ใส่เสื้อหนาวออกไปเที่ยวงานฤดูหนาวประจำปี 2014

หมวดหมู่ของบล็อก: 

งานฤดูหนาวประจำปี  2014 เริ่มมีขึ้นอีกแล้วค่ะ งานใหญ่ประจำปีของเมืองออตตาวา ที่มีขึ้นในวันหยุดสุดสัปดาห์ตลอดเดือนกุมภาพันธ์ งานค่อนใหญ่และกว้าง มีกิจกรรมหลายอย่าง จัดขึ้น เช่นการแข่งขันแกะสลักน้ำแข็ง  รูปปั้นจากหิมะ เสก็ตน้ำแข็ง งานฤดูหนาวประจำปี  2013 ดูได้ที่นี่ค่ะ

 

 

ปีนี้อ้อยหวานจะพาไปเที่ยวงานที่ปลายลานเสก็ตน้ำแข็งกลางแจ้งที่ยาวที่สุดในโลกค่ะ ที่จริงแล้วคลองริโดว์และทะเลสาบนี้ อ้อยหวานพาเพื่อนปั่นจักรยานเที่ยวโฉบไปโฉบมาบ่อยมาก วันนี้จักรยานหมดสิทธิค่ะ ต้องนี่เลยเสก็ตน้ำแข็งแล้วไม่ธรรมดาด้วยนะ เพราะของที่นี่เขาเป็นลานเสก็ตน้ำแข็งกลางแจ้งที่ยาวที่สุดในโลกยาว 10 กิโลเมตร

 มาเร็วใส่เสื้อหนาวตามมาเลย ใครชอบเล่นเสก็ตน้ำแข็งก็เอามาด้วย ส่วนอ้อยหวานขอเดินเก็บรูปค่ะ

 

คลองริโดว์และทะเลสาบนี้ เป็นคลองและทะเลสาบที่ขุดขึ้นร้อยกว่าปีมาแล้ว เชื่อมแม่น้ำ 2 สาย มีประตูกั้นน้ำทั้ง 2 ด้าน ฤดูอื่นๆจะมีน้ำเต็ม แต่ในฤดูหนาวเขาจะปล่อยน้ำออกให้เหลือแค่เข่า เพื่อให้น้ำแข็งตัวเป็นน้ำแข็ง และเปิดให้คนเล่นเสก็ตกัน แต่ก่อนตอนช่วงคริสต์มาสก็ลงเล่นได้แล้ว แต่เดี๋ยวนี้อากาศไม่แน่นอน ปีนี้เปิดให้ลงเล่นกลางเดือนมกราคม

จุดเริ่มต้นอยู่ในเมือง ดูบล็อกเก่าของอ้อยหวานได้ ที่นี่

ปลายคลองจะมาสุดที่ทะเลสาบเล็กๆ ในช่วงที่มีงานจะมีรถเมล์ให้ขึ้นฟรี ไปกลับจากในเมือง

 

 

ธงสีเขียวหมายความน้ำแข็งในคลองอยู่ในสภาพดีเยี่ยม คนที่จะลงเล่นเสก็ตก็ต้องดูธงนี้ด้วย เพราะบางวันอากาศหนาวไม่พอ น้ำแข็งละลาย ถ้าธงเหลืองก็ยังเล่นได้แต่ไม่ดีนัก แต่ธงแดงห้ามลงเล่นเด็ดขาด ธงจะมีปักไปตลอดฝั่งคลอง

 

เด็กที่นี่เล่นเสก็ตน้ำแข็งได้กันเกือบทุกคน แต่ก่อนลูกของอ้อยหวาน ก็หัดเล่นตั้งแต่ตัวเท่านี้เหมือนกัน

 

เริ่มหัดก็ต้องใช้ราวจับช่วย รายนี้พ่อค่อยๆ เอาราวจับห่างออกไป ให้ลูกพยายามเดินเอง

 

หนูน้อยก็ไม่กลัวเหมือนกัน กระดึบๆ ไปทีละนิด

 

ถึงแล้ว ไชโย!

 

หรือจะเช่ารถเลื่อนแบบนี้ เด็กๆ นั่งกันสบาย

 

ตัวบีเวอร์สัญญาลักษ์ของแคนนาดา

 

มุมร้านอาหาร ร้านขายน้ำและกาแฟ แถมมีร้านขายของที่ระลึก

 

ก็จะมีโต๊ะให้นั่ง กับเตาพิง คนเยอะพอสมควร นี่ขนาดสิบโมงเช้าเอง สายๆ คนจะเยอะมาก ไม่มีที่จอดรถเลยละ

 

ดูแถวคนเข้าคิวหน้าร้านนี้ซิ ร้านขายขนมบีเวอร์เทล หรือหางบีเวอร์ ขนมเอกลักษของแคนนาดาเขาละ ปีหนึ่งมีให้กินครั้งเดียว คนก็เลยเยอะ

 

เอารูปของปีที่แล้วมาให้ดูค่ะ ไม่มีอะไรมากแค่แป้งทอดโรยหน้าด้วยน้ำตาลกับชินนามอน แต่กินกับบรรยากาศแบบนี้ก็อร่อยดีเหมือน

 

ตรงนี้ 7 กิโลเมตรจากจุดเริ่มต้นอยู่ในเมือง เพราะบางคนเล่นเสก็ตจากที่โน้น จะได้รู้ว่าถึงไหนแล้ว

 

เจ้าตัวเล็กตัวน้อย ก็ใส่เสื้อหนาวออกมาเที่ยวเหมือนกัน

 

คนยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆ อ้อยหวานกับคุณผู้ชายก็ถอยทัพไปเล่นสกีกันในป่าดีกว่า

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

 

ความเห็น

เห็นแล้วอยากให้บ้านเรามีหิมะจัง (แต่ก็กลัวหนาว) อยากเล่นเสก็ตน้ำแข็งที่กว้างๆ แบบนี้บ้างค่ะLaughing

 

 

บรรยากาศครึกครื้นจังเลยคะ อยากเล่นเสก็ตจังเลย แอบอิจฉาเล็กๆนะเนี้ย

ความสะดวกสบายมีขาย แต่ความสุขเงินซื้อไม่ได้ เพราะความสุขมิใช่เงิน

ขอบคุณค่ะพี่อ้อย--ที่ทำให้พี่-น้องบ้านสวนฯได้เที่ยวอย่างตื่นตา ไปกับบรรยากาศหนาวๆ(ที่บ้านเราไม่มี)--ยิ่งใหญ่จริงๆค่ะ--ว่าแล้วก็อยากกินขนมด้วยจัง--ผงชินามอน--บ้านเรา-บัวริมว่า คือ"อบเชย"นะคะพี่อ้อย--หอมแบบมีเสน่ห์เลยละค่ะ--วันนี้เพื่อนๆน่าจะมาเที่ยวกับพี่อ้อยเยอะแน่ๆค่ะ

ได้เที่ยวตามภาพกับน้องอ้อยหวานอีกแล้ว
อ่านทุกตัวอักษร ดูซ้ำทุกภาพ ชอบมากกกกก

คงจะหนาวมากเลยนะพี่อ้อยหวาน ถ้าเมืองไทยเป็นแบบนี้ สงสัยจะป่วยกันไปเลยล่ะค่ะ

อยากเล่นหิมะ ชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เล่นมั๊ยน๊อ

เห็นแล้วน่าสนุกนะคะ

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ดีจัง ทูอินวัน คลองใช้ทั้งระบายน้ำ และเล่นสเก็ตน้ำแข็ง

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ธรรมชาติสวยมากเลยค่ะ

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ