ..


กุ้งที่ได้สดจริง ๆ ครับ...


กลับบ้านเถอะลูกสายละ...ช่วยพ่อถือด้วยนะ เริ่มเกิดการเรียนรู้ อิอิอิ

สนุกสนานทุกครั้งที่ไปกับพ่อ...มีเรื่องขำ ๆ ให้ลูกสาวยิ้มได้ตลอด แก้วตาดวงใจของพ่อละครับ

รถคู่ใจ..กับลูกสาวคู่ใจ..ขากลับวันนี้ได้บวบแก่ ๆ จากค้างกลับไปไว้ทำพันธุ์ด้วย..ความมั่นคงทางอาหารด้านพืชผักมีพันธุ์ผักไว้เสมอ ๆ

กุ้งฝอยพันธุ์นี้ตัวใหญ่ครับ เนื้อแน่น ไม่ตายง่าย ๆ ดีจัง อิอิอิ..




เมนูสุดฮิต..ก้อยกุ้ง..ผมกินดิบไม่เป็นนะครับ..อิอิอิ ขอบอกว่าคั่วสุก ๆ ก็แซบเด้อพี่น้อง


กระหล่ำปีสด ๆ จากสวนครับ กรอบหวาน ปลอดภัย ล้านเปอร์เซนต์ ฮ่า ๆ สบาย ๆ กับชีวิตแบบบ้าน ๆ

             ธรรมาชาติมีสมดุลย์เสมอ ๆ เพียงแต่คนเรานั้นเป้นผู้ทำลายสมดุลย์นั้นไป เมื่อก่อนมีอาหารธรรมาชาติอยู่อย่างมากมาย แต่เดี๋ยวนี้มีคนเยอะขึ้น ผู้เปียดเบียนมากขึ้นทำให้ความอุดมสมบูรณ์ลดลงไปตามกาลเวลา จากเมื่อก่อนไปหาตามห้วย หนอง คลอง บึง ก็มีเยอะ แต่เมื่อมีแต่ผู้ทำลายขาดการรักษา ก็หมดลงเช่นกัน ด้วยเหตุนี้ผมจึงหาสัตว์น้ำแทบทุกอย่างมาปล่อยไว้ในสระ ของตัวเอง กุ้ง หอย ปู ปลา ที่หาได้จากธรรมชาติ เวลาแม่ยายได้ปลาธรรมชาติตัวเล็ก ๆ ผมจะขอมาปล่อยทุก ๆ ครั้ง (เสียดาย)
                   นี่แหละครับ ความมั่นคงทางอาหารอีกด้านของผมง่าย ๆ ไม่ต้องลงทุน ส่วนใครจะเลียนแบบก็ตามสบายครับ แต่ผมกำลังก้าวไปอีกก้าว กับแนวทางแห่งความพอเพียง..เพื่อเพียงพอ..ที่กำลังจะเห็นเป็นรูปร่างในสักวันครับ

ภาพสุดท้าย "พ่อดูกุ้งสิมีไข่เยอะด้วยถ้ามันออกลูกมาเยอะเลยนะพ่อ" เสียงของลูกสาวตัวน้อย ทำให้ได้คิดว่าถ้าเราปล่อยคืนไว้บ้างก็มีกินแบบไม่ขาด นี่ไงการเรียนรู้ของเมล็ดพันธุ์แห่งความพอเพียงของผมจริง ๆ "งั้นวันหลังพ่อจะไปดักไปปล่อยนะลูกวันนี้ขอกินก่อนละกัน" อิอิอิ..ฮ่า ๆๆๆ โอ้ยแซบอีหลีพี่น้อง..บาดได๋สิจ่อยละสิท..เอ๋ย เอิ๊ก ๆ ฮ่า ๆๆๆ

โปรดติดตามตอนต่อไป...แม้จะแล้งแต่ไม่เคยหยุดทำกิจกรรม...อิอิอิ

                                                  ......วิศิษฐ์........