อันนี้ ... ? คุณก็ทำได้ ... จ้า ...

    เสียงปรารภของป้า (จะบอกว่าบ่นก็เกรงใจ) ... เรื่องขยะบนลานรอบ ๆ Store room ที่อยู่ในระยะก่อสร้าง ชอนไชเข้าในช่องหู มาหลายวันแล้ว ... และคงแว่วมากระทบอีกเรื่อย ๆ หากวันนั้น ... ไม่ทำอันนี้ ... ?

          มั่วแล้วไหมล่ะ ? ... ฮึ ๆ ๆ ๆ ...

     วันนั้น ... ที่ว่า ... ข้าพเจ้า ลากสังขาร นำแรงงานน้อยนิดของผู้ชรา ไปช่วยคนในชุมชน ทำฝายผันน้ำ เข้าสู่อ่างเก็บน้ำธรรมชาติ สำหรับใช้เพื่อการเกษตร เนื่องจากฝนทิ้งช่วงหลายวัน น้ำทำท่าจะขอด

     เป็นการร่วมด้วยช่วยกัน ระหว่างแรงงานหลักจาก Tractor กับ แรงงานเสริมจากคน ... ซึ่งในทางปฏิบัติจริง ๆ แล้ว ... คนไม่กี่คนที่ไปร่วม ... คุยกันซะมากกว่าทำ ... ทำจริงจังอยู่คนเดียว ... ก็คนควบคุม Tractor นั่นแหละ

     ระหว่างทำงาน ... คนควบคุม Tractor คงรำคาญ ไผ่สีสุก บางลำที่ทอดลงมาเกะกะ จึงใช้ปุ้งกี๋รถ กดหัก ลำไผ่ กวาดไปกองไว้ ... เปิดโอกาสให้ข้าพเจ้า เข้าไปเลือกอันเหมาะ ๆ ... ตัดเอาส่วนปลาย โดยไม่ต้องฝ่าดงหนามที่หนั่นหนา

      ได้มา สอง อัน ... นี่ไงครับ

   ขนมาถึง เขตก่อสร้าง ... แล้วกำหนด ความเหมาะสม ของความยาวที่จะใช้ ที่เหลือ ... ตัดทิ้ง ... แต่ไม่ขว้าง

    เพราะยังจะใช้ประโยชน์ ... เดี๊ยะก็รู้

     แล้ว ... กำหนด ขนาด และ จำนวนซี่ ... เนื่องจากตามีปัญหาด้านมิติการเห็น ข้าพเจ้า จึงต้องใช้ดินสอช่วย 

   ผ่าเป็น ซี่ ๆ ตามที่ขีดทำเครื่องหมายไว้

    เกลาข้อ ... จะใช้ท่าใดก็ได้ ที่ถนัด

   แต่ ข้าพเจ้า ใช้เท้าช่วย ... อาจดูไม่สุภาพ ... ฮึ ๆ ๆ

   แต่ง ... เหลา ... ซี่ ตามดีกรี ความขยัน

  นำเศษไม้ ที่บอกว่าอย่าขว้างทิ้ง มาผ่า ... เหลาแบน ... บางพอควร

   ยกซี่ที่เหลาแต่งไว้ ไล่สลับ บน – ล่าง ไปจนครบ

   สอดไม้ที่เหลาแบน เข้าไปขัดไว้  จะได้ซี่ที่แผ่คล้ายพัด

   เหลาไม้อีกอัน ... ขนาดประมาณตะเกียบ

   นำมาสอดขัดสลับซี่ กับ ขั้นตอนที่ผ่านมา

  จัดระยะห่าง ของซี่ ตามชอบ ... แล้วผูกตรึงกับก้านไม้อันเล็ก ...

   เนื่องจากไม่มีหวาย หรือ เส้นพลาสติกหวายเทียม ... ข้าพเจ้าจึงใช้เชือกไนล่อน ผูกแทน

   ผูกแล้ว ... ออกมาอย่างนี้ครับ

   ที่จริง เสร็จขั้นตอนนี้แล้ว จะผูกกรอง ยึดปลายซี่ ก็ใช้ได้แล้ว ... อันแรก ป้าเธอรีบ ข้าพเจ้าก็ทำอย่างว่านี่แหละ

     แต่หากจะให้แข็งแรง ... ก็ต้อง เหลาไม้ไผ่ให้แบน กว้าง ประมาณ 1.5 เซนติเมตร อีกสักสองอัน ... นำมาประกบ ขนาบ ดัดสันดานซี่ อย่าให้แตกแถว ... ก็อยู่ในสังคมเดียวกัน ควรมีกติการ่วมกัน ... โอ๊ะ ! ... ขออภัย มั่วไปหน่อย ... เฮอ !

   ผูกประกบแล้ว จะได้อย่างนี้ ครับ ... ผูกสองชั้นอย่างนี้ แข็งแรง แน่ ๆ ครับ

   แล้วผูกกรอง ตรึงปลายซี่ ... กันความแตกแยก เมื่อคราถูกใช้งาน ...

   การนี้ ... ข้าพเจ้าใช้เชือกฟาง ที่ รื้อจากงานโยงกิ่งทุเรียน ... แทนหวาย ... ดีกว่าทิ้งเป็นขยะ ...

     เสร็จ ... เป็นไม้กวาดแล้ว สองอัน ...

    อันแรก ... จากการถูกบังคับ เร่ง ... อีกอัน ... เป็นไปตามอัธยาศัย

     อันไหน ... เป็นอันไหน ... ดูเอาเอง

     ขณะนั่งทำไม้กวาด  ข้าพเจ้าก็ให้ตรึกอยู่คนเดียว ว่า ...

     นี่ ! ... กำลังทำไม้กวาดไม้ไผ่ ซึ่งนอกจากไม้กวาดที่กำลังนั่งทำอยู่ ก็ยังมีไม้กวาดจากวัสดุอื่น ๆ อีกมากมาย แต่ทว่า อันไม้กวาดเหล่านั้น ... จะกวาดได้ ก็เพียงขยะที่รก เห็นอยู่ภายนอก ... ขยะที่ถูกกวาดกอง บางส่วน บางชนิด ยังปรุงแต่งเพื่อก่อประโยชน์ได้

แล้ว ... ภายใน ตัวเรา อันประกอบด้วย ... หลากหลายขยะอารมณ์ ... จะใช้อะไรกวาดดี หนอ ... และกองขยะอารมณ์เหล่านั้นเล่า ... ยังก่อประโยชน์อันใดได้ฤๅ ...?