คนที่ชื่อ teerasit (ในบ้านสวนพอเพียง)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

         สวัสดีครับ เพื่อนๆ ทุกคน พี่,ป้า,น้า,อา,และแม่สาวหน้ามน..(เอ๊ะ..หมายถึงใคร) วันนี้ได้กฤษ์ แนะนำตัวกานหน่อย อยู่มาเป็นเดือนและ ไม่เคยเขียนอะไรเลย จะมากอบโกยเอาอยู่ฝ่ายเดียว ก็กะไรอยู่ สำหรับตัวผมนั้นชื่อที่เรียกสั้นๆ เบ็นซ์ ครับ เกิดที่ กทม แต่ไปโตที่ จ.ร้อยเอ็ด อนุบาลเรียนอยู่ที่โรงเรียน..ไม่ต้องขนาดนั้น   แหะๆ ตอนนี้เรียนจบแล้วครับ จบมาได้สองปีแล้ว ก็ทำงานเกี่ยวกับด้านการออกแบบจัดทำเว็บไซต์ครับ ่ทำมา เกือบ 2 ปี บริษัทต้องหยุดกิจการ (- - ") ก็ได้กลับไปบวชที่บ้าน แล้วกลับขึ้นมาที่กรุงเทพฯ มาหางานทำ ตอนนี้ก็ยังไม่ได้งาน ก็เข้าๆ ออกๆ เว็บนี้้ ตั้งแต่ต้นปี ย้อนความกันไปที่ ตอนที่กลังจากสึกออกมา ผมก็ได้ไปช่วยพี่เขยและยายเกี่ยวข้าว ที่บ้านปลูกข้าวครับ พอเกี่ยวเสร็จก็ไม่ได้ทำอะไรมีบ่อน้ำอยู่แต่รกร้าง มีืที่นาอยู่แต่ก็ถูกปล่อยไว้ให้แดดเผาเฉยๆ หมายถึงหลังจากเกี่ยวข้าวเสร็จ ตายายท่านก็แก่มากแล้ว คนที่ทำนาหลักๆก็คือพี่เขย พี่สาวผมก็ทำงานเสริมสวย เกี่ยวข้าวเสร็จผมก็มีโอกาสได้ปลูกผักในแปลงเล็กๆของยาย ทำด้วยความไม่รู้ไม่เข้าใจ ทำเพราะอยากทำ ผมก็ยังไม่ได้คิดที่จะไปเป็นเกษตรกรหรอกครับตอนนั้น แต่ได้ทำเพราะว่ารู้สึกสนุก และมีความสุขดีที่ได้ทำ เช้ามาก็มานั่งดูการเจริญเติบโตของมัน ถอนหญ้า รดน้ำ บางแปลงไม่ขึ้น ก็ไม่รู้เพราะอะไร สันนิฐานไปต่างๆ นานา ที่บ้านก็ไม่มีเน็ต ผมได้กลับมาที่กรุงเทพ และได้ค้นคว้าหาข้อมูลการปลูกผัก และเรื่องของการทำเกษตร จนมาได้พบเว็บบ้านสวนพอเพียง ตั้งแต่ต้นปี ก็เข้าๆ ออกๆ จนทุกวันนี้

 

         ผมได้รู้จักวิธีการทำเกษตรและเข้าใจเรื่องพืชมากขึ้น จากการศึกษา Video clip,บทความ ต่างๆ ทั้งจากเว็บบ้านสวนและเว็บอื่นๆ ทำให้ผมได้คิดย้อนกลับไปถึงบ้าน ที่บ้านยังใช้ปุ๋ยเคมีนะครับ ไม่ว่าจะปลูกอะไรก็ตาม ก่อนหน้านี้ที่ผมได้ปลูกผมก็ใช้ปุ๋ยเคมี คนแถวนั้นก็แนะให้ไปซื้อปุ๋ย ผมต้องไปซื้อปุ๋ย แต่ก็มีสะกิดในใจอยู่นะว่า เราน่าจะทำปุ๋ยเองได้นะ มันเลือนๆ อยู่ในหัว เรื่องการทำปุ๋ยใช้เอง เคยเรียนสมัยประถม และหลังจากนั้นผมไม่เคยศึกษาเรื่องการทำเกษตรอีกเลยตั้งแต่จบประถม และเพียงเดือนกว่าที่ผมได้ศึกษาเรื่องการทำเกษตรแบบจริงจัง จนบัดนี้ ผมได้รู้แล้วว่าเรื่องการทำเกษตร ไม่ไช่เกษตรธรรดา เป็นเกษตรอินทรีย์ ที่ปฏิบัติกันอย่างถูกต้องและเข้าใจในธรรมชาติ เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญ เพราะนอกจากดินจะไม่เสียแล้ว ยังได้ผลผลิตที่สะอาดปลอดภัย เราต้องปรับเปลี่ยนทัศนคติการทำเกษตรของตัวเองใหม่และที่สำคัญไปกว่านั้น การดำรงชีวิตอยู่แบบพอเพียง ก็เป็นสิ่งที่จะลืมกันเสียไม่ได้เลย


        ตอนนี้ผมอยากจะกลับบ้านที่ จ.ร้อยเอ็ด มากครับ อยากนำวิชาความรู้ที่ได้จากการศึกษาข้อมูลไปลองปฏิบัติ แต่ก็คงทำได้แค่คิดเพราะ การที่จะกลับลงไปแต่ตัวคงจะเป็นเรื่องยากและลำบากที่จะทำอะไรต่อมิอะไร เกิดขึ้นเป็นรูปธรรม ก็คงต้องอยู่ในห้องแคบๆ แบบนี้กันต่อไปอีกสักระยะ เห้อ....

 

        ก็ขอบคุณทุกท่านที่อ่านกันมาถึงตรงนี้ สุดท้ายนี้ผมก็มี วิดีโอคลิบมาฝาก ให้ข้อคิดและแนวทางในการดำรงชีวิตที่ดีมากเลยครับ หลายคนอาจจะเคยได้ดูแล้ว แต่สำหรับผม ผมยังไม่เคยดูครับ ใครที่เคยดูแล้วก็เอามาให้ อ๋อ..กานเล่น ^^ เชิญชมครับ V

 

ปราชญ์ชาวบ้าน- พ่อผาย สร้อยสระกลาง 

พระ ว.วชิรเมธี

ความเห็น

ได้ปลูกผักในแปลงเล็กๆของยาย ทำด้วยความไม่รู้ไม่เข้าใจ ทำเพราะอยากทำ ผมก็ยังไม่ได้คิดที่จะไปเป็นเกษตรกรหรอกครับตอนนั้น แต่ได้ทำเพราะว่ารู้สึกสนุก และมีความสุขดีที่ได้ทำ เช้ามาก็มานั่งดูการเจริญเติบโตของมัน ถอนหญ้า รดน้ำ บางแปลงไม่ขึ้น ก็ไม่รู้เพราะอะไร สันนิฐานไปต่างๆ นานา.......

เหตุการณ์ และความรู้สึกนี้ มันคล้าย ๆ กัน ทุกวันนี้เลย มีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำ ทุกครั้งที่ได้ลงมือปลูก.ปลูกแล้วก็ปลูก...ขอบคุณสำหรับ ข้อมูลของพ่อผาย ช๊อบ ชอบ.....

สู้ สู้ ^^ ให้กำลังใจอีกคนค่ะSmile


....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

อ่าน  ดู  ลงมือทำ  ชื่นชมค่ะ  ขอบคุณพ่อผาย  เอาประสบการณ์  บอกคนที่ใฝ่เรียนรู้  ทุกที่มีความต่างค่ะ

ช่วงนี้บันทึกเยอะ อ่านไม่ค่อยทันเพิ่งเห็นบันทึกนี้ครับ

ก็ขอเป็นอีก 1 แรงใจนะครับ สู้ต่อไปครับ

เริ่มตั้งแต่อายุน้อยๆแบบนี้ ความสำเร็จน่าจะอยู่ไม่ไกล

หน้า