ภาพก่อนหน้า และ ภายหลัง แก้ปัญหา ในสวนครัวหลังบ้าน
บางครั้งเมื่อ เราท้อ ด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เมื่อ แก้ปัญหาเสร็จแล้วเรามองย้อน กลับไป ดู ปัญหาที่เกิดไม่ได้ใหญ่ เหมือนเมื่อแรกคิดเลย
ภายหลัง เก็บเกี่ยว
ก่อนหน้า ถอนทิ้ง
ดังเช่น เรื่อง สวนครัวที่ผม ปล่อย ทิ้งเนื่องจากติด งาน เดินทาง และ แฟนก็ ยุ่งตาม ดังนั้น เมื่อ กลับมา บ้าน เคลียดไปหลายวัน พอค่อยๆ แก้ปัญหา ค่อยๆ ทำ ทุกอย่างก็เริ่มกลับมาเหมือน เดิม แต่ที่ดีกว่าเดิม คือ ความรู้ เรื่อง พื้น ที่ และ ศัตรูพืชมี มากขึ้น
กำลังใจ และ คำปลอบใจจาก เพื่อน น้อง พี่ ป้า น้า อา ลุง ในเวป บ้านสวนนั้น มีส่วนช่วยได้เยอะ ประกอบกับ บล็อก งานวันเกิดเวป ที่ ทำให้อุ่นใจเสมอเมื่อดูบล็อก เมือใจสงบ ปัญญาก็เกิด เมื่อเกิดปัญญา ปัญหาก็ คลี่คลาย
ก่อนหน้า ออกดอก
ภายหลัง ตัดดอก ต้นก็งอกงาม ต้นไม้งอกที่เคยถาม คือฝักทอง
อีกหนึ่งความคิดก็เกิดจาก เมื่อเย็นวานนี้ เก็บผักสวนครัว แล้วเสียใจเพราะไม่ได้มากอย่างที่คิด จึงนึกถึงคำสอนคุณแม่ที่ว่า อย่ามองผลความสำเร็จ แค่ตอนจบ เพราตอนจบผลลัพธ์ อาจไม่ได้ออกมาสวยงาม ให้มองผลความสำเร็จ โดยย้อนกลับไปตั้งแต่จุดแรก ที่เราเริ่มว่าเริ่มจากอะไร และเราพัฒนาเมาได้ไกลแค่ไหน ผลลัพธ์ ที่เราได้มา ถึงจะน้อยนิดแต่เราก็ภูมิใจ อากไม่ได้ถึง สิบ ได้แค่ห้า ก็ ยังดี เพราะยังไงก็เริ่มจากศูนย์
ก่อนหน้า หนอนกินใบ
ภาพหลัง พ่น เชื้อแบคทีเลีย ฆ่าหนอน แตกใบอ่อน
เวลาที่ทำสิ่งใดผลออกมาไม่ได้ดังใจ เมื่อ คิดถึงคำสอนคุณแม่แล้ว ผมจะ สบายใจ ดังนั้น ผักเพียงน้อยนิดในกำมือ ที่คิดว่าน้อยค่า นั้น มีค่ามากมายขึ้นมาทันที เพราะ ผมปลูกเองได้ ไม่ใช้ สารเคมี และพยายาม ซื้อ ปุ๋ยอินทรีย น้ำหมัก และ สารอิทรีย์ค่าแมลง ให้น้อยสุด สุดท้าย สารพิษ ฆ่าหอยก็ไม่ได้ใช้ ใช้เก็บ ใส่ถังหมัก เอา ดีใจมากที่เห็นหอยเวลานี้ เก็บ หมักทุกวัน ผักที่เสียก็เสียไป เริ่มใหม่ได้ดีกว่าเก่า ที่สำคัญเรามีความสุขกับสิ่งที่ทำ ทั้ง งาน และ สวนครัว เล็กๆ
ก่อนหน้าหลังถอน ไชเท้า และผัก อื่นๆ ออก
ภายหลัง เริ่มเพาะแตงกวาแทนที่ ไชเท้า
ภายหลัง ถั่ว และ ผักกาดหอม เจริญงอกงามดีมาก
เรื่องน้ำ เคยท้อใจ แต่พอได้คุยกับ พี่สาวใจดี ในเวปบ้านสวน ก็ หายท้อไปเยอะ เพราะพี่สาวท่านนี้ สมัยก่อนไม่มีน้ำประปาใช้ ต้องหาบน้ำมาใช้เองจากบ่อ อยู่นานจนกว่า จะมี น้ำประปา และ โอ่งมากพอลองน้ำฝน เมื่อคิดถึงชีวิต พี่สาว แล้ว ปัญหาผมเล็กน้อยเลย แค่ต้อง เก็บน้าเวลาอาบ เวลาล้างจาน เดินไปใส่ถังไม่ถึง สองเมตร จากจุดเก็บ น้ำ แค่นี้เอง ไม่ต้องแบก ตากแดด แบบพี่สาวด้วย ขอความคุณพี่สาวท่านนี้ ที่แบ่งปันเรื่องราวทำให้ผมเกิดกำลังใจอีกครั้งครับ
เขียนบล็อกไปก็มี ความอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้เป็นเพราะอะไรแน่ แค่ได้รู้ว่าอยางน้อย ก็มีคนสนใจชีวิตเรา และติดตามให้กำลังใจในสิ่งที่เราทำ เขียน บล็อก ตอบ บล็อกกัน แค่นี่ ก็อิ่มใจ ยิมไป ทำสวนไป ได้ดี ครับ ^_^
พยายามไม่เขียนผิด เขียนถูกแล้วนะครับ ยังไงให้อภัยในคำผิดด้วยครับ
ดอกถั่วลันเตาสีม่วง
กำลังออกฝัก อีกพอสมควร
เจอกันบลอก หน้า ครับ
ตุ้ย
- บล็อกของ Tui
- อ่าน 9529 ครั้ง
ความเห็น
สายพิน
25 ตุลาคม, 2010 - 12:12
Permalink
เป็นกำลังใจด้วยค่ะ
เป็นกำลังใจด้วยค่ะ
Tui
25 ตุลาคม, 2010 - 12:18
Permalink
ขอบณ ครับ
ขอบณ ครับ น้า
น้าต้องรีบอ่านแน่เลยอบสั้นเชียว
สายพิน
25 ตุลาคม, 2010 - 12:36
Permalink
อ่านอย่างละเอียด
อ่านอย่างละเอียดและหลายรอบ มีหลายความรู้สึก
แต่ตอบสั้นๆ ทุกความรู้สึกและทุกความเห็นรวมกันในคำเดียวน่ะค่ะ
Tui
25 ตุลาคม, 2010 - 12:36
Permalink
ขอบคุณ ครับ น้า
ขอบคุณ ครับ น้า
มาย
25 ตุลาคม, 2010 - 12:41
Permalink
อื่ม..นะ
พ่อบ้านของพี่ มักจะสอนพี่ประจำ เวลาทำไรอย่าคาดหวังว่าจะต้องได้สิบทุกครั้ง
ขอให้เราเผื่อใจไว้มั่ง แม้จะได้แค่ 5 ก็ถือว่าผ่านแล้ว เผื่อว่าครั้งต่อไป..
เราจะได้หาข้อบกพร่องและความผิดพลาด เพื่อการแก้ไข และพัฒนาขึ้นต่อไป
เป็นกำลังใจให้นะคะ
there is a will , there is a way .
Tui
25 ตุลาคม, 2010 - 12:45
Permalink
ขอบคุณ สำหรับ
ขอบคุณ สำหรับ กำลังใจและขอคิดดีๆ ครับ พี่มาย
ป้าเล็ก..อุบล
25 ตุลาคม, 2010 - 12:44
Permalink
งามแล้ว
เสียหายก็ต้องปล่อย ปลูกใหม่แป๊บเดียว งามแล้ว ปราบศัตรูพืชก็ต้องทำจริงๆ แก้ปัญหาได้เก่ง
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
Tui
25 ตุลาคม, 2010 - 12:49
Permalink
ขอบคุณ สำหรับแรงใจครับ
ขอบคุณ สำหรับแรงใจครับ ป้าเล็ก
ตอนนี้พยายามหาผักที่ทนแมลงหน่อยครับ ตอนนี้ได้แต่ตระกูล ถั่ว บีทรูด ผักกาดหอมครับ พริก ตระไคร้ หน่อไม้ฝรั่ง ที่เหลือ คงต้องรอให้โตอีกหน่อย ถึงทราบครับว่าทน แมลงแค่ไหน
ขอบคุณ อีกครั้งครับ
ลุงพี
25 ตุลาคม, 2010 - 13:50
Permalink
ดีใจด้วยครับตุ้ย
ดีใจด้วยครับตุ้ยที่คิดได้
ก่อนหน้านี้ผมเกือบฆ่าหนูไป เพราะเค้ามากัดกินต้นกล้าที่ผมเพาะไว้โดยใช้กาวดักหนู แต่พอเห็นเค้าติดกาวก็สงสาร ตอนจะปล่อยเค้าออกจากกาวดักหนูยิ่งน่าสงสารใหญ่ บางตัวตกใจถึงกับขาหลุด ตาบอด
ตั้งแต่นั้นมาผมก็ทำใจ เค้ากินได้ เราก็เพาะใหม่ได้ ไม่จำเป็นถึงกับต้องเอาชีวิตกันสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่ล้วนแต่มีชีวิตเหมือนกัน ต้องหากินเลี้ยงชีวิตให้อยู่รอด
แม้นำตาลหนึ่งเกล็ด หยิบเอาไปเผื่อแผ่มดเล็กๆด้วยจิตเมตตาและใจที่กรุณา ก็เป็นบุญแล้วครับตุ้ย
พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง
Tui
25 ตุลาคม, 2010 - 13:56
Permalink
ขอบคุณ สำหรับคำแนะนำดีๆ ครับ
ขอบคุณ สำหรับคำแนะนำดีๆ ครับ ลุงพี
ตอนนี้ผมทิ้ง ต้น บลัสเซล สเปร้าไว้ต้น หนึ่งให้เขากินโดยเฉพาะเลยเพราะเขาชอบ มาลงกินกันมาก กลัวถอนแล้ว เขาจะไม่มีอะไรกินมากินต้นอื่น พยายามให้ธรรมชาติ จัดการกันเองครับ ลุงพี ได้เรื่องอย่างไรไม่ลืมรายงานครับ
หน้า