ปายฟอเรสต์โฮม

ภาพจากเมื่อเดือน พย.2555 ปลายฝนต้นหนาวนาข้าวเริ่มเหลือง
ฝนยังมีหลงมาบ้าง 

โคนรู้งดูไม่ใกล  อยู่ใกล้แค่ปลายนา  แต่เมื่อเดินเข้าไป  มันก็จะห่างไปเหมือนไม่มีทางจะเข้าใกล้กว่านั้นได้

บางอย่างเราชื่นชอบชื่นชม  หลายอย่างและหลายคนเราอยากอยู่ใกล้ ๆ  แต่ต้องเว้นระยะห่างไว้  เพียงได้แต่ชื่นชมความงามนั้นห่าง ๆ

ตอนนั้นที่พี่จุ๋ม(ดาวเรือง)ไป  ระเบียงไม้ไผ่มันผุ  รื้อและทำเป็นอย่างนี้  เป็นที่ทำกิจกรรมโล่ง ๆ แบบไม่มีหลังคา
ถ้าคนไปเยอะ  ข้างล่างกางเต๊นท์หรือผูกเปลได้สบายเพราะสูงพอควร  น้ำค้างก็จะไม่ตกใส่ 
กำลังคิดอยู่ว่ามันควรทาอะไรที่บอกว่าปกป้องไม้  ถามดูแล้วแพงอยู่พอควร  หรือว่าปล่อยมันไปอย่างนี้

Pai forest ยังอารมณ์ป่า ๆ เหมือนเดิม  ต่อน้ำปะปาภูเขาแล้ว  แต่ไฟยังไม่มี
ต้นไม้ที่เห็นคือมันล้มเมื่อลมแรงตอนฝนที่แล้ว  อีกต้นหลังบ้านนี้อายุมาก  หักโค่นเอง  แตกแยกออกไป  ยังดีที่ไม่โดนบ้าน  เฉี่ยวมุมหลังคาไม่นิดหน่อยพอเห็นได้ว่าแหว่งไป
วันนี้คนเช่าน่าจะเริ่มขนของมา  ได้ค่าเช่าเป็นค่าจ้างตัดหญ้า  ค่าดูแล  จะได้ไม่ต้องควักกระเป๋า

ไม่ได้หายไปใหนหรอก  แต่คงไม่ค่อยว่างเขียนกระทู้หรือตอบอีก น่าจะหลายวัน
โครงการงานใหม่ทำให้ต้องอ่านค้นหาข้อมูลตั้งแต่เช้ายันดึก  ทั้งค้นในคอมและหนังสือ

มีเรื่องเล่าของคนประหยัดคือ  วันนี้อยากตัดแว่นใหม่สีเหลืองสักอันไว้ขับรถกลางคืน  เลยประหยัดงบซื้อหนังสือมาสบทบด้วยการไม่ซื้อเล่มนั้น  ใช้วิธีไปยืนอ่านที่ร้าน  ประหยัดไปสองร้อยกว่าบาท   วันนี้อ่านไปหนึ่งในสาม  ว่าง ๆ ไปยืนอ่านเพิ่ม

เรื่องที่อยากฝากถามไว้ก็คือ

ต้นไม้ และ พืชผักที่ทนน้ำมีอะไรน่าสนใจบ้าง