เขาเจ็ดยอด วันที่สอง(ถึงจุดหมาย)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

พี่หยอยกับน้องๆ กำลังหาอาหารกลางวัน... มื้อนี้กิน ขนมปัง หอยทอด มาม่าแห้ง...

พักทาน..อาบน้ำ จุดสุดท้ายที่มีน้ำมากและระดับลำธารไม่สูงมาก...



หลังจากนั้นเดินตามลำธารที่สูงชัน มีน้ำน้อยลงเรื่อยๆ


พักระหว่างทาง...


พักอีกที... น้องคนขวาุสุดได้ฉายารถสิบล้อ..เพราะบรรทุกหนักมาก.. เหมือนจะเป็นเป้ของพี่พนิดา..ที่น้องๆ สับเปลี่ยนกันแบก


มองลงไปตามลำธารด้านล่าง... สูงมาก


เต็มไปด้วยตะใคร่น้ำ...


หนอนสีแดง..


ทะลุขึ้นยอดข้างบน...ไม่น่าเชื่อๆ จากป่าทึบๆ มาสู่ที่โล่งๆ...


มาถึงช่องเขานมสาว...พี่ศักดิ์กำลังสาธิตการหายใจ..."หายใจลึกๆ ช้าๆ .. ทำหน้ายิ้มนิดๆ..."



ชุดแรกที่มาถึง....


ลมพัดหมอกผ่านช่องเขาแรงมาำำก...จนทนหนาวไม่ไหว..ต้องไปหลบหลังเขา.... เดินทางไปที่พัก..

ความเห็น

บรรยากาศดีจัง สูดกลิ่นอายธรรมชาติมาเต็มปอดเลย 

หนอนสีแดง เอิ้กๆๆๆๆๆๆ หนีดีกว่า

น้องเขาเดินเก่งทุกคน แบกสัมภาระหนักทุกคน 

กินอยู่แบบพอเพียง

ด้วยความพยายาม และอดทน


ในที่สุดก็ถึงที่หมาย มีพลังใจ พลังกายที่เข้มแข็ง และแข็งแรงกันทุกคนเลยค่ะ


 

หรือสันปันน้ำ ไปฝั่งตรัง พัทลุงและสงขลา พรานเบสบอกว่าจากจุดนี้เราจะเดินรวดเดียวถึงยอด ขอให้ทุกคนพักเต็มที่นะคับ ส่วนพรานเบสก็ได้จังหวะอาบน้ำ และให้เราล่วงหน้าไปเพราะเส้นทางเดินขึ้นชัดเจนมากแล้ว


 แจกโฮลวีท แกล้มหอยทอดในกะป๋องคนละชิ้นสองชิ้น


55555เสียใจด้วยน้องจาไปได้ไปกับคณะวัยรุ่นที่หลงป่า ฟ้าจัดให้ต้องเดินนำขบวนเดินป่าตอนกลางคืน กับกลุ่ม สว. ฮ้าๆๆๆๆๆๆๆ  

ไม่ชอบหนอนนนนนนนนนนนนน   :victory:

ชอบทุกภาพ ยกเว้น เจ้าตัวสีแดงนั่น แต่ชอบรถสิบล้อค่ะ หนักได้อีกค่ะ

ความพอเพียงจะทำให้ชีวิตมีความสุขแบบยั่งยืน

ไม่เบื่อเลยเรื่องติดตามมาเที่ยวด้วยเนี่ย

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

รูปสวยๆ ทั้งนั้น รวมถึงเจ้าตัวสีแดงด้วย :uhuhuh:

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

หน้า