แรงบันดาลใจ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 ยังเขินๆอยู่ที่จะนำเสนออะไรต่อพื่อนๆดี เพราะเท่าที่อ่านและดูเห็นว่ามีอะไรต่อมิอะไรที่เพื่อนๆทั้งเก่าและใหม่ที่มีสาระมานำเสนอมากมายๆ ผมจึงทำตัวเป็นผู้รับสื่อที่ดี คิดว่ารอให้มีอะไรดีๆที่จะนำเสนอเสียก่อนจึงค่อยเขียนบล๊อก แต่พอดีว่าวันนี้เข้าสวนเอาน้ำหมักที่ทำไว้ไปผสมกับน้ำในสายห้วยราดโคนต้นไม้ พอดีนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้ใช้น้ำบ่อมานานแล้ว ปกติใช้ในหน้าแล้งปีละครั้งโดยใช้เครื่องสูบน้ำที่ใช้เครื่้องยนต์ฉุด(ไฟฟ้าเข้าไม่ถึง)ซึ่งต้องสูบน้ำทิ้งเพื่อล้างบ่อ วันนี้จะใช้ตักเอาเพราะใช้น้ำไม่มากแค่ผสมน้ำหมักชีวภาพ บนปากบ่อจะปิดแ่ผ่นเรียบไว้กันใบไม้ร่วงลงในบ่อดังรูปและมีแผ่นนึงที่เป็นกระเบื้องมุงหลังคาดูในรูปนะครับ

บ่อน้ำริมสายเตระ 

 

พอกวาดใบไม้บนปากบ่อเพื่่อไม้ให้ใบไม้ที่อยู่บนปากบ่อร่วงลงไปก็รู้สึกได้ว่ามีผึ้งมาทำรังอยู่ที่ใต้ฝาปิดบ่อจึงค่อยๆเปิดฝาบ่อขึ้นมา(มีอยู่แผ่นนึงที่ใช้กระเบืิิิ้องมุงหลังคาเก่าที่แตกแล้วมาปิด)จึงค่อยๆหงายขึ้นผลคือเป็นดังรูปครับ

ผึ้งใต้ฝาปิดบ่อ มองดูแล้วเห็นว่ามีน้ำผึ้งไม่มากคิดว่าจะยังไม่เก็บน้ำผึ้ง ไว้ให้ผึ้งได้ใช้ยังชีพ จึงยกออกไปวางห่างๆแล้วตักน้ำไป3-4ถังแต่พอมาคิดดูว่าถ้าคนอื่นผ่านมาเขาต้องเอาแน่เพราะขนาดอยู่บนจั่วของบ้านของผมในสวนพอเผลอพวกยังเอาเลย กล้วยก็เอา มะพร้าวก็เอา สับปะรดก็เอา จึงจัดการเก็บน้ำผึ้งออกมาทั้งๆที่ได้นิดเดียว ผมทำอยู่คนเดียวทั้งๆทีี่พกกล้องตลอดแต่พอลงมือทำงานก็ลืมถ่ายขั้นตอนการเก็บน้ำผึ้ง จนมานั่งเขียนบล๊อกจึงนึกได้ลงไปถ่ายรูปรังผึ้งน้อยๆที่เก็บมาเมื่อตะกี๊นี่เอง

คำขอโทษสำหรับภาชนะที่ใส่น้ำผึ้งแบบนี้ำไม่ถูกต้องไม่เหมาะสมเพราะน้ำผึ้งจะทำปฏิกริยากับภาชนะแต่ผมไม่เตรียมไปและในบ้านสวนไม่เก็บภาชนะที่เหมาะสมไว้เช่นหม้อเคลือบ และไม่คิดจะเก็บน้ำผึ้งตอนนี้แต่บังเอิญอย่างที่บอกผึ้งทำรังอยู่ที่ใต้ฝาปิดบ่อและไม่อยากให้พวกฉวยโอกาสเอาไป 

ผึ้งที่ฝาบ่อ ทีแรกนึกว่าจะเรียกว่าผึ้งแมลงวันดีมั๊ยน้อ ดูขนาดแล้วน่าจะเป็นผึ้งโพรงแต่รังมีขนาดเล็ก อาจเป็นเพราะว่าอาจเพิ่งมาอยู่แต่โอกาสจะเติบโตเป็นรังใหญ่ไม่มีเนื่องจากมีคนมักได้หยิบฉวยเอาของที่เจ้าของเผลอเสมอเพราะมันง่ายดี ผมไม่ได้เข้าสวนทุกวันและบ้านไม่ได้อยู่ในบริเวณใกล้ๆสวนห่างออกมาซักประมาณ 13 กม. รูปอาจเล็กไปหน่อยสีเหลืองคือน้ำผึ้งสีขาวคือฝาปิดรัง  ที่คล้ายๆหนอนคือตัวอ่อนของผึ้ง สีออกแดงคือไขผึ้งที่่ได้จากยางไม้ 

หมายเหตุ

จัดประเภทของผึ้งได้4ชนิด 1.ผึ้งมิ้ม 2.ผึ้งหลวง 3.ผึ้งโพรง 4.ผึ้งพันธ์(เป็นผึ้งพันธ์ที่นำเข้าจากต่างประเทศโดยมากเป็นสายพันธ์อิตาเลี่ยน ตัวใหญ่กว่าผึ้งโพรงไทย นิสัยไม่ค่อยดุร้าย) ข้อมูลจาก การเลี้ยงผึ้งพันธ์ เขียนโดยไชยา อุ้ยสูงเนิน พิมพ์ครั้งที่ 3

ผึ้งแมลงวัน ผึ้งหนอกวัว ผึ้งมิ้มเป็นผึ้งตัวย่อมลงมาสังเกตุเปรียบเทียบขนาดจะต่างกันชัดเจนกับผึ้งโพรง(เรียกแตกต่างกันตามพื้นที่หรือภูมิภาค)ลักษณะของรังจะมีขนาดเล็ก จะสร้างรังบนกิ่งไม้เล็กๆ ถ้าจินตนาการไม่ออกก็ลองนึกถึงรังผึ้งที่คนเดินเร่ขายน้ำผึ้งที่อยู่ในรังเล็กติดอยู่กับกิ่งไม้เล็กๆนะครับ

ผึ้งหลวง(ที่มาที่่เราเรียกน้ำผึ้งว่าน้ำผึ้งรวง)ตัวจะใหญ่ต่างจากผึ้งโพรงมากจะทำรังอยู่ที่สูงมากๆรังจะใหญ่สร้างรังบนกิ่งไม้ใหญ่ที่่ต้นสูงๆครับแต่เคยเจอที่สร้างใต้จั่วของอุโบสถ(ขอโทษเรียกจั่วคงไม่ถูกต้องตามศัพท์แต่เอาให้พอเข้าใจครับ)ของวัดเอกที่อ.กระแสสินธ์ จังหวัดสงขลา

 

รังผึ้งตามธรรมชาติจะมองดูต่างจากผึ้งเลี้ยงจะไม่เห็นรังสีขาวๆที่เป็นแถบๆนะครับเพราะผึ้งเกาะเต็มจนมองไม่เห็นรังเห็นแต่ตัวผึ้งเต็มไปหมดเป็นแบบนี้ครับ

 

ความเห็น

:hi: รังน้ำผึ้ง (เรียกถูกหรือเปล่าคะ) ภาพสุดท้ายที่ไม่ได้อยู่ในขันนะคะ เห็นแล้วอยากจะเอานิ้วไปจิ้ม ๆ มาชิมซักหน่อย ดูท่าจะหวานฉ่ำมากเหมือนกัน สีก็สวยด้วยค่ะ ว่าแต่คุณอินเนียร์ก็กล้าดีเนอะ ชอบอยู่ใกล้สัตว์มีพิษ คราวก่อนนู้น ๆ ก็คุณน้องงู ยังจำคุณเขาได้อยู่เลยค่ะ ระวัง ๆ หน่อยนะคะ :sweating:

เรียกรังผึ้งเฉยๆครับหรืออาจเรียกว่ารวงผึ้งก็ได้ครับ รูปที่ฉ่ำน้ำผึ้งเป็นรูปเก่าครับเที่ยวนั้นได้น้ำผึ้งที่ดีมากๆเลยหอมหวาน หอมเหมือนเวลาที่เรากินไอติมวนิลาน่ะครับ ไม่เคยเจอหอมแบบนี้มาก่อน มานึกได้ในตอนหลังว่าหอมเหมือนอะไร เหมือนขนุนน่ะครับ น้าผึ้งจะมีกลิ่นและรสชาติเหมือนกับสิ่งที่ผึ้งไปกิน ผมเคยเล่าให้ฟังในบล๊อกเก่าของผมว่าไปเก็บน้ำผึ้งที่อ.สิงหนครซึ่งชาวบ้านเขาเคี่ยวน้ำตาลตะโหนดแล้วผึ้งไปกินจากที่เขาเอามาเคี่ยว พอเก็บออกจากรังบิเข้าปากก็พบว่าเรากินน้ำตาลที่เคี่ยวยังไงก็ยังงั้นแหละครับหวานเลี่ยนเลย ขอบคุณที่ชมครับแต่เราก็ต้องอยู่กับพวกเขาแหละครับยังย่ำไปบนที่ๆพบเขาครั้งก่อนนะแหละ ขอบคุณมากครับผมจะระวังครับ ขอโทษที่มาตอบเอาตอนบ่ายช่วงเช้าผมเข้าไปสวนมาครับ :shy:

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ลักษณะอย่างนี้น้ำผึ้งมีความหนาแน่นมากเลยแสดงว่าบริเวณนั้นมีน้ำหวานที่เป็นอาหารผึ้งเยอะ และน้ำผึ้งก็เก็บสะสมมานานพอสมควร วันนี้ผมเข้าสวนไปดูรังเก่าที่เคยบอกว่าเก็บได้แค่ขวดกาแฟมอคโคน่าขวดเล็กเห็นน้ำผึ้งนิดเดียวมีรังเล็กๆอยู่ 3 แถวแต่จะเหลวพร้อมหยดคือมีไม่มากซึ่งผมสันนิษฐานว่าผึ้งมีน้ำหวานกินน้อย เพราะน้ำหวานจากดอกยางพาราก็กินไม่ได้เพราะเขาฉีดยาฆ่าหญ้ากันบ่อย อย่างในรูปของคุณแดงถ้าไม่ช้วิธีการสลัดน้ำผึ้งอย่างมืออาชีพทำถ้าจะไม่ค่อยยอมไหลออกจากรวงผึ้ง(รังผึ้ง) ได้มายังไงหรือครับ ใครเก็บให้ครับ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

รู้ตัวคนเก็บน้ำผึ้งให้คุณแดงแล้ว อ้ายเวทย์สุดหล่อขวัญใจคนเดิมนั่นเอง อ้ายเวทย์นี่่เก่งสารพัดเลย ชื่นชมครับ :cheer3:

ผึ้งในบ้านเรามี2ชนิด ผึ้งที่ชอบอยู่ในที่มืดไม่ว่าที่ไหนในโอ่ง,ในรัง,ในช่องต่างๆ เรียกผึ้งโพรงครับ ส่วนที่เป็นผึ้งรังอยู่ตามต้นไม้มีหลายชนิดที่เรียกกันเช่นผึ้งมิ้ม,ผึ้งหลวงแล้วแต่พื้นที่ครับ

ขอบคุณ คุณวัชรินทร์มากครับผมอ่านแล้วไม่ค่อยจำ ขอบคุณจริงๆเลยเพราะเพื่อนสมช.อ่านกันหลายคนถ้าได้ข้อมูลที่ถูกต้องจะเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนๆในการนำไปพูดต่อหรือบอกลูกหลานซึ่งอาจใช้ในการทำรายงานจะได้ไม่ผิดพลาด 

น่าเอามาทาขนมปังแผ่นนะค่ะ คุณอินเนียร์

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

แผ่นเดียวไม่อยู่หรอกครับ อะไรที่่เราว่าน่าจะอร่อยแล้วนานๆกินครั้งคุณเอ้ย ! ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมครับ ผมกำลังเล็งๆว่าเมษานี้จะขึ้นไปเก็บน้ำผึ้งบนหลังคาที่เคยเก็บมาเมื่อปีก่อนๆ รูปที่คลุมหน้าบนหลังคาในบล๊อกเก่าของผมน่ะครับ ตอนนั้นลูกชายอยู่ข้างล่างแล้วคอยถ่ายให้ ตอนนี้ผมทำทุกอย่างคนเดียว ไหนจะต้องระวังผึ้ง ระวังเครื่องมือและตัวผมจะตกจากหลังคา ไหนจะมือเปื้อนน้ำผึ้งแล้วจะมาจับกล้องถ่ายทั้งผึ้งถ่ายทั้งตัวเอง ดูแต่รูปบล๊อกนี้ซิครับอยู่ข้างล่างแท้ๆ บางทีลืมถ่ายตัวเองพอนึกได้กิจกรรมที่ทำก็พ้นไปแล้ว ถ้าผมเก็บน้ำผึ้งผมจะเอารูปและเนื้อหา(มีสาระบ้างไม่มีสาระบ้าง)มาฝากกันครับ ผมคิดว่าเวลาที่เพื่อนๆเขาทำอะไรที่ต่างไปจากวิถีของเรามาบอกเล่าเป็นการเรียนรู้วิถีที่ต่างจากวิถีที่เราเป็นครับ

 


เก็บผึ้งบนหลังคา นี่เป็นรูปเก่าปี่ก่อนๆครับไม่ได้เซ็ตวันเดือนปีไว้

หน้า