ภูมิปัญญาชาวบ้าน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

สืบเนื่องจาก อาหารที่ได้ขึ้นโต๊ะที่สวนธารแก้วคือ หอยโข่งหมักรสดี ทอดเป็นกับแกล้ม ทำให้ ท่านผู้ใหญ่บ้าน น้องโสทร บอกว่าวันหลังถ้ามีหอยโข่งอีกเมื่อไหร่บอกด้วย จะขับรถข้าม..เขาพับผ้า..มาฝั่ง...เมืองพี่พ่อ... เพื่อมาเอาหอยโข่ง 

 

(ผักอันนี้เพิ่งวางก่อนถ่ายรูป) ผักที่วางไว้เมื่อวาน หอยกินเรียบเหลือแต่ก้าน...

อะไรจะขนาดนั้น แต่พอเช้าวันรุ่งขึ้น เข้าไปบ้านแม่ เพื่อเอา...หญ้าหนูต้น... แม่บอกว่าแม่โอยหอยโข่งไว้ (วางเหยื่อ) ยังไม่ได้ไปเก็บ  อะไรมันช่างบังเอิญขนาดนั้น ได้โอกาสไปเก็บกันทันทีเลย

สองอย่างนี่แหละ อาหารชั้นยอดของหอยโข่ง ใบมันสำปะหลัง (ที่บ้านเรียกใบมันเทศ) อีกอย่างก็นะจะคุ้น ๆ นะคะ เพราะเล่นเกมกันอยู่ ใบเดือยปล้องค่ะ  แม่ปักไว้ริมตลิ่งที่ห้วยหลังบ้านในตอนเย็น พอรุ่งเช้าก็ต้องรีบไปเก็บ เนื่องจากว่า คุณหอยโข่ง เค้ากินอิ่มแล้ว เค้าก็จะทะยอยเข้าแถวเดินทางกลับยังภูมิลำเนาเดิม ฉะนั้นหากไปสายก็จะไม่เจอหอยโข่งเลย

เก็บ ๆ ๆ ๆ

นอกจากใบมันเทศ ใบเดือยปล้อง บางครั้งอาจใช้ ...ต้อหมาก... มาแช่น้ำทิ้งไว้ ประมาณ 3-5 คืน ถึงจะมีหอยมากิน หรืออาจใช้ ...ผักกาดนายพรม... เป็นอาหารสุดโปรดของคุณหอยโข่งเช่นกันค่ะ

เรื่องนี้ใช้ชื่อเรื่องว่าภูมิปัญญาชาวบ้าน .... บางครั้ง บางเรื่องเราคนสมัยใหม่ นึกไม่ถึงเลยว่ามันจะง่ายขนาดนี้ ประสบการณ์เป็นเรื่องสำคัญ จริง ๆ

สมาชิกท่านใด มีเรื่องเกี่ยวกับภูมิปัญญาชาวบ้าน ต้องเอามานำเสนอให้ได้ทราบกันบ้างนะคะ อาจจะเป็นประโยชน์สำหรับเด็กรุ่นใหม่ ๆ ต่อไปค่ะ

 

ความเห็น

ฉลาดสุดๆ แบบนี้ จะกินเมื่อไหร่ก็แค่เอาใบมันไปล่อ ก็ได้กินแล้ว เก่งค่ะ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

บ้านป้าแจ้ว ยังสมบูรณ์มากเลย วิถีก็ยังดูเรียบง่าย บุญของป้า

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

บุญของป้าที่เกิดมาอยู่บ้านนอกใช่มั๊ยยายอี๊ด ป้าแจ้วก็ว่าอย่างงั้นแหละยายอี๊ด ถ้าวันไหนอยากกิน เฟรนไฟร (เหมือนที่เค้าโฆษณา) ก็ไปถอนหัวมันเทศนี่แหละมาปอกเปลือกแล้วฝานเป็นชิ้นแบบฝรั่ง แล้วนำมาทอดในน้ำมันร้อน ๆ ไม่มีเนย แต่ใช้เกลือป่นนี่แหละ สุดยอดแล้วนะ..

ป้าแจ้วคะ ป้าแจ้วเป้นคนรวย มีทุกอย่างที่เป็นต้นทุนทางธรรมชาติ  นี่เป็นสิ่งที่ยายอิ๊ดโหยหา...และสรุปแล้วว่าเป็นความสุข   กะว่าจะเข้าไปอยู่ในสวนที่ทำหนำไว้นั่นแหละ แต่ยังติดอยู่ที่คุณเธอ และยังไม่ลงตัว ลงตัวเมื่อใด ป้าแจ้วต้องเอือนยายอิ๊ดแน่ เพราะต้องรบกวนหลายเรื่อง เพราะดุจากบล็อกของป้าแจ้ว และรูปที่เห็นแล้ว มีความสุขมาก

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

      Wink  ยายอี๊ด ทราบมั๊ยค่ะ คุณแจ้ว เขาก็รวยนั้าใจเหมือนกันนะคะ วันก่อนจะสั่งขนมเขา ไม่ขาย แต่ให้ทานฟรีด้วย ไม่กล้ารับค่ะ ค่าขนส่งแพไม่คุุ้มค่ะ ให้น้องโกโก้ ทานแทนนะคะ  ลูกชายอาEmbarassedยุเท่าไหร่แล้วค่ะ เรียนอยู่ชั้นไหนแล้วค่ะ คุณแจ้ว

แหม ชมกันจังนะคะ เรื่องกล้วย ๆ ถ้าอยู่เมืองนอกไม่ขาย เพราะไม่รู้จะเก็บตังก์ยังงัย แต่ถ้าส่งไปให้ทาน เผื่อบางทีมีโอกาสเหมาะ (ติดใจรสชาติ) ได้โกอินเตอร์ ได้เป็นสินค้าส่งออกไปญี่ปุ่น ไม่รวยกว่าเหรอพี่...555 หวังโฆษณาทางลัด (ลูกเรียน ป.1 แล้วค่ะ ) อ้อลืมบอกพี่อีกอย่างหนึ่ง พี่บอกว่าน้องแจ้วนี่อารมย์ดีนะ โทรมาทุกทีหัวเราะตลอด ขอบอกพี่นิดหนึ่งว่า ที่หัวเราะอารมย์ดีน่ะเพราะว่า ฟังพี่พูดภาษาอีสานไม่รู้เรื่องค่ะ ก็เลยได้แต่หัวเราะ ๆๆๆ SealedLaughingSealed

   Wink ปล่อยให้เราพูดอยู่คนเดียวเลย ขอโทษด้วยนะคะ ดีใจจนลืมพูดภาษาประจำชาติ ไปเลยฮิ ฮิ ฮิ น้องแจ้ว หวังรวยในระดับ โก อินเตอร์ เลย ความคิดผ่าน โอ เค เดี๋ยว ปรึกษาผู้รู้ก่อนนะคะว่า กล้วยไข่กรอบแก้ว จะผ่านมาให้คนที่นี่ได้ทาน ต้องทำอย่างไรบ้าง เจ้าค่ะ 

หวัดดีครับพี่แจ้ว..วันนี้ได้ความรู้ใหม่อีกแล้ว ส่วนมากผมมักใช้วิธีส่องไฟหาเอาตอนกลางคืน แถวบ้านยังพอหาได้หรือไม่ก้อเอาต้น+ทางมะละกอไปแช่น้ำแบบของพี่แจ้วก้อได้ผลเหมือนกัน สงสัยรอบนี้ต้องลองกับต้นมันเทศดู น่าจะเบาแรงกว่ากันเยอะเลย...

โหล๊ะหอย ก็ง่ายนะคะ แต่ถ้าน้ำลึก ๆ ก็ไม่สะดวก  อ้อได้รู้เพิ่มอีกแล้ว ทาง..ลอกอ..ก็ใช้ได้ นี่แหละค่ะ ประโยชน์ที่ได้จากการแลกเปลี่ยนมันจะไม่มีวันสิ้นสุดจริงมั๊ยคะ มันจะต่อยอดออกไปเรื่อย ๆ เหมือนต้นไม้เริ่มจากเมล็ด เล็ก ๆ.... แล้วจะบอกแม่ให้ลองแลค่ะ

เห็นคลองที่สวนธารแก้วสวยจัง นึกเสียดายคลองที่บ้านผมเมื่อก่อนก้อสวยแบบนี้แหละพี่แจ้ว เดี๋ยวนี้เขาถางปลูกยางปลูกปาล์มถึงตลิ่งเลย ยังดีที่พ่อผมเว้นเอาไว้ประมาณ 10 เมตรก่อนถึงคลอง พ่อบอกว่ากันตลิ่งพัง และมันก้อได้ผลจริงๆด้วย ผมเห็นคลองแบบนี้แล้วไม่ใช่อยากโหล๊ะหอยอย่างเดี๋ยว ถ้ามีกุ้งก้อน่าโหล๊ะเหมือนกัน น้ำใสแบบนี้กลางคืนกุ้งตาแดงแปลบเชียวแหล่ะ......

หน้า