ชีวิต ... ปฏิทิน ... นาฬิกา ... เส้นทางร่วมที่แตกต่าง ?

     วันนั้น ลังเล ต่อการขึ้น “บล็อกนั้น” ... (ตรงนี้มีให้อ่าน)

         แต่วันนี้ ไม่ลังเล ที่จะเขียนบล็อกนี้

     ความลังเล ที่มีในวันนั้น เนื่องด้วยต้องชั่งใจ … ว่า ควรไหมที่จะเขียน ... เพราะเป็นการเขียนเรื่องของตัวเอง ซึ่งดูจะเป็นพฤติกรรมขัดแย้งกับที่ Dale Carnegie แนะนำไว้ ... กอปรด้วย ผู้อ่านอาจเก็บเกี่ยวผลไปใช้ได้ค่อนข้างน้อย ...

     แต่ที่สุด ... ตัดสินใจเขียน ด้วยตริเห็นว่า เป็นโอกาส ในการสนองตอบขอบคุณ ผู้ที่ส่งกุศลอธิษฐานไปให้ ในสื่อชนิดต่าง ๆ จะได้สบายใจว่า “เมล็ดพันธุ์กุศล” ที่ตั้งใจส่งให้ นั้น ... ไม่ได้ถูกทอดทิ้ง

         ตรงข้าม ... ข้าพเจ้า ผู้รับ เมล็ดพันธุ์ เหล่านั้น ได้น้อมไปปลูก และ มิละเลยในอันจะบำรุงรักษา ให้เติบใหญ่ สมความตั้งใจของผู้ส่ง

     วันนี้ ที่ไม่ลังเล ด้วยว่า เรื่องที่จะนำมาเสวนา เป็นเรื่องสาธารณะ ที่ใคร ๆ จะคิด แง่มุมไหน ... แตกต่าง อย่างไร ... ไม่มีข้อจำกัด ... ไม่อาจ ชี้เป็นผิด หรือ ถูกได้ทั้งหมด ด้วยว่า

        ทั้งหมด ทั้งหลาย ทั้งปวง ... ขึ้นอยู่กับ “จุดยืน ... มุมมอง ... จริต & ทิฐิ”

     ก่อนจะ เริ่มเพ้อเจ้อ ตามที่จั่วหัว ... “ชีวิต ... ปฏิทิน ... นาฬิกา ... เส้นทางร่วมที่แตกต่าง ?” ไว้ นั้น

       ข้าพเจ้า ขอแจงกติกา ก่อนว่า ข้อความที่ปรากฏต่อไปนี้ ... เป็นเพียงมุมที่ข้าพเจ้ามองเห็นเพียงคนเดียว ... ซึ่งอาจ ทึบ ... อับ ... คับแคบ อยู่ไม่น้อย

     อันกรณี ท่านจะเห็นต่าง ชัดเจนไปกว่า เพียงใด ... ล้วนมิใช่เรื่องขัดแย้ง แต่เป็นการ ช่วยส่อง ... ขยาย ... ปรับประเด็นมุมมองของข้าพเจ้า ให้คมชัดขึ้น ด้วยซ้ำ ... ซึ่งจะเป็นคุณต่อบล็อกนี้ มิน้อย

     ทุกท่านคงไม่ปฏิเสธ ว่า ท่านมี วันส่วนตั๋ว ส่วนตัว อยู่วันหนึ่ง ... ซึ่งจะซ้ำกะใครบ้าง ไม่รุ และไม่เห็นจำเป็นจะต้องรู้ ... วันนั้น ... คือ

     วันที่ ใคร ๆ ส่วนมาก เรียกว่าวันเกิด ... หรือที่บางท่าน เรียกว่า วันครบรอบวันเกิด ... และ ก็มีบางท่านบอกว่า … วันคล้ายวันเกิด

     เอาเหอะ ... จะเรียกจะขานอย่างไรก็ช่าง ... แต่เรารู้ของเราเอง ว่า ... วันที่นั้น ... เดือนนั้น ตามปฏิทิน ... ตรงกับวันที่ มารดา เรา ... ให้กำเนิดเกิดกายเรา และมีร่างกาย ลมหายใจ ถึง วัน ... เดือน ที่ว่า นั้นอีกแล้ว

     วันนั้น ของข้าพเจ้า ... เพิ่งผ่านมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ ... ครั้นตกค้ำ ค่อนดึก ของวันนั้น ... ข้าพเจ้า ได้ใช้เวลา นั่ง นิ่ง ๆ ทบทวน พฤติกรรมดำเนิน ที่เกิดขึ้น ระหว่างหนทางชีวิด ที่ก้าวเดิน ต่อมาจากหลักชีวิตเดิม ซึ่งเป็นวันนั้น เมื่อปีก่อนนี้ ... จนถึงหลักชีวิตปัจจุบัน วันนั้น ปีนี้ ... หลัง แยกรั่วน้ำ ... เก็บเนื้อ ไปแล้วส่วนหนึ่ง

         สิ่งหนึ่ง ... แวบ เข้ามาในห้วงพิจารณ์ ...

     ‘เฮ้อ ... เรายังมีลมหายใจ ครบอีกรอบ แล้วนะนี่’ ... แล้ว ปุจฉา ปรารภ ก็เกิดขึ้นมากันตัวเองว่า

           ‘เอ๊ะ ... ! ครบรอบ วันเกิด ละหรือ ? ....

     .... ถ้าเช่นนั้น ... วิถีชีวิต เป็นวงกลม กระนั้นรึ ? ...

         .... หากเป็นวงกลม แสดงว่าเราก็หลงเดินวน อยู่ในเส้นทางเดิม ๆ เหมือน นาฬิกา และ ปฏิทิน กระนั้นหรือ ? ...’

     รึ ... “วิถีชีวิต” ... เป็นหนทางอันยากจะคะเนแน่นอนลงได้ ... บางช่วงอาจตรง ... บางช่วงคดโค้ง ... และบางช่วง อาจต้องย่างก้าวซ้ำไปตามแนวหน ที่เป็นวงวน ... จะกี่รอบก็ตาม ...

     แต่ ... ในเมื่อเรา มิใช่ ลูกสูบในกระบอกสูบ หรือ Turbine ในห้องเผาไหม้ ของเครื่องยนต์ หรือเข็มนาฬิกา ซึ่งมีกลวัตรคงที่  ...

     ... ก็ต้องมีสักห้วงเวลาหนึ่ง ที่จะเกิดเงื่อนไขปัจจัยใหม่ ๆ สอดเข้า  ผลักให้ ... ย่างใหม่ของเรา ... ก้าวหลุดออกจาก "วงวน" แล้ว ... ย่างก้าว ต่อไป ... ต่อไป ...ต่อไป ... ต่อไป ... ๆ ๆ ๆ ... และ ต่อไป ... จนสุดเส้นทาง เมื่อวันสิ้นสติสมประดี ... หรือหมดลมหายใจ

     หนทางแห่งชีวิต ที่ก้าวเดินแบบครบรอบ กับ หนทางแห่งชีวิตที่ก้าวเดินเนื่องกันไป ... ก็ เป็นประเด็น น่าขัดสี หาสาระต่าง ... สำหรับเป็นปริยัติ ไว้เตือนตน ต่อการปฏิบัติก้าวไปข้างหน้า ในรูปแบบชีวิตที่มีคุณภาพ

     เส้นทางของปฏิทิน ไม่ว่าจะนับโดย จันทรคติ หรือ สุริยะคติ ... ก็แค่ 12 เดือน ... ครั้นครบ แล้ว ก็ต้องเริ่มวนตั้งต้นนับกันใหม่ ... เป็นเช่นนี้เรื่อยไป ตราบที่ยังมีการยอมรับสมมตินี้ ... เฉกเช่นกับ

     ... ระยะทาง การกระดิกเดินของเข็มนาฬิกา ... หากตัดวงแห่งการวนรอบออกมานับเนื่อง ต่อกัน อาจยาวไกล กว่าระยะทางสู่จักรวาล  ... แต่เสียดาย ที่ระยะทางเหล่านั้น ถูกจำกัดไว้โดยเส้นทาง ในวงกลมรอบหน้าปัด

         แม้ ปัจจุบัน จะมี นาฬิกา Quartz หรือระบบ Digital แต่ หนทางการเดิน ก็ก้าวไปได้ แค่ เลข 12 หรือ สูงสุด ก็เลข 24

     แล้วเส้นทางชีวิต ล่ะ ... เราพอใจเพียงแค่ได้เดินวนเป็นวง กระนั้นหรือ ... หากเช่นนั้น ... ?

     ..... แม้จะมีเคลื่อนไหว ใช่ย่ำอยู่กันที่ ... แต่การ วิวัฒน์ & พัฒนา คุณภาพชีวิต จะเกิดมีได้อย่างไร

     ..... จะค้นหา ... “ประสบการณ์ใหม่” ... ซึ่งเป็นปัจจัยนำไปสู่สิ่งที่เรียกว่า  ... “นวัตกรรม” .. ได้จากที่ไหน ? ... อย่างไร ?

         เหล่านี้ ใช่ เส้นทางร่วมที่แตกต่าง หรือไม่ ?

     เราพอใจ จะเป็น อย่าง นาฬิกา หรือ ปฏิทิน เพื่อนผู้ร่วมเดินทาง ... ด้วยเพียงเห็นว่า

             ทั้งสองนี้ มี Reliability กระนั้นหรือ

     ... แต่ เพียงแค่นั้น จะมั่นใจได้หรือ ว่าจะมี Validity ... ผสานเป็นเนื้อเดียวกันไป

         ไม่คิดเผื่อไว้บ้างหรือ ว่า อาจมีกรณี ...

     นาฬิกาเรือนนั้น กำหนดตั้งไว้คลาดเคลื่อน .... หรือ .... ปฏิทินเล่มนั้น ฉีก / กา ผิด