ไปทำบุญกัน....

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

ที่บ้านมีประเพณีทำบุญเดือนสิบ เพื่อระลึกถึงบรรพบุรุษ และแผ่กุศลให้ผีไร้ญาติ ช่วงนี้แม่จะกวนกระยาสารทซึ่งกระยาสารทของแม่หรือสูตรของหมู่บ้านจะไม่เหมือนกระยาสารททั่วไป คือจะไม่ใส่แบะแซ ที่ทำให้จับเป็นก้อน กระยาสารทที่บ้านจะร่วน ๆ ยิ่งได้ขูดมะพร้าวโรยหน้าก็จะอร่อยอย่าบอกใคร


ปีนี้แม่วัย 79 มีพี่สาวช่วยกวนกระยาสารท ก้อยลางานได้ก็บึ่งกลับวันพุธเย็นเพื่อไปเตรียมของทำบุญแต่เช้าวันพฤหัส...ช่วงเช้าก็ตักบาตรเลี้ยงพระตามปกติ พอสายก็ถวายเพล หลังจากนั้นชาวบ้านจะเอาของที่จะทำบุญให้ผี ให้พระสวดหรือแกะออก ที่บ้านเรียกอีกอย่างว่า "บุญแก้ห่อข้าว" ของทำบุญจะแบ่งให้ผีบรรพบุรุษ และอีก 1 ชุดให้แม่โพสส หรือตามไร่นาเพื่อให้การทำไร่นาไม่ติดขัด (เขียนผิดไปบ้างก็ขออภัยนะคะ)



ผลไม้จากสวนเป็นหลัก....บางอย่างก็ต้องซื้อ



สารพัดอาหารที่พ่อชอบทาน พ่อเสียตั้งแต่ก้อย 4 ขวบความจำเกี่ยวกับพ่อจึงมีน้อยนิดหากเทียบกับพี่ ๆ



ก้อยมาเรียนหนังสือตั้งแต่เด็ก ๆ เพื่อน ๆ ในหมู่บ้านส่วนใหญ่ก็ไปทำงานต่างเมือง งานบุญอย่างนี้ได้เจอเพื่อนวัยเด็กที่ไม่ได้เจอกันร่วม ๆ 20 ปี และเพื่อนบ้านด้วยที่หน้าตาเปลี่ยนไปตามเวลา แต่ปีนี้คนมาทำบุญน้อยกว่าทุกปี...ปกติศาลาจะเต็มไปด้วยชาวบ้าน ปีนี้นั่งกันโหรงเหรง


 แม่กรวดน้ำ...เรียกญาติโกโหติกามารับบุญ...รายชื่อก็เพิ่มขึ้นทุกปีแม่วัยเกือบ 80 ท่องสับไปมาบ้าง



เอาของที่จะถวายให้ผีบรรพบุรุษให้พระทำพิธี...



พระก็จะแกะห่อ หรือ ของที่ชาวบ้านเตรียมมา ที่บ้านเลยเรียกว่า "ทำบุญแก้ห่อข้าว"



จากนั้นเอาของที่เตรียมไปเซ่นไหว้ผี... ส่วนใหญ่เป็นของที่เราคิดว่าญาติที่เสียชีวิตชอบทาน



การทำบุญแบบนี้ก็ทำให้ญาติที่ไม่ได้เจอกัน ก็มาพบปะ พุดคุย ถามสารทุกข์สุกดิบ...


 


 

ความเห็น

วัีนที่ 7 เดือนหน้าที่บ้านก็มีบุญแนวๆ นี้คับ 

เป็นแนวๆ สาร์ทเขมร น่ะคับแต่ กลับไม่ได้ คับเป็นวันพฤหัสฯ 

 

สงสัยจะได้ทำบุญอีกทีออกพรรษา ล่ะครับ

มาทำบุญด้วยคนค่ะ

ได้เลยจ้า...ไว้คราวนี้มีบุญใหญ่จะมาบอกบุญ อิอิ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ไม่เคยเข้าวัดมานานมากแล้ว เพราะไม่ชอบพระบางองค์ ที่ทำตัวเหมือนบุคคลธรรมดา มาซื้อของบ้านพี่ี เรียกพี่ว่าเจ๊อ่ะ มีที่ไหนพระแบบนี้ เซ็งเลย

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

...ไม่เอาไม่พูดนะคะ ...อิอิ ...มาทำบุญละแวกบ้านก้อยก็ได้ขับไม่ถึง 2 ชม. น่าจะถึง

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ที่บ้านเรียก สารทลาว นะคะ คนละแวกบ้านโป่ง โพธาราม และอำเภอใกล้ ๆ เป็นคนลาวเวียงจันทร์ที่อพยพมาตั้งแต่ต้นกรุงรัตนฯ ประมาณนั้น เวลาก้อยคุยภาษาบ้านกับพี่ ๆ แท็กซี่ยังนึกว่าพูดใต้เพราะสำเนียงไม่เหมือนทางภาคอีสาน และคำบางคำก็ใช้ไม่เหมือนกันคะ...


ก้อยตั้งใจไปทำบุญทุกปี เพราะแม่ก็แก่แล้วด้วยนะคะ อีกอย่างอยากซึมซับเรื่องแบบนี้ไว้เยอะ ๆ นะคะ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ตามมาอนุโมทนาบุญกับพี่ก้อยค่ะ...สาธุ ^.^

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

อนุโมทนาได้เลยจ้า...ปีนี้พี่ไม่ได้ทำบุญวันมหิดลเลยอะ ..ถือวาไปทำบุญที่บ้านแทน

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ตามมาทำบุญด้วยคนค่ะ

ทำบุญแก้ห่อข้าว ไม่เคยได้ยินเลยค่ะ

ที่บ้านพริก มีแต่ทำบุญตามประเพณีธรรมดาค่ะ

ปล.ใช่ๆ เพื่อนๆ ตอนเด็กๆ เมื่อเจอกันแล้วก็ขำๆ แปลกๆ

เหมือนคนแปลกหน้ามาเจอกัน ทั้งๆ ที่วิ่งเล่นมาด้วยกันแท้ๆ คงเพราะต่างก็แยกย้าย

กันไปทำงาน และมีครอบครัว เทศกาลมาเจอะกันสักกะที

ยังไม่รวย  อยู่อย่างรวย  ไม่มีวันรวย.....ยังไม่จน  อยู่อย่างจน  ไม่มีวันจน

.... เพื่อนที่เคยขี่จักรยานตกปลาด้วยกัน พอเค้าจบ ป.6 ก็ไปทำงาน แต่งงานมีลูก ส่วนพี่ก้อยยังไม่มีทายาทและเค้าก็มองว่าเป็นเด็กเรียนหนังสือตลอดเวลา...เลยสามสิบมานานโขบางทีชาวบ้านแก ๆ ทักว่าเรียนชั้นอะไร ก็แอบภูมิใจเล็ก อิอิ ว่าไปนั่น

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

หน้า