ลีลาชีวิต

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ลีลาชีวิต


 ขอขอบคุณ ดารานำแสดง


หอยคอง พี่ๆน้องๆและบรรพบุรุษหอยคอง


  



 ลีลา...ทำมาหากิน


 



ห้อยโหน เสี่ยงภัย


ก็...ลีลาทำมาหากิน...เพื่ออะไร


 



ร่องรอย


ลีลานักเดินทาง... ไปไหน


.....ไปอิ่ม สุข  สนุก อร่อย ...ไป ไป 


 



อิ่มแล้ว หลบ...หลับ


ลีลาการหลับ...เพื่อ...เริ่มต้นวงจรชีวิตวันใหม่


 


 


แต่...สุดท้าย 


เหลือเพียงซากในหลุมฝังศพ


...เหมือนกัน...


 


นี่คือ...ลีลาชีวิตหอยทาก ดาราประจำบ้าน


ที่พยายามอยู่อย่างแบ่งปันกัน บนโลกกลมๆลูกนี้


 


แล้วลีลาชีวิตเราต่างจากเขาหรือเปล่า....


...เกิดมาทำไม...อิ่ม อร่อย สนุก และสุข


เมื่อ...บางอย่างเกิดขึ้น ยอมรับได้ไหม


...ได้... "ไม่มีปัญหาครับ"..."ไม่มีปัญหาค่ะ"


...ไม่ได้...ก็ทุกข์กับปัญหา...ตราบนานเท่านานที่ "ยังยอมรับไม่ได้"


 


วันนี้...เป็นอยู่


พรุ่งนี้....ก็เปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนไป  


เรียกวันเวลาเดิมๆกลับคืนไม่ได้


เหลืออยู่เพียงความทรงจำ...ที่วันหนึ่งก็ลืมเลือนไป


....ตามกฎอนิจจัง เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป


 


ในขณะที่กฎแห่งไตรลักษณ์....


“อนิจจัง...ไม่เที่ยง  


ทุกขัง...เป็นทุกข์ 


และอนัตตา...ที่สุดท้ายเป็นความว่างเปล่า”


....เดินเครื่องอยู่ตลอดเวลา


 


ลีลาชีวิต เกิดมาทำไม


เกิดมาเพื่ออะไร


เกิดมาจะเอาอะไรไป


หากมีโอกาสแบ่งปันกัน ด้วยคำถามนี้วันละสักหนึ่งครั้ง


...วันนี้อาจได้คำตอบที่ต่างจากเมื่อวาน...


 


 

ความเห็น

เยี่ยมเลย

ชอบ ลีลา .. ทำมาหากิน  ดูแล้วขยันขันแข็งดีค่ะ  เกิดเป็นคน อย่าทำตัวให้อายหอย 5555+  ขอบคุณรูปภาพและข้อความบรรยายดี ๆ ค่ะ  ถือเป็นการสร้างสติปัญญาให้ได้เข้าใจสัจจธรรมความเป็นจริงมากขึ้นค่ะ


คุณหนุมาน 


ชอบ ลีลา .. ทำมาหากิน เหมือนกัน เหมือนเราเองเวลาวิ่งทำมาหากิน บางทีก็เสี่ยงภัย บนมอร์เตอร์ไซต์วันไปทำงานสาย ก็ว่าขยันน่ะค่ะ แต่ดูจะน้อยกว่าหอยทากหน่อย ..จริงด้วยซิคะ เป็นคน อย่าทำตัวให้อายหอย 5555


ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่ให้มาค่ะ

คุณสร ...ทำไงดี...แต่ทำไปแล้วน่ะค่ะ ไม่ทราบว่าทำได้ไงเหมือนกัน ฟังท่านผู้รู้บอกมาว่าต้องรีบฉวยโอกาสที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ในชาติหนึ่งไม่เป็นโมฆะบุรุษ เลยฉุกใจคิดว่าน่าจะแบ่งปันเรื่องดีๆกัน


ขอบคุณนะคะที่แวะมาให้กำลังใจกัน

สุดยอดเลย..คุณสายพิณ


            ข้อคิดจาก...หอย

ขอบคุณค่ะพี่สายพิน........ชีวิตต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดแล้วก็จากไปเหลือไว้เพียงชื่อและคุณงามความดีที่สร้างไว้

ขออนุญาตบอกเล่าอีกนิด... คือว่าฟังท่านสอนมาอีกทีว่า ต้องมีสิ่งที่จะติดจิตวิญญาณไปด้วย เพราะว่าชีวิตนี้สั้นนัก เกิดเป็นมนุษย์มีโอกาสดีกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นมากมาย เกิดมาร่างกายแข้งแรงสมบูรณ์ในร่มพุทธศาสนา ต้องรีบใช้โอกาสนี้ให้ได้อะไรไปเพื่อเป็นอริยทรัพย์และเสบียงกรังในภายหน้าด้วย...ขอแบ่งปันเรื่องราวดีๆนะคะน้องตะวัน

ไม่ทราบเป็นอะไร  ดิฉันมองไม่เห็นภาพเลยค่ะ


เห็นแล้วค่ะ  เจ้าหอยทากนี่เอง  คุณสายพินทำอย่างไรกับพวกมันคะ?  ดิฉันเก็บใส่ถุงพลาสติกทิ้งถังขยะไป  แต่คราวนี้ว่าจะเอามาทำน้ำหมักซะเลย  ไหนๆก็มากินพืชแล้วควรทำประโยชน์ให้ดินบ้าง  จะได้มีพืชให้กินอีกไง อิอิ

คุณดาวเรือง ที่ทำคือเอาใส่ถุงห้อยข้ามกำแพงรั้วบ้านตอนเช้า  แล้วค่อยๆหย่อนลงไปในพุ่มไม้ หลังบ้านเป็นทางเดินมีคลองเล็กๆ ที่เขาน่าจะพออยู่อาศัยได้  พอวันรุ่งขึ้นก็กระตุกถุงกลับมาใช้ส่งไปต่างแดนได้อีกน่ะค่ะ ...บอกเขาว่าต่างคนต่างทำมาหากินก็แล้วกันน่ะค่ะ

ช่วงนี้ฝนตกบ่อย มีหอยหลายชนิดที่มาขออาศัย บ้างก็อยู่บนต้นไม้แอบกินใบอ่อน...ยอดอ่อน...ลีลาคนเลยจับยัดกระป๋องค่ะ.... เห็นเป็นไม่ได้เก็บให้สิ้นซาก....


ลีลาของพี่สายพิณไม่เบาค่ะ

หน้า