วิถีไทย ใต้ฟ้าเดียวกัน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หลังจากโดนพายุ ถึงแม้จะทำความเสียหายบ้าง แต่ฟ้าหลังฝนก็ทำให้หลายๆคนมีความสุข

และเริ่มลงมือเพาะปลูก ....เหมือนที่นี่

 

งานนี้รับสมัคร...กองเชียร์ ผู้จัดการจำนวนมาก ไม่จำกัดเพศและวัย 

กล้าพร้อมไว้แล้ว  ...พวกเราลุย

ฟ้องด้วยภาพ

วันนี้เพิ่งกลับจากไปทำธุระที่อุบลฯ มาค่ะก็เลยขอรายงานตัวมาเพียงแค่นี้...นะคะ

(ใช้เวลาอัปโหลดภาพนานมากเลยเผลองีบหลับ...ค่ะ )

ความเห็น

ขอขอบคุณสำหรับทุกแรงใจ ที่ส่งมาให้ เหนื่อยแต่ทนได้เพราะใจรัก มีความสุขสุดๆที่ได้เล่นดินโคลน เหมือนสมัยเด็ก

เพราะตั้งแต่เรียนจบมัธยมแล้วเรียนต่อ จบก็ทำงานเลยไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับไอดินกลิ่นโคลนอีกเลยค่ะ

ดังนั้นทุกครั้งที่มีโอกาสก็จะไปช่วยพี่น้อง และเพื่อนบ้านเกี่ยวข้าวบ่อยๆ ...

เพราะคิดถึงชีวิตในวัยเด็ก ที่มีแต่ความผูกพันและประทับใจ

กับความสามัคคี มีน้ำใจและช่วยเหลือเกื้อกูลกันในหมู่ญาติพี่น้องและคนในหมู่บ้าน

เพียงแค่รู้ว่าบ้านไหนจะเกี่ยวข้าว จะดำนา ก็จะมาช่วยลงแขก  ซึ่งทุกวันนี้มีให้เห็นน้อยนัก

เฮ้อ....เสียดายจัง

        

 

 นึกถึงวัยเด็ก เคยช่วยแม่ทำนาเหมือนกัน แต่เนื่องจากยังเด็กมาก ช่วยได้นิดๆหน่อย หนักไปทางเล่นเสียมากกว่า ช่วยถางหญ้าบนคันนา เก็บหญ้าในนาหลังคราด ถอนกล้าได้บ้าง ไม่เคยดำนา เกี่ยวยิ่งไม่ต้องพูดถึง แม่ไม่ให้จับเคียว อ้อลืมหน้าที่ที่สำคัญไป เลี้ยงควายไง หน้าที่นี้รับผิดชอบได้เต็มที่ ยกเว้นกรณีเดียวตอนที่ตัวผู้เปลี่ยวขึ้นมาวิ่งไปหาตัวเมียที่อยู่ไกลๆ อันนี้ผมตามกลับไม่ได้ ต้องให้ผู้ใหญ่ไปตามกลับ นึกถึงห้วงเวลานั้นสนุกมากครับ อยากมีนาแล้วทำนาอีกครั้ง มีเจ้าทุยให้ดูแลสักคู่หนึ่ง โอ๊ยอยากมีจริงๆ

สู้ สู้  น้องขอเป็นกำลังในแล้วกันนะเห็นน้องทำแล้วได้ใจพี่ไปเต็ม ๆ เอาแรงมาจากไหนกัน

มาขอเป็นสมาชิกใหม่ค่ะ

เป็นสมาชิกด้วยคนนะครับ

เป็นสมาชิกด้วยคนนะครับ

หน้า