ส่วนหนึ่งในงานครบรอบ 4 ปี ของเวป ฯล

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     สวัสดีพี่น้องทุกท่านครับ  ผ่านงานวันครบรอบ 4 ปี ของเวปมาก็หนึ่งอาทิตย์เต็มแล้วนะครับ แต่ยังมีเรื่องราวเล่าขานกันฟังกันไดอีกยาวนาน สำหรับพี่น้องบ้านสวนฯ ของเรา  ผมก็อีกคนหนึ่งที่ได้เข้าร่วมงานและกิจกรรมของเวปฯ ที่พัทลุง ถึงแม้ว่าการเข้ามีส่วนร่วมในครั้งนี้จะไม่ค่อยได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยอะไรมากมายก็ตามที เพราะว่าต้องเทคแคร์สามสาวที่ได้นำไปเปิดตัวในงานนี้ด้วย และยังใหม่ต่อสถานการณ์ในลักษณะแบบนี้ครับ จึงต้องขอกราบอภัยต่อเพื่อนพี่น้องบ้านสวนในงานทุก ๆ คนมา ณ ที่นี้ด้วยครับผม ถือเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของครอบครัวครับ  ผิดพลาดอะไรก็อย่าได้ถือสานะครับผม


     ในการมาร่วมงานในครั้งนี้ ความปลาบปลื้มใจ ทำให้ผมและครอบครัวต่างก็ลืมกันเก็บภาพ เพื่อน ๆ พี่น้อง โดยไม่เฉลียวใจเลยครับ เพราะทุกอย่างที่ได้รับการต้อนรับ จากเจ้าภาพสำหรับผมและครอบครัวไม่มีที่ติครับ มีแต่ความอิ่มเอิบใจ ครับ ทั้งนั้นและทั้งนี้มาดูภาพเท่าที่ได้มาครับ



  ที่บ้านพี่หยอยครับ เค้ายืนมองอะไรกันครับ



  นี่ก็พระเอกของงานที่สงสัยจะเหนื่อยล้ากับการต้อนรับนะครับ โกโก้



  ดุกันนะครับใครเป็นใครและทำอะไรกัน



  ลูกนี้รู้สึกคุ้น ๆ กันหรือเปล่าครับ



 ชัด ๆ อีกครั้งครับ



  ที่ห้องพัก รู้สึกได้และประทับใจมากโดยเฉพาะเจ้าตัวเล็ก ขอบคุณประธานแจ้วเป็นอย่างยิ่งครับ ผบ.ผมฝากขอบคุณมาด้วยครับ 




  ลากันด้วยภาพนี้นะครับ  จริง ๆ แล้วอยากจะเขียนบล็อกตั้งแต่วันแรก ๆ แต่ก็มาติดงานทั้งส่งตายายตามประเพณีและก็ภาพนี้ เป็นงานส่งตายายจริง ๆ ครับ


     ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ขอบคุณครับ

ความเห็น

ดีใจที่ได้เจอครับ :admire2: :admire2: :admire2:

ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

  ดีใจเช่นกันครับครูตี๋ สบายดีนะครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ดีใจที่ได้พบกันค่ะ ครอบครัวพี่วรพจน์น่ารักทั้งครอบครัวเลย

และโอกาสหน้าคงได้ฟังพี่วรพจน์ร้องเพลงเพราะๆให้พวกเราฟังอีก :cheer3:

ลุงพจน์แอบหนีไปนอนก่อนนิ....โกโก้กับป้าติ๋ม แอบไปนอนเฝ้าหน้ากระท่อมด้วย....

  ผมก็สงสัยอยู่เหมือนกันนะครับแต่ก็ไม่กล้าที่จะเรียก เพราะตอนดึกลูกสาวไม่สบายตัวร้อนมาก ผมลงมาเอาน้ำขึ้นไปเช็ดตัวให้ ตอนนี้เลยหายสงสัยแล้วครับ ที่จริงร้องเพลงกำลังจะเข้าที่เข้าทาง ผบ.เรียกตัวซะก่อนครับ ไว้โอกาสหน้าครับผม

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

  ครับขอบคุณครับน้องติ๊ก โอกาสหน้าคงเจอกันแน่ ๆ ครับ ยินดีและดีใจเป็นอย่างยิ่งเช่นกันครับ


  ส่วนเรื่องเพลงนี่สงสัยต้องซ้อมหนักแล้วละครับ เพราะเท่าที่ได้ฟัง ทุกคนร้องได้ดีมากครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

ลูกส้านค่ะ....ต้นอยู่ชายหาดริมคลอง....แกงส้มได้ ค่ะ...

  ครับ ผมเดินไปจวนที่ริมคลองครับ คลลองน่านอนแช่สักครึ่งวันนะครับ มีหาดทรายให้เล่นน้ำด้วย สองพี่น้องถูกใจมาก แต่ค่ำเสียก่อน

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

 ลูกส้าน หรือ ส้มปรุ แถวบ้านเรียก มะตาด ใช้ทำเมนูอร่อยของชาวมอญ

  ขอบคุณลุงโรสครับผม

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

หน้า