...... ดีใจยิ่งกว่าได้ทอง ......

หมวดหมู่ของบล็อก: 

นัทว่าหลายสิ่งหลายอย่าง เมื่อมีมากเกินไป ได้มาง่ายเกินไป เรามักไม่รู้สึกว่ามีคุณค่า แต่อะไรที่หาไม่ได้ง่ายๆ ถึงมีเงินก็หาซื้อไม่ได้ กลับมีความหมายและทำให้เรามีความสุขที่สุด


อีกประมาณหนึ่งเดือนนัทจะย้ายไปอยู่ประเทศโปรตุเกตุเป็นการถาวร การย้ายไปครั้งนี้เรียกว่าต้องเปลี่ยนวิถีชีวิตจากหน้ามือเป็นหลังมือ


จากความสะดวกสบายในชีวิตคนเมือง จะต้องเปลี่ยนไปเป็นคนหลังเขา(จริงๆ) น้ำประปาไม่มี ไฟฟ้าไม่มี ห้องส้วมไม่มี(แอบนึกภาพส้วมหลุมแล้วสยองพิลึก)


แต่ถึงจะเห็นภาพความยากลำบากยังไง ก็ยังมีความสุขเมื่อนึกถึงภาพวันเวลาที่จะได้ถือตะกร้าลงสวน เก็บผักเก็บผลิตที่ตัวเองปลูกเองมาทำกิน ถึงแม้ทุกอย่างที่จะลองปลูกอาจจะไม่ขึ้นเลย แต่ก็จะพยามทำให้ได้


และหลังจากที่นัทได้โพสถามเพื่อนๆเกี่ยวกับเมล็ดพันธุ์ผัก ผลไม้เอาไว้(ในเฟสบุ๊ค) วันนี้เป็นวันที่มีความสุขที่สุด สุขยิ่งกว่าได้ทอง เพราะของที่ได้รับจากเพื่อนวันนี้เป็นเมล็ดพันธุ์ผัก ผลไม้ของไทย ที่นัทไม่สามารถหาซื้อได้ที่นี่ น้ำใจและมิตรภาพจากเพื่อนที่รู้จักกันในโลกอินเตอร์เน็ต กลับมีมากยิ่งกว่า เพื่อนสนิทใกล้ชิดที่เราคุ้นเคย ซึ้งใจจริงๆค่ะ


นี่เป็นลิ้งค์รูปบ้านและที่ดินที่นัทจะย้ายไปอยู่ที่โปรตุเกตุ ลองคลิ๊กเข้าไปดูนะค๊ะแล้วจะรู้ค่ะว่าทำไมนัทถึงกังวล


http://mutita.co.uk/phpBB3/viewtopic.php?f=40&t=5760 


และนี่เป็นเมล็ดพันธุ์ที่เพื่อนในอเมริกาส่งมาให้ค่ะ



จากเพื่อนในเมืองไทยค่ะ



ยังจะต้องเสาะหาอีกแยะเพราะเนื้อที่ทั้งหมด ห้าเฮ็กเตอร์ นัทอยากมีผัก ผลไม้บ้านเราไว้กินเองทุกอย่าง และก็ไม่แน่ใจด้วยว่าตัวเองจะเพาะขึ้นรึเปล่า


เมื่อไหร่ที่เริ่มลงมือจะโพสรูปให้ดูความคืบหน้านะค๊ะ



 

ความเห็น

ขอบคุณมากๆค่ะคุณแดง...การวางแผนก็มีเตรียมไว้ค่ะแต่ไม่รู้ว่าเจอของจริงเข้าจะราบรื่นเหมือนที่คิดหรือเปล่า แต่ถ้าไม่เริ่มก้าวแรก ก็ไม่มีก้าวต่อไป นัทเองก็ไม่ชอบที่จะอยู่ในอังกฤษอากาศ ทรมาณมากๆเวลาต้องตื่นเช้าๆเพื่ออกไปทำงาน อากาศมัวซัวหนาวๆมืดๆ แต่ช่วงซัมเมอร์นัทชอบ


ที่โปรตุเกสนี้มีอะไรหลายๆอย่างคล้ายในเมืองไทย นัทเลยตัดสินใจเลือกที่จะมาอยู่ที่นี่ โครงการอีกหลายอย่างค่ะคุณแดง แต่ต้องค่อยๆทำไปทีละนิด ขอบคุณมากๆอีกครั้งสำหรับไมตรีจิตและความเอื้อเฟื้อค่ะ

สู้ๆค่ะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณมากๆเลยค่ะคุณป้าเล็ก อุบล

เป็นห่วงเรื่องไฟฟ้าค่ะ  การสื่อสารจะทำยังไง  เจ็บป่วยล่ะ ไม่ได้บั่นทอนกำลังใจนะคะ แต่อยากให้เตรียมการใว้ก่อน

ขอบคุณมากๆเลยค่ะคุณSUNANTA


เรื่องไฟฟ้าจะต้องซื้อเครื่องมาปั่นไฟเอา และใช้ Satellite ในการติดต่อค่ะ ส่วนโรงพยาบาลก็ไม่ไกลจากบ้านไปสักเท่าไหร่ค่ะ น่าจะประมาณสิบห้านาทีสำหรับโรงพยาบาลค่อนข้างใหญ่ แต่ถ้าพวกกาชาดนี่นัทเข้าใจว่าในเมืองใกล้ประมาณห้านาทีก็น่าจะพอมีค่ะ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความห่วงใย รู้สึกดีมากๆเลยมีความสุขมากๆนะค๊ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ ปัญหาเมื่อมีวันที่เข้ามา ก็ต้องมีวันที่ออกไป สู้ สู้ นะคะ รอติดตามข่าวคราวคะ:cheer3:

    

 

สวัสดีค่ะคุณpapen


ขอบคุณมากๆนะค๊ะสำหรับกำลังใจและข้อคิดที่ดี..มีความสุขมากๆนะค๊า

ถ้าใจสู้ซะอย่างเรื่องยากมากๆก็จะยากน้อยลง  เมื่อมีไฟฟ้า (จากเครื่องปั่น) เรื่องอื่นก็จะพลอยง่ายไปด้วย  แหล่งน้ำที่อยู่น้อยนิดคุณภาพก็ไม่ถึงกับเลวร้ายจนเกินไปเพราะเต่ายังอยู่ได้เพียงแต่ความสะอาดไม่เพียงพอสำหรับคน  ซื้อเครื่องสูบน้ำไฟฟ้าขนาดเล็กราคาถูกเพิ่มอีกหนึ่งเครื่อง  สูบน้ำสีเขียวๆขึ้นมาผ่านระบบกรองที่ทำเองง่ายๆ ที่อาจจะใช้ถังขนาดประมาณ 500-1000 ลิตร  ใส่ทรายอยาบ  ทรายละเอียด ถ่านไฟ เพื่อกรองตะกอนและสี  เมื่อผ่านการกรองแล้วก็หาซื้อยาฆ่าเชื้อโรคมาเติมเสียหน่อยก็ใช้อาบ  ซักล้างได้อย่างปลอดภัยแล้วครับ  ส่วนน้ำดื่มก็ซื้อเอา แค่ 2 คนไม่สิ้นเปลืองเท่าไหร่  ขั้นตอนต่อไปเรื่องสุขาก็จำเป็นที่ต้องจัดสร้างตามความเหมาะสมกับงบประมาณแต่ถูกต้องตามสุขะอนามัย  เมื่อถึงขั้นนี้เราก็มีความพร้อมพื้นฐานในการดำรงชีพแล้ว  ขั้นตอนต่อไปค่อยมาคิดเรื่องการประกอปอาชีพต่อ  ไม่ว่าจะเป็นพืชสวน  พืชไร่หรือปศุสัตว์ก็ต้องใช้น้ำทั้งนั้น  และต้องมีใช้อย่างเพียงพอ  ก็คิดคำนวณดูว่าการเจาะเอาน้ำจากใต้ดิน (บาดาล) หรือทำที่เก็บน้ำฝน  อันไหนเหมาะสมกับการลงทุนมากกว่ากันครับ

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

สวัสดีค่ะคุณธีระชัย_พรหมคีรี


ขอบคุณมากๆเลยค่ะเป็นประโยชน์มากๆเริ่มมีความหวังที่น้ำเขียวๆจะกลายเป็นน้ำใสๆ กลัวมากๆว่าจะต้องใช้น้ำตรงนั้น..ฮ่าๆ เรื่องห้องสุขาเป็นอีกปัญหาหนึ่งเพราะที่นี่จะขุดดินลงไปต้องทำเรื่องขออนุญาติ เพราะฉะนั้นจะมาขุดหลุมฝังถังเก็บคงไม่ใช่ง่ายๆ ทั้งกลัวทั้งกังวลเลยค่ะเรื่องนี้

สวัสดีค่ะคุณนัท  วันนี้มีเวลามากหน่อย แวะเข้ามาเยี่ยม และเป็นกำลังใจให้นะคะ  ให้คุณนัทจัดการสถานที่ก่อนนะคะ สู้ค่ะ

หน้า