เก็บไว้ในความทรงจำ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

ทุกๆสถานที่ทุกๆแห่งมีเสน่ห์ในตัวของมันเอง

ขึ้นอยู่กับเราที่จะไปค้นพบค้นหา

สำหรับอ้อยหวานขอไปเก็บเกี่ยวกับจักรยาน ช้าๆ อ้อยอิ่ง และลึกซึ้ง

บางครั้งแม้แต่ถนนหลังบ้านก็มีสิ่งให้ค้นหา

 

 ญี่ปุ่นมีเสน่ห์ที่ทำให้อ้อยหวานประทับใจไม่ลืมเลือนเช่นเดียวกัน

 

และแล้วอ้อยหวานพาเที่ยวญี่ปุ่นก็มาถึงบล็อกสุดท้าย

อ้อยหวานขอขอบคุณ JapanTravel และ คุณผู้ชายที่บ้าน ที่ช่วยทำให้ "ความฝัน" เป็นความจริง

ขอขอบคุณทุกๆ ท่านที่ติดตามอ่านและให้กำลังใจกัน

ขอบคุณน้องโสทรที่ให้โอกาสและเนื้อที่ ให้อ้อยหวานได้ถ่ายทอดความฝันไปสู่ผู้อื่น

การได้ไปเยือนญี่ปุ่นของอ้อยหวานคราวนี้ เป็นเหมือนนอนหลับฝันที่ตื่นขึ้นมาแล้วเป็นความจริง เหมือนเล่นสอยดาวในงานกาชาด แล้วไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้รางวัล แต่ในความเป็นจริง มันไม่ใช่ได้มาง่ายๆ เช่นนั้น อ้อยหวานทุ่มเทกำลังกายและใจทั้งเขียนและแปลบทความ แต่ก็คิดอยู่เสมอว่า ถ้าไม่ได้ผลสำเร็จก็ไม่เสียใจ แต่จะเสียใจถ้าไม่ ลองดู ลองทำและต้องเป็น ลองดู ลองทำที่สุดกำลังด้วย

 

 

ขอเอาเพลง ‘ซุบะรุ’ ..ดาวลูกไก่ มาลงให้ฟังกันขณะอ่านบล็อก และเอาเนื้อเพลงซุบะรุมาลงใต้รูปแทนคำบรรยาย คุณ  Norio Shimizu แห่ง http://lyricstranslate.com/en/%E6%98%B4subaru-pleiades.html ได้แปลจากภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาอังกฤษ และอ้อยหวานก็เอามาแปลเป็นภาษาไทยอีกทีหนึ่ง ขอบคุณมากค่ะ

ในปี 1980 เพลง ‘ซุบะรุ’ เป็นเพลงที่โด่งดังมากทั้งในญี่ปุ่นและเมืองไทย  แต่งและขับร้องโดย Shinji Tanimura ในตอนนั้นอ้อยหวานเป็นนิสิตในมหาวิทยาลัย เป็นเพลงที่เก็บไว้ในใจตลอดมา จะฮัมเพลง ‘ซุบะรุ’ ในใจทุกครั้งที่ได้แหนหน้ามองหมู่ดาราบนฟ้า และทุกครั้งที่ได้ใฝ่ฝัน ไม่ได้ขอดาวให้ฝันเป็นจริง แต่ขอพลังและกำลังใจจากดาว ขอให้ตัวเองมุ่งมั่นทำฝันให้เป็นจริง

ลองฟังดูเถิด..ลองฟังดู แม้จะเป็นภาษาญี่ปุ่น แต่มันเหมือนมีพลังพลักดันให้เรามุ่งมั่น ก้าวเดินขึ้นภูเขาสูงตรงหน้า แม้ในวันที่อ่อนล้าหมดแรงก็ยังเหมือนเป็นแรงหนุนลูบหลัง บอกว่า ‘เหนื่อยนักก็พักสักหน่อย..พรุ่งนี้มาเดินต่อ’

ขอบคุณ youtube และ คุณ linglingrock

และขอบคุณ คุณ Shinji Tanimura สำหรับเพลงที่วิเศษสุด

 

 

อีกเวอร์ชั่นหนึ่งที่ใหม่กว่า (แต่คนร้องแก่กว่าเดิม) คุณ Shinji Tanimura แสดงสดที่งาน World Expo 2010 เซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน

ขอบคุณ youtube และ คุณ RationalSaneThinker

และขอบคุณ คุณ Shinji Tanimura สำหรับเพลงที่วิเศษสุด

 

ภูเขาทะกะโอะ (Mt. Takao)

 เพลง ‘ซุบะรุ’ ....

ฉันปิดตาลง แต่รู้สึกเศร้าใจในความมืด

จึงเปิดตาขึ้นมาอีกครั้ง

 

เทือกเขาแอลป์ญี่ปุ่น (Japanese Alps) เมืองอะซุมิโนะ (Azumino) นากาโนะ (Nagano)

ภาพที่ฉันเห็น

คือถนนเปล่าเปลี่ยว มุ่งหน้าไปท่ามกลางความวิเวก

 

Minato Mirai 21 โยโกฮามา

โอ้กลุ่มดาวลูกไก่.. ดวงดาวแห่งโชคชะตา ฟ้าลิขิตมาให้แยก ห่างกัน

ส่องแสงระหยิบระยับ ทักทายฉัน ในความเงียบ

 

ศาลเจ้าฮิกะวะ โอะมิยะ

ฉันจะก้าวเท้าออกไปข้างหน้า

แม้ว่าใบหน้าจะซีดขาว

 

ป่าไผ่ที่อะระชิยะมะ เกียวโต

แต่จะก้าวไป ให้ถึงจุดหมาย

ลาก่อน..ซุบะรุ..ลาก่อนดาวลูกไก่

 

กระเช้าไฟฟ้าขึ้นไปชมสวน Kobe Nunobiki Herb Gardens เมืองโกเบ

ในทุกๆ ลมหายใจ

ฉันสูดสายลมหนาวผ่านเข้าไปในอก

 

 สวนของวัดนาริตะซาน ชินโชะจิ  นาริตะ

แต่หัวใจของฉันนั้นอบอุ่น

และมุ่งมั่น..ที่จะก้าวเดินไปตามฝัน

 

ศาลเจ้าเมจิ จินกุ โตเกียว

โอ้..เหล่าดวงดาวนิรนาม

ช่างมีชิวิตที่สุกใสและงดงาม

 

ศาลเจ้ากิบิซึตฮิโกะแห่งทุ่งราบกิบิ

ดุจเดียวกับดาว..ฉันจะก้าวไปข้างหน้า

เดินตามเสียงร่ำร้องของหัวใจ

 

 วัดนาริตะซาน ชินโชะจิ  นาริตะ

 ดุจเดียวกับดาว..ฉันจะก้าวไปข้างหน้า

ลาก่อน..ซุบะรุ..ลาก่อนดาวลูกไก่

 

เทือกเขาแอลป์ญี่ปุ่น (Japanese Alps) เมืองอะซุมิโนะ (Azumino) นากาโนะ (Nagano)

 คงจะมีสักวัน ที่ใครสักคนหนึ่ง ก้าวตามมาบนถนนสายนี้

ถนนสายดวงดาว และความใฝ่ฝัน

เนื้อเพลงซุบะรุ ขอบคุณ คุณ Shinji Tanimura

 

อ้อยหวานยังคงลงบทความในเว็ป  JapanTravel เป็นทั้งผลงานที่เขียนเอง และผลงานแปลบทความงานเขียนของผู้อื่น ติดตามอ่านได้ที่นี่

http://th.japantravel.com/author/suwannee.payne/articles

และในเร็วๆ นี้ เว็ป JapanTravel ก็จะทำเว็ปอีกเว็ปหนึ่งมีชื่อว่า Thailand Travel?? (อ้อยหวานไม่แน่ใจว่าจะยังคงใช้ชื่อนี้หรือไม่) เพื่อสนับสนุนการท่องเที่ยวไทย และแน่นอนต้องมีงานเขียนของอ้อยหวานรวมอยู่ในเว็ป อย่าลืมติดตามกันนะคะ

อ้อยหวานยังมีภาพถ่ายจากญี่ปุ่นอีกมากมาย คงจะเอามาให้ชมในตอนหลัง ช่วงนี้ขอพักเรื่องญี่ปุ่นไว้เพียงแค่นี้

 

 

อ่านอ้อยหวานเล่าเรื่องญี่ปุ่น ตอนแรกๆ ได้ที่นี่่ค่ะ

โปสการ์ดจากญี่ปุ่น

4 อาทิตย์ที่ดินแดนอาทิตย์อุทัย

ดอกซากุระสุดท้ายของปี

ปั่นจักรยานกลางเมืองโตเกียว..เป็นไปได้และสนุกสุดๆ

ธรรมชาติ ศาสนา ศรัทธา รวมกันเป็นความงามที่โดดเด่น

ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 1

ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 2

ลืมเธอไม่ลง..คามาคุระ ตอน 3

เกียวโต..เมืองหมื่นวัดและศาลเจ้า

เดินชมตลาดนิชิกิ..สุดยอดตลาดของเกียวโต

ชมเมืองเกียวโต..บนจักรยาน

ชมสวนสวย..สวนพฤกษศาสตร์เมืองเกียวโต

ชมสวนสวย..เมืองเกียวโต 2

เผชิญหน้ากับวาซาบิตัวจริง

โอ้ละหนอ..โอซาก้า

หยุดเวลาให้ช้าลงที่ทุ่งราบกิบิ

หยุดเวลาให้ช้าลง..บนหลังอาน

มหัศจรรย์..ฟูจิและดอกชิบะซะกุระ

 

ขอให้เพื่อนๆ มีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

 

ขอบคุณ ความใฝ่ฝัน

ขอบคุณพลังและกำลังใจ

ฉันจะเดินก้าวไป ด้วยใบหน้าที่มองฟ้า

อ้อยหวาน

 

 

ความเห็น

เด็กบ้านนอกอย่างผม ฟัง ซุบะรุ ในบล็อกนี้เป็นครั้งแรก ที่ได้ยินบ่อยก็ ดาวประดับใจของดอน สอนระเบียบ ฟังแล้วชุ่มชื่นใจให้พลังดีเหมือนกันครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

อันนี้เป็นความคิดเห็นของตัวอ้อยเองนะค่ะ ถ้าทำให้ขุ่นเคืองต้องขอโทษด้วย
เพลง ‘ซุบะรุ’ คนเขียนเพลงมีความหมายลึกซึ้ง ตัวโน๊ตเพลงแต่ละตัวนักแน่น เนื้อเพลงก็สื่อความหมาย
..แต่อนิจา เอาของเขามาแปลงจนเสียโฉม กลายมาเป็นเพลงรักเพลงอกหัก  หากคุณ Shinji Tanimura ฟังรู้เรื่องคงจะเศร้า
ดาวประดับใจของดอน สอนระเบียบ เป็นแค่เม็ดทรายไปไม่ถึงดวงดาว


ขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองหน่อยค่ะ อ้อยตั้งใจจะแปลบทความภาษาไทยของตัวเองในเว็ป  JapanTravel เป็นภาษาอังกฤษ แต่แปลไปไม่ถึง 10 % ก็หมดใจ เพราะเขาแก้ไขเปลี่ยนแปลงบทความของเรา คงจะคิดว่าอย่างโน้นเข้าท่ากว่า มีอยู่อันหนึ่งเปลี่ยนเสียจนไม่ใช่เรา ภาษาอังกฤษกับภาษาไทยไม่ตรงกัน เลยล้มเลิกความตั้งใจ อ้อยแปลบทความของคนอื่น จะพยายามมากในการรักษาเนื้อหาและความรู้สึกที่คนเขียนพยายามสื่อให้คนอ่าน

ในกรณีของดาวประดับใจของดอน สอนระเบียบ แต่งทำนองใหม่ไปดีกว่าก็อปเขามาแล้วไม่เอามาให้หมด

แอบมาเที่ยวด้วย  สวยงามมากค่ะ  

ขอบคุณป้ายาที่เกาะจักรยานตามมาเที่ยวกันตลอด และกำลังใจที่ให้กัน

ภาพสวยมากๆ  ชอบทุกภาพเลย

ขอบคุณค่ะป้าเล็ก คิดถึงนะคะ ปีนี้อ้อยไม่มีการบ้านมาส่ง เพราะเที่ยวมากไปนี่แหละ

เยี่ยมครับ ผมขอรอนั่งอ่าน Series ตอนต่อไปครับ

ไร่สุโขทัยนี้ดี ไร่นี้มีแต่ความสุข

ขอบคุณค่ะ
ตอนต่อไปพาเที่ยว 'ไร่สุโขทัยนี้ดี' ดีไหมคะ????

เยี่ยมมากครับ ผมชอบรูปสวยๆที่คุณอ้อยหวานโพส โดยเฉพาะรูปด้านล่างสุด ฟินดีครับ  ทำให้หวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต หลายๆสถานที่ในเกียวโตและโอซาก้าที่คุณอ้อยหวานโพส ผมเคยไปมาบ้างในปี 2532 ช่วงไปฝึกงาน แต่ก็ไม่ได้สนใจเก็บรายละเอียดและศึกษาข้อมูลมากนัก นึกแล้วยังเสียดายโอกาสในอดีตที่ผ่านมาเหมือนกัน แต่ก็ตั้งความหวังเหมือนกันว่า..ถ้ามีโอกาสจะกลับไปอีกครั้งให้ได้ (แอบหวังลึกๆ) จะรอติดตามชมผลงานของคุณอ้อยหวานอีก...

ขอบคุณมากๆครับ

หน้า