แค่เริ่ม..ก็อยากโชว์..ซะแหล่ววววววว

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ยังไม่ได้มีอะไรมาอวดมากมายหรอกค่ะ แต่หลายวันมานี่ไม่ได้ไปไหน เลยมีเวลาทำสวนหน้าบ้าน แทนโรงเห็ดเก่าที่รื้อออกไป จะปลูกผักไว้กิน หลังจากที่ไม่ได้ปลูกมานานหลายปี เพราะเอาเวลาไปทำอย่างอื่นหมด  ที่ปลูก ๆ อยู่หลังบ้านก็น้อยไปแล้ว เก็บมาทำกับข้าวทุกวัน ก็ไม่พอกิน เพราะต้องทำไปส่งบ้านพี่สาวที่ป่วย เลยต้องระวังอาหารการกิน  เมื่อก่อนก็คิดง่าย ๆ ว่าไปซื้อผักที่ตลาดมาทำกับข้าวก็ได้ เพราะไม่ค่อยมีเวลาปลูกผัก  แต่เมื่อมาคิดดูหนัก ๆ แล้ว ยิ่งเอาผักที่ตลาดมากิน ยิ่งไม่ปลอดภัย  ได้อ่่านหนังสือเล่มนึง เขาบอกว่า ตำมะละกอ ที่แซ่บ ๆ 1 ครก ลองคิดเล่น ๆ ดูวัตถุดิบที่มารวมกันเป็นตำส้ม 1 ครก มีอะไรมั่ง...

 

1. มะละกอ  แน่นอน เขาใช้ยาเยอะ...ไม่งั้นไม่ได้ขาย ขนาดเราปลูกเองไม่กี่ต้นที่บ้าน ยังเจอ ทั้งเพลี้ย ทั้งเชื้อโรค สารพัดที่ลงรุม จนแทบไม่ได้กินลูก

2. พริก  ใครทำสวนพริก ใช้ยาหนักขนาดไหน ธนนันท์รู้ดีอีก...เพราะทำมาก่อน สวนพริกขี้ฟ้า จินดา 5 ไร่  พ่นยา 3 วันครั้ง จนกว่าจะเก็บ ศัตรูพืชเยอะ ต้องอาบเลยค่ะ ถึงจะรอด ไม่งั้น ร่วงทุกขั้นตอน  ทั้งใบ ดอก ผล 

3. มะเขือเทศ ยาอีกแหละค่ะ ชาวไร่มะเขือเทศ เขามีเฒ่าแก่ หาทั้งปุ๋ยและยาให้ ไม่งั้นไม่ได้ขาย

4. มะนาว ปัญหาเยอะมาก โรคเยอะ ถ้าออกตามฤดูไม่เท่าไหร่ ถ้านอกฤดูต้องเล่นยา...

5. ถั่วฝั่กยาว  เขาใส่ตำส้มด้วยนะคะ ถั่วฝักยาวมีเพลี้ย มีหนอนเจาะ ต้องอาบยาค่ะ ไม่งั้นไม่งาม 


ยังไม่รวมสารพัดผักที่แถมมากับตำมะละกอ ที่ทั้งฉีด ทั้งแช่ ทั้งอาบ มาให้เรากิน แค่คิดก็สยองงงง....แต่ไม่กินก็ไม่ได้ ใครจะมีเวลามาปลูก มาทำกินเองทุกอย่างล่ะ....คนเขียนอยู่นี่...บางครั้งยังต้องซื้อกินเหมือนกัน ไม่ต้องคิดอะไรมากค่ะ...เพื่อนเยอะ

ฮี่ฮี่

 

 

ปลูก ปลูก ปลูก...มีที่ว่างแค่ วาง...เท้า..เวลาไปรดน้ำ  ไม่รู้ว่าอะไรมั่ง ทั้งพริก ข้าวโพด (ชุดที่ 2) ดอกดาวเรืองก็เพาะไว้ในหลุมพริก  บวบ มะเขือเทศ มะเขือคื่น น้ำเต้า ผักข้าว มะละกอ ถั่วพู ตำลึง มะระขี้นก  บางอย่างก็โผล่มาแล้ว บางอย่างก็ยังอยู่ใต้ดินค่ะ  พอดีไม่ได้ชาร์ตแบต แบตหมด ซูมเมล็ดที่กำลังงอกไม่ได้  เย็นนี้จะถ่ายรูปเพิ่มเติม ถั่วฝักยาว กับข้าวโพดที่กำลังงอก  น่าดูมากค่ะ....เห่อ อิอิ

 

 

บวบที่อยู่คู่ฟักข้าว ยอดกำลังงาม จัดการเด็ดซะ..มาลวกกินกับน้ำพริก ให้แตกใหม่ ยอดอวบ ๆ อดใจไม่ไหว 5555

 

 

อีกไม่นานก็เป็นดงข้าวโพดหวาน...พี่ดำ...ทั้งพริกด้วย มั่วไปหมด เพราะจำคำครูที่บอกว่า ปลูกที่กิน กินที่ปลูก ปลูกให้รกเข้าไว้  เลยนึกภาพไม่ค่อยจะออก ถ้าโตขึ้นมาจะเป็นอีรูปไหน ถั่วพูใบเหลือง ๆ เพาะเอาไว้ในถุง รดน้ำไม่เข้าถุง ใบปิดคลุม ตอนนี้สี เริ่มดีขึ้นหน่อย เริ่มมีเขียว ๆ ขึ้น 

 

 

ข้าวโพดหวานพี่ดำ..ชุดแรก  นึกว่าจะไม่รอด อยู่ในถุงนาน พอเอาลงดิน ใส่ขี้ไก่ให้ เหลืองอยู่ 3 วัน เพิ่งเขียวขึ้นมาใหม่ น่าจะรอดค่ะ...อีกหน่อยคงมีเมล็ดไว้ทำพันธุ์และแจกต่อไป  ที่ขอไว้ ยังไม่ลืมนะคะ ตอนนี้ยังแล้งอยู่ อิอิ  มีเวลาจะส่งให้ค่ะ อย่าเคืองๆๆ

อ้อ!...ต้นใหญ่ ๆ นั่นน่ะ....สาคูป้าเล็กค่ะ ให้มาตอนไปช่องเม็ก โตแล้วค่ะป้าเล็ก  น้องเอามาปลูก ยืนเฝ้าข้าวโพดพี่ดำค่ะ....ให้คอยดูแลข้าวโพด...อย่าแตกแถวนะ....อย่าแตกแถว...เดี๋ยวเจอไม้เรียว...คะ-รู... 

 

 

สาคูป้าเล็ก โตไวมาก จะขยายไปเรื่อย ๆ ค่ะ ชอบสาคูต้ม หอม ๆ ดี  แต่เอ๊ะ!...บอกว่าเป็นสาคู ๆ  แต่ก็ไม่แน่ใจใช่สาคูหรือเปล่าคะ ป้าเล็ก...น้องจะหน้าแหก มั๊ยเนี่ย...อิอิ

 

ไม่รู้เป็นไร โหลดรูปต่อไม่ได้ เดี๋ยวหาเรื่องคุยก่อน เพราะตอนนี้ที่บ้านแดดร้อนจัด ไม่มีความสามารถในการทำงาน เลยพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส มาลงบล็อกเสียเลย รอให้แดดอ่อน ๆ ก่อน ค่อยทำงานต่อ  อิอิ เป็นคนดี มีเหตุผลค่ะ

 


 

ถั้วครกป้าเล็ก โตขึ้นมาอีกหน่อย  

 

ในเมื่อโหลดภาพไม่ได้ก็ต้องคุยแล้วล่ะค่ะ  ทุกวันนี้มนุษย์ในโลก ต้องเจอเรื่องที่ทำให้บั่นทอนอายุลงอีกหลาย ๆ ปี จากอายุเฉลี่ย เมื่อก่อนประมาณ 80 ปี ตอนนี้ ยังไม่ 50 ก็จะถอดใจลาโลกแล้วค่ะ เพราะเจอสารพัดโรค ทั้ง มะเร็ง ไต เบาหวาน โลหิตจาง...ทรัพย์จาง....อ๊ะ...จริง ๆ นะคะ...โรคนี้ ทำให้ตายไว กว่าทุกโรคด้วย...คิดดู ถ้าเป็นโรคทรัพย์จาง แล้วหายารักษาไม่ได้ ต้องไปกู้มารักษา  โอ๊ย!...ทีนี้ล่ะ โรคเครียด ตามมา หัวใจก็มา ไข้โป้ง!..ก็มา    อิอิ ล้อเล่น  

 

โรคทรัพย์จาง มียาที่รักษาได้ค่ะ...คือ...ความพอเพียง...คิดให้พอเพียง...ทำให้พอเพียง...กินให้พอเพียง...อยู่ให้พอเพียง...ใช้ให้พอเพียง....ง่ายนะคะ...ทำ..ก็ไม่ยาก...นัก ใช่มั๊ยคะ...ฮือ ฮือ...ไม่ยากเลย.... 

 

 

มีความพยายามมากค่ะ โหลดมาได้อีก 3 ภาพ  แถวนี้เป็นถั่วพุ่ม แตง บวบเหลี่ยม มะเขือเทศ ข้าวโพด (ด้วย)  มะระขี้นกอีก โอ๊ย!...อีกหน่อย ท่าจะรกจนหาไม่เจอแน่....คงพันกันยุ่งอีลุงตุงนัง 55555   ปลูกให้รกเข้าไว้...ลูกศิษย์จัดให้ คุณครูตรวจซะ 


 

บวบกำลังหาที่ยึดเหนี่ยวแล้วค่ะ ชอบเหลือเกินพันธุ์ไม้เลี้อย....ลีลาอ่อนช้อย งดงาม 


 

นี่ก็กำลังหาที่พึ่ง..พิง...

 

บางทีคนเราก็ลืมนึกไปในเรื่องง่าย ๆ ที่อยู่ในชีวิตประจำวัน เช่น การกิน การนอน การอยู่ การหายใจ (สำคัญด้วย)  เพราะไปวุ่นวายกับเรื่องอื่น ๆ ให้ความสำคัญกับการดำรงชีวิตนอกบ้าน การหาเงิน มาบำรุงบำเรอความสุข (ที่คิดว่าสุข)  หาเงินเยอะ ๆ เพื่อมาใช้ในการเชิดหน้าชูตาตัวเอง...ไม่ได้ว่าใครนะคะ....เรื่องพาไป  

เรื่องการกิน ก็..อะไรก็ได้  สะดวกเข้าว่า ไม่มีเวลา นี่ล่ะค่ะ จะพาให้เป็นโรค กินเพื่ออยู่ หรืออยู่เพื่อกิน ก็ต้องให้ความสำคัญหน่อย  ต่อไปจะได้อีกคำมา "กินข้าวให้เป็นยา หรือ กินยาแทนข้าว"  พึงสำเหนียกไว้นะคะ  อย่าให้เจอกับตัวก่อนค่อยมาโอดครวญทีหลัง.... 

การหายใจ นี่ยิ่งสำคัญ  ทุกคนแหละค่ะ  เฉพาะที่ไม่เคยฝึกจิตนะคะ  หายใจสั้น ๆ แค่คอ  คงไม่ได้สังเกตการหายใจของตัวเอง ธนนันท์ก็เป็นบ่อย ๆ เป็นประจำ ไม่ค่อยคิดได้  ตามสะดวก คิดได้เมื่อไหร่ก็ค่อย หายใจยาว ๆ  

หายใจยาว ๆ เป็นการฟอกปอด เอาออกซิเจนเข้าปอดค่ะ  ระบบเลือด ลม ก็จะดี ร่างกายได้รับออกซิเจน เข้าไปเผาผลาญระบบภายใน  เป็นผลดี ถ้าอยากได้ข้อมูล วิชาการ เข้าไปหาได้ในเวบสุขภาพ  บล็อกธนนันท์มีแต่ประสบการณ์ที่คิดว่าดี ๆ เอามาแบ่งปันกันค่ะ  คุยเรื่องวิชาการปวดหัว...คุยเรื่อง...ผั..กกกกก...ดีกว่า อิอิ

 

ก่อนนอน 2 นาที ลองหายใจยาว ๆ  ให้เต็มพุง แล้วก็ปล่อยออกให้หมดพุง  แล้วก็หายใจเอาเข้าไปใหม่ ทำอย่างนี้ ไปเรื่อย ๆ ให้ได้ 2 นาที  แล้วค่อยเพิ่มขึ้น ตามความขยัน  ตอนเช้าตื่นนอน ก็ทำอีกครั้ง หายใจก่อน 2 นาที คงไม่เสียเวลามาก ดีกว่าต้องมารักษาตัวตลอดชีวิต  

ลองทำดูค่ะ ฟอกปอดให้ตัวเอง อาจจะดีกว่าเก่า อย่าให้ไผตั๋วได้...ทำเลยค่ะ อิอิ  ส่วนใคร ๆ ที่ทำสมาธิประจำ ก็คงรู้ว่าดีกับร่างกายยังไง  สังเกตดูได้ บุคคลกลุ่มนี้จะหน้าอ่อนกว่าอายุ เพราะฝึกจิต ฝีกลมหายใจ  แล้วยังมีน้ำหมักกินประจำ อิอิ..เข้าเรื่อง

 

เพราะโหลดภาพไม่ได้ ธนนันท์เลยหาเรื่อง...บ่น...ไม่รู้เก็บกดมาจากไหน  ไม่ได้ลงบล็อกหลายวัน วันนี้เลย เอาซะหน่อย จะมีใครอ่านให้มั๊ยเนี่ย....เดี๋ยวมาบ่นว่าร่ายซะยาว อิอิ  บ่นแต่อ่าน แล้วเอาไปลองด้วยนะคะ เป็นผลดีกับร่างกายตัวเอง  แล้วบอกต่อได้ค่ะ

 


 


 

 

ให้โหลดได้ทีละ 3 ภาพค่ะ ขำจริง ๆ ต้องเล่นทีเผลอ ถ้าตั้งใจโหลด ไม่ได้...เผลอ ๆ ได้ทุกที  มะละกอ พริก มะเขือเทศ ปลูกไว้เยอะหน่อย คนอีสาน ขาดไม่ได้ น้อยไปเดี๋ยวไม่พอกิน  จะกินอะไร ก็ปลูกอันนั้น....นี่แหละค่ะที่มา 

 


 

ตำลึง กินเยอะ ปลูกเยอะ ทั้งชำเถา ทั้งเอาเม็ด (ที่ออกจากก้นนก)  มาปลูก 


 

บวบ งามมาก ต้องแหวกหาฟักข้าว บวบคลุมหมดแล้วค่ะ


 

ฟักข้าวกับผักปลัง  ปลังแดงป้าเล็กให้มา ยังไม่เพาะเลย ที่อยู่ในถุงค่ะ มีเมล็ดแล้ว แต่ดูไม่ออก เพราะเป็นสีแดง ๆ ไม่รู้ว่าแก่หรือยัง ดูทุกวัน กลัวร่วง  


 

แปลงเพาะเล็ก ๆ นี้มีผักกาด คื่นฉ่าย บัวบก มะระขี้นก 

 

 

ผักกาดขาว

 

 

อันนี้กาดกวางตุ้ง แล้วยังมี ผักชีลาว ชีจีน ผักบุ้ง  ถั่วฝักยาว สารพัด ปลูกในแปลงเดียวกันด้วย 5555 ปลูกแบบคนขี้เกียจทำแปลง  ต้นไหนโต ก็กิน ไม่โตก็...แล้วแต่...คุณ...

 

โอ๊ย!!!!!!....ต๊กกะใจค่ะ...เลื่อนขึ้นไปดูข้างบน  ยาวซะ...จะเป็นบล็อกที่ยาวที่สุดในโลกมั๊ยเนี่ย...เพลิน...ไปหน่อย  ถึงไม่รัก...ก็อย่าบ่นเลย...นะคะ..อิอิ

 

 

แบ่งปัน...สร้างสรรค์...พอเพียง...

ความเห็น

คุณนันท์แค่เริ่มก็ดีแล้ว แต่ถ้าเราไม่เริ่มกันสักทีก็จะไม่มีก้าวต่อไป :bye:

EAKAPONG_36@hotmail.com Tel 087 959 9004

เดี๋ยวก็เขียวไปทั่ว เริ่มต้นได้สวยแล้ว

จะปลุกทุกอย่างที่กิน แม้จะไม่ได้กินทุกอย่างที่ปลูก

คนแก่ก็บ่นแบบนี้แหละเป็นธรรมดา ยิ่งเก็บกดด้วย ยิ่งบ่นหนักเข้าไปใหญ่ กว่าจะอ่านจบ เฮ้อ:sweating:แต่ก็บ่นได้สาระนะพี่นันท์

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

อ้าว!...มาว่าพี่นันแก่ น้องโน่...บล็อกพี่ยังไม่ได้ครึ่งบล็อกน้องเลยนะ บล็อกโน่ ยาวที่สุดในเวบนี้แล้ว   :uhuhuh:

ใครไม่รักเจ้าแม่น้ำหมักบอกมา เดี่ยวจัดการให้....ว่าแต่ยอดบวบแจ้วยังไม่เคยกินนิ เห็นยอดอวบ ๆ น่าจัดการมาลวกจิ้มแลสักจาน

:confused:


 

อิอิ พี่แจ้ว จัดการได้จริง ๆ เหรอคะ...รู้แล้วจะหนาวววววววว...ยอดบวบ ยอดฟักข้าว ยอดเสาวรส ยอดตำลึง ยอดมะระ โดนรบกวนทุกวันค่ะ เพราะเวลานี้ก็มีแต่ผักพวกนี้ที่พออาศัยได้เก็บกิน  ยอดโผล่ไม่ทันเก็บแล้ว   :uhuhuh:

:shy:อ่านเพลินเลยค่ะอ่านไปขำไปบ่นไป...สุดยอดค่ะ่:good-job::good-job:                         ชอบค่ะ:cheer3:

ขี้บ่นสุดยอดหรือไงจ๊ะ...แม่น้องแพรวา....ต้องหลีกเลี่ยงชื่อ ไม่งั้นต้องเติมเล็กกับใหญ่ห้อยท้าย...:sweating:

ที่ใหญ่กว่าเดิมแบบนี้จัดหนักเลยหรือพี่นัน :cheer3:

ภาษาไทยเป็นภาษาของชาติไทย เรามาร่วมรณรงค์ใช้ภาษาไทยให้ถูกกันดีกว่าครับ

 

แค่นี้ก็....พอแล้ว ไม่ใช่คนขยันซะหน่อย แต่ก็ทำไปเรื่อย ๆ มีเวลาว่างก็ทำค่ะ   

หน้า