ลูกแป้ง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

มาเล่าความหลังให้ฟังอีกครั้งค่ะ ไม่ใช่เป็นคนแก่หรอกค่ะ แค่เกิดนานเท่านั้น (555) ตอนเด็กๆ แม่ทำขนมขายค่ะหลังจากออกจากครู เพราะครูสมัยก่อน เงินเดือน 6 บาทค่ะ แม่ว่าไม่พอกิน(แม่เล่าให้ฟังค่ะ)เพราะตอนตัวเองเกิดเห็นแม่ขายขนมแล้ว ตัดยางด้วย สอนสาวๆตัดผ้าด้วยที่บ้าน สาวๆ มาเรียนเย็บผ้ากับแม่เป็นสิบๆ บ้านยายอิ๊ดหัวไดไม่แห้งหรอก เราเป็นเด็ก ก็ลัก แล หนุกตามประสาเด็ก แม่ทำหนมขายด้วย ขายดีซิ เป็นแบบนี้ ไม่ดีได้ไง หนุ่มๆ มาจีบสาวค่ะ เขาก็ซื้อเลี้ยงสาวกันซิ( หรือเป็นแผนของแม่เรา 555) เอ้า..เข้าเรื่อง รู้จักกันม้าย ....ลูกแป้ง


เวลาแม่ทำขนมขายนะ เจ้านี่แหละเป็นสิ่งสำคัญมาก แม่ต้องแอบซื้อ คนขายก็แอบขาย มีอยู่เจ้าเดียวค่ะ บางทีเห็นแม่ ไป ซื้อ ขายกันในห้อง ต้อง หยบ(ซ่อน)อย่างแรง แล้วพูดกันเสียง หุบหิบหุบหิบค่ะ กลัวนายจับ นายที่เขาเรียกว่าตำรวจ (หรือตำรวจที่เขาเรียกว่านาย)  คนขายคือป้าทับค่ะ บอกชื่อไปได้เลย เพราะหากถ้านายจะจับ สงสัยต้องจุดธูปนานหิด 5+++++ แกชอบเล่นไพ่ตองกัน(นินทาได้กระทั่งคนไม่มีชีวิต นี่คือความสามารถของยายอิ๊ด)  เอ้า เขว... อีกแล้ว กลับมา ๆ แม่ใช้ลูกแป้งเพื่อทำเชื้อขนมค่ะ แม่บอกว่าทำยากมาก ป้าทับแกทำแล้วขนมแม่ว่าขนมแม่ขึ้นดี(ฟูดี) บางทีหากป้าทับไม่ได้ทำแม่ต้องเดินไกลอีกแล้ว เพราะจะไปหาคนที่ทำนั้นยาก แม่เคยเปรยให้ฟังว่า ป้าทับก็ต้องหยบๆ ซ่อนๆในการทำค่ะ กลัวทั้งนาย และกลัวเพื่อนเห็นสูตรด้วยค่ะ...(มากกว่า)แต่ตอนนี้เขาไม่จับกันแล้ว ตอนสมัยทำงานพาชุมชนไปดูงาน แอบจดมาค่ะ


 กระเทียม 6 กรัม   ขิง6 กรัม   ข่า6 กรัม   ชะเอม6 กรัม   พริกไทย 6 กรัม  ดีปลี  2 กรัม  แป้งข้าวจ้าว 400 กรัม


*ผสมแป้งกับน้ำ นวดให้น้ำซึมไปทุกส่วนของแป้ง


*ผสมทุกอย่างด้านบน ตามสูตร ให้เข้ากัน บดละเอียดนะคะ แต่คนสมัยก่อนเขาตำกันค่ะเตาเข้ากับแป้งเลย โรยแป้งเชื้อหรือลูกแป้งเก่าที่บดละเอียดแล้ว นวดให้ส่วนผสมและแป้งเชื้อเข้ากัน ทิ้งไว้ให้แป้งชื้นสักครู่


*ปั้นเป็นก้อนวางบนถาดถ้าให้ดีเขาว่าต้องเป็นกระด้ง และต้อง โรยด้วยแป้งเชื้อปนไว้แล้ว วางลูกแป้งแล้วโรยแป้งเชื้อทับอีกครั้ง ปิดด้วยกระด้งคลุมด้วยผ้าหนา ๆ บ่มไว้ประมาณ  1วัน 1 คืน หรือ 24 ช.ม. เพื่อเส้นใยราขึ้นและต้องให้ขึ้นเต็มก้อนแป้ง...


*เปิดผ้าคลุมออกผึ่งให้แห้งในที่ร่ม ตากแดดจนแห้งสนิท แล้วเก็บในภาชนะที่ปิดมิดชิดค่ะ ลองดูนะคะ...


แต่ยายอิ๊ดยังไม่เคยทำเลยค่ะ วันนี้ว่าง เลยเปิดอ่านสมุดที่บันทึกของตัวเองค่ะ ไปเจอเจ้าสิ่งนี้ก็นำมาฝากกันค่ะ


ภาพนี้ถ่าย ที่เขาตั้งที่ในวัดพระธาตุค่ะ ไม่เห็นใครเลยเลย ก็ตั้งอยู่ก็ถ่ายรูปมาค่ะ สงสัยคนขายปวดท้องฉี่ ..ว่าจะคุยด้วย คอยนาน..เลยกลับ แต่ไม่ได้ขโมยมาค่ะ 5+++(ลืม)สันดานดีจ้า กร๊ากกกกกกก


 


มีความสุขค่ะ ยายอิ๊ดคนงาม...

ความเห็น

ตามมาจับคนต้มเหล้าเถื่อนค่ะ.... ถึงเวลาเล่าความหลังกันแล้ว..... มีความสุขจังค่ะ ได้ฟังคนแต่แรกเล่าความหลัง

ให้เติ้นเพแหละ ความชราทั้งหลาย...

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

จะมีแม่ค้าที่ทำแป้งข้าวหมากขายฝากให้ซื้อให้บ่อย..


แกทำมาสมัยแม่ยังสาว ตอนนี้ถึงรุ่นลูกแล้ว ผมว่าไม่ตำกว่าห้าหกสิบปีแล้วที่ทำลูกแป้งมา...


เอาเป็นว่าอยู่แถวพระธาตุนั่นแหละ...


 

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

วันนั้น ตั้งไว้ใต้ต้นโพธิ์ค่ะ คนขายไม่โร้ไปไหน หากันพัก ก็ยังไม่มา ยายอิ๊ดว่าน่าจะเข้าห้องน้ำ..ค่ะว่าอี้ถามแกหิด

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

เดี๋ยวนี้แถวบ้านเขาเอามาทำแป้งข้าวหมากค่ะ เพราะคนต้มเหล้าลาจากกันไปหมดแล้ว สมัยก่อนอยู่กับยายจะได้ฟังเรื่องต่าง ๆ เหล่านี้เป็นประจำค่ะ สนุกดี แต่โตมาก็ยังเห็นมีคนต้มเหล้ากันบ้าง คือตอนทำไม่เห็นค่ะ เพราะเขากลัวนายจับนั่นแหละ เห็นคือเป็นขวดมาแล้วถ้าบ้านไหนมีงานเช่น บวชพระ แต่งงาน แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว มีแต่แป้งข้าวหมาก ในหมู่บ้านหนูก็มีทำอยู่รายเดียว บางวันก็ทำขนมอย่างอื่น ถ้าจะกินแป้งข้าวหมากก็ต้องหาซื้อในตัวอำเภอค่ะ แต่เพิ่งรู้วันนี้ว่าลูกแป้งเขามีวิธีการทำอย่างไร ขอบคุณค่ะยายอิ๊ด

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ยายอิ๊ดก็จดๆ มาค่ะไม่เคยทำเลยค่ะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

    โลกแปง เทนองอี๊ดถ่ายโรบ ไม่ฉ่ายของคอน เขาเอามาแตหาดใย๋ โด นัดหัวน่น (วันคาน) ขายโย 2 จ่าว พี่เส่อไปทำกินโย๊ะ

       หาดใย่ เห็นโม่รดไฟ(ม่ายฉายน้ำฮัน) เขาย้อว่า หใ. ก้าเลยเอามาใช้นุกๆ

แม่ค้า 0

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

ตื่นมาฟัง สว.เล่าเรื่องลูกแป้ง อ่าน คห.อมยิ้มนึกถึงวัยเด็กของแต่ละคน อิอิ

ทำพรือ มันเลา สว.เฉยๆ ยังดีหวา  สก. หรือสว.ทท. 5+++

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

หน้า