เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
**มีผู้หญิงคนหนึ่งประสบอุบัติเหตุ
ทำให้ต้องตาบอดทั้งสองข้าง
และเธอก็ทุกข์ทรมานกับการสูญเสียการมองเห็น
แต่สามีเธอก็พยายาม ปลอบใจ และให้กำลังใจเธอตลอด
พยายามสอนให้เธอใช้ประสาทสัมผัสให้มากขึ้น
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ที่ทำงานของเธอกับสามีอยู่คนละทาง
แต่เขาก็ขับรถไปส่ง และไปรับอยู่เสมอ
จนวันหนึ่งสามีเธอรู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก
เขาจึงพูดกับเธอว่าให้เธอลองพยายามขึ้นรถเมล์ไปทำงานเอง
โดยที่เขาไม่ต้องไปรับไปส่งได้ใหม
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -- -
นาทีนั้น …..
เธอรู้สึกเหมือนโดดเดี่ยว และน้อยใจสามีเธอ
แต่เธอก็พยายามทำตามที่เขาขอ
เธอพยายามขึ้นรถเมล์เอง พยายามไปทำงานด้วยตัวเอง
จนในที่สุดเธอก็สามารถทำได้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
วันหนึ่งก่อนที่เธอจะลงรถไปทำงานตามปกติ
คนขับรถเมล์ก็เข้ามาจับแขนเธอและพูดกับเธอว่า
ผมช่างอิจฉาคุณผู้หญิงจริงๆครับ
เธอก็เลยถามว่า อิจฉาเธอเรื่องอะไร
คนขับรถเมล์ก็เลยบอกว่า .......
- - - - - - - - - - - - - - - - - -- - -- - -
สามเดือนที่ผ่านมา
ผมจะเห็นสุภาพบุรุษคนหนึ่งเขาจะขึ้นรถเมล์ตอนเช้า
มานั่งตรงเบาะหลังคุณ เฝ้ามองดูคุณด้วยความห่วงใย
และตามคุณลงรถไป
และเฝ้าดูคุณเดินเข้าไปที่ทำงานอย่างห่วงใย
และตอนเย็นทุกๆเย็นเขาก็จะมาเฝ้ารอดูคุณขึ้นรถ
และคอยดูคุณจนคุณลงรถ
- - - - - - - - - - - -- - - - - - - - - - - - --
พอเธอได้ยินดังนั้น....
เธอก็นำตาไหลด้วยความตื้นตัน......และสำนึกผิด.........
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยทิ้งเธอไปไหน
เขายังอยู่ดูแลเธออย่างใกล้ชิด
เขาเหนื่อยยิ่งกว่าตอนที่เขาต้องคอยมารับมาส่งเธอซะอีก
- - -- - - - --- - - - - - - - - - - - -- - - - --- -เธอหวนนึกถึงคำพูด เขา ที่บ่นลอยๆ ออกมา บ่อยๆ ว่า
ชีวิตคนไม่แน่นอน อาจตายวันนี้ พรุ่งนี้ ได้ทุกเมื่อเลยนะ..
ดูอย่างคุณสิ...เมื่อวานยัง มองเห็น วันนี้ คุณมองไม่เห็นแล้ว....
เธอ คิดน้อยใจเขา มาตลอด 3 เดือน ที่คิดว่า เขา เบื่อ
รำคาญ การเป็น คนตาบอดของเธอ...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -ณ วันนี้เธอรู้แล้วว่า ....เขากลัวว่า วันนี้ พรุ่งนี้เขาจะตายไป...
แล้ว เธอ จะไม่สามารถ ไปไหนมาไหน หรือ มีชีวิตอยู่ เองได้ ถ้าขาดเขา.....
เรื่องส่งต่อกันมาไม่รู้ใครเขียน แต่อ่านแล้วก็รู้สึกดีนะ
- บล็อกของ เอ้
- อ่าน 3608 ครั้ง
ความเห็น
prism_pippin
14 พฤษภาคม, 2012 - 13:45
Permalink
Re: เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
:good-job: สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ชีวิตมันสั้น อย่าทำอะไรให้มันยาก
Dauphin
14 พฤษภาคม, 2012 - 16:18
Permalink
Re: เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
สวัสดีค่ะ คุณเอ้ - อ่านแล้วซึ่งจัง :confused:
ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี
maw_tot
14 พฤษภาคม, 2012 - 19:36
Permalink
Re: เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ...คุณเอ้
ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม
ตี๋ ครม.
14 พฤษภาคม, 2012 - 19:40
Permalink
Re: เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
ซึ้งครับ
ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง
nusita_angel
14 พฤษภาคม, 2012 - 20:09
Permalink
Re: เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
ซึ้งมากค่ะ พี่เอ้ ความรักเป็นสิ่งที่สวยงามจริงๆ ทำให้เราสามารถทำอะไรเพื่อคนที่เรารักได้ทุกสิ่ง อย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อย
แหลมเพชร นันตาแสง
14 พฤษภาคม, 2012 - 21:50
Permalink
Re: เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
ดีมากและสุดยอดครับ :cheer3:
auttaya
14 พฤษภาคม, 2012 - 21:56
Permalink
Re: เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
:love: :love: เป็นกำลังใจดีมากค่ะ
ดาวเรือง
15 พฤษภาคม, 2012 - 03:19
Permalink
Re: เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
เคยอ่านแล้วคุณเอ้ แต่อ่านอีกหนก็รู้สึกดี คิดถึงนะ ไว้นัดกันมากินข้าวบ้านพี่นะ จะทำอาหารให้ลองกินดูว่าอร่อยไหมด้วย แล้วเจอกันเดือนกค.ละกัน
เอ้
15 พฤษภาคม, 2012 - 10:41
Permalink
Re: เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
ใกล้ ๆ บอกมาอีกทีครับ
หรือว่าบอกคนแถว ๆ นี้ไปรวมกันด้วย
บ้านที่ปาย Pai forest home
BeeFuu
15 พฤษภาคม, 2012 - 08:46
Permalink
Re: เรื่อง..."คนที่เรามองไม่เห็น"
ประทับใจมาก ๆ เลย ขอบคุณมากค่ะที่นำมาให้อ่าน
"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"
หน้า