บล็อกของ สร

เก็บเมล็ดหมากหมกมาจากป่ายางเพื่อนบ้านแม่เฒ่า(ยาย) ได้มาเยอะ เลยหาวิธีเพาะหลาย ๆ แบบ ถ้าถามว่าทำไม ให้ความสนใจอยู่กับผักชนิดนี้มากมาย ทั้ง ๆ ที่คนทั่วไป ลืมไปแล้วว่ามีผักหรือสมุนไพรชนิดนี้อยู่ด้วย ปลูกก็ยาก โตก็ช้า อยากบอกว่า...นอกจากสรรพคุณทางยาสมุนไพรแล้ว ยอดของผักป่าชนิดนี้ สามารถเก็บกินได้นาน ปลูกครั้งเดียวกินได้ชั่วลูก ชั่วหลาน และไม่เปลืองเนื้อที่ในการปลูก เนื่องจากชอบอิงอยู่กับพืชชนิดอื่น

ท่องเน็ตไปเจอข้อมูลที่น่าสนใจ คิดว่าคงจะนำมาใช้ได้กับการปลูกพืชที่โตช้า/ต้องอาศัยพึ่งพาน้ำเลี้ยงจากพืชชนิดอื่น

นี่ค่ะข้อมูลจาก http://pakwanpaa.blogspot.com/2010/06/blog-post_01.html

         ได้รับการบ้านเป็นเมล็ดทานตะวันจากคุณครูน้องณี sweet_pea เมื่อหลังสงกรานต์ที่ผ่านมา เพิ่งจะทำ ต้นยังเล็กอยู่เลย มาดูกันก่อนรอบแรก เติบโตเป็นดอกเมื่อไหร่จะรายงานให้ทราบอีกครั้งนะคะ

            เพาะเมล็ดหมากหมกไว้ ประมาณ 2 เดือน เริ่มโผล่ต้นอ่อนให้เห็นบ้างแล้ว มาดูกันเถอะค่ะ

             ปีนี้ต้องทำงานใหญ่ ชิ้นสำคัญมาก จะทำได้หรือไม่ อย่างไร ยังหาคำตอบตอนนี้ไม่ได้เลย....

        เมื่อไม่กี่นาที ที่ผ่านมา น้องอ๊อด บ้านสวนฯ โทรมา ตื่นเต้นดีใจมากๆ ที่ได้ยินเสียงน้องคนหนึ่ง ซึ่งรู้สึกคุ้นเคยกัน ทั้งๆ ที่ยังไม่เคยเห็นตัวจริงมาก่อน น้องอ๊อดคุยเก่ง เป็นกันเอง พี่ยินดีมากค่ะ ที่ได้รู้จัก...

นี่ค่ะ...ต้นเขลียง ที่ส่งเมล็ดไปให้ ลองเพาะแบบเดียวกับการเพาะเมล็ดผักหวานป่าดูนะจ๊ะ...หมากหมกก็เหมือนกัน

 เทคนิคการเพาะเมล็ดผักหวานป่า ทำได้ดังนี้

         ตอนแรก เข้าใจว่าถั่วฝักพร้าหรือถั่วพร้า (เคยเห็นตอนเด็ก)ที่กำลังจะสูญพันธุ์ไปจากภาคใต้ เป็นชนิดเดียวกับถั่วอีโต้ ดูเมล็ดจากภาพด้านล่างนี้ ปรากฎว่าไม่เหมือนกัน ขนาดก็ต่างกัน ถั่วอีโต้ที่พี่แซมส่งมาให้ เมล็ดสีแดง ใหญ่กว่ามาก ส่วนเมล็ดสีขาวเป็นถั่วฝักพร้า ได้มาจากผู้นำอาสาพัฒนาชุมชน ที่สนิทกัน และได้แจก สมช.ไปแล้วบางส่วน

       ผักบางอย่าง นาน ๆ จะซื้อหามาปรุงอาหารสักที ซื้อมาแล้วก็เหลือใช้ ไม่รู้จะเอาไปไหนดี สร้างโรงเรียนอนุบาลเพาะไว้ดีกว่า คราวหน้าจะได้ไม่ต้องซื้ออีก

ห้องแรกเปิดแล้ว อ.1/1 มีนักเรียน ขิง สับปะรด ตะไคร้(ลูกเอง) มันขี้หนู สะระแหน่(เพิ่งเข้าใหม่ ยังไม่รู้จะอยู่หรือไป)และเด็กเล็กสุด ยังจำชื่อไม่ได้