โธ่....

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เช้านี้ตื่นมา เดินสำรวจ บรรดาผักสวนครัว ก้อยังไม่มีไรเปลี่ยนแปลง ไปสักเท่าไหร่  ชงกาแฟร้อนๆมานั่งจิบ แหม..สบายใจจริงๆ

เดินไปเปิดตะตร้า ที่เราเพาะเมล็ด และพืชผักที่ได้จากเพื่อนๆดูความคืบหน้าของเค้า โธ่เอ๊ย...พริกฟักทองของชั้น ? หายเกลี้ยงเลย เมื่อวานยังงามๆๆอยู่เลย

ไม่เหลือเลย ตอก้อไม่เหลือไว้ให้Cry

สำรวจทั่วๆ เห็นเจ้าตัวเนี้ย ฮื่มๆบังอาจมาก เลยจัดการหาอาหารเช้าให้กิน ฟูราดาน

หลังจากเจอฟูราดานเข้าไป แหม...มันม่าโมโหจริงๆ อุตส่าห์ใส่ตะกร้าเพาะปิดฝากันหอย มากินอย่างดี มานยังมาทำกันได้

ความเห็น

:victory: มันน่าโมโหจริง ๆ ....ไม่เป็นไรค่ะเริ่มใหม่  รู้สึกกำลังใจเยอะอยู่แล้ว   พี่เอาใจช่วยอีกคน..สู้  สู้

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

นี่แหละค่ะ เขามาพิสูจน์ความพยายามและความตั้งใจของเรา  อย่ายอมแพ้นะคะ

meh: ต้นกล้าก็พยายามที่จะเติบโต


หนอนก็ต้องการจะมีชีวิต ก้เลยต้องกัดกิน


เราก็อยากจะเจริญวัย เพาะต้นกล้าเพื่อแปลงเป็นหยูกยาอาหาร


ชีวิตหนอ...มีแต่ความดิ้นรน..ยึดติดทำไม ปล่อยวางๆ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

เห็นโฉมหน้าตัวทำลายแล้ว 555+++  เมื่อไม่ทันซะแล้วก็เริ่มใหม่ดีกว่าจ้ะ  สู้ ๆ :victory:

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

แวะมาให้กำลังใจค่ะ อย่าท้อ..สู้ต่อนะค่ะ มันกินแล้วก็ปล่อยมันกินไป ปลูกใหม่ดีกว่าค่ะ เจ็บใจแทนเหมือนกัน เพราะโดนผักสลัดไปแล้วยกแปลงเลย กำลังจะได้กินอยู่แล้วเชียว


เอาน้าาาา มันมาทดสอบความพยายามเรามั้ง แบ่งๆกันกินเนาะ

อย่าให้โดนดินที่เราปลูกผักนะคะ เป็นพิษกะเราเหมือนกันค่ะ

 

หน้า