หมู่บ้านอยู่เย็น เป็นสุข

หมวดหมู่ของบล็อก: 

             ปีนี้ต้องทำงานใหญ่ ชิ้นสำคัญมาก จะทำได้หรือไม่ อย่างไร ยังหาคำตอบตอนนี้ไม่ได้เลย....

การบ้านชิ้นใหญ่...ให้ทำหมู่บ้าน ๆ หนึ่ง ให้"อยู่เย็น เป็นสุข" ไม่ใช่ "อยู่ร้อน นอนทุกข์" เป็นต้นแบบให้กับหมู่บ้านอื่น ๆ ต้องทำในขณะที่ ต้องทำเรื่องอื่น ๆ อีก 108 ประการ จะไหวเร๊อะ...คิดมันง่าย แต่จะทำได้หรือไม่ได้ขึ้นอยู่กับปัจจัย หลายประการเหลือเกิน ต้องใช้เวลาและความต่อเนื่อง ไม่ใช่ทำตามกระแสเหมือนในอดีตที่ผ่านมา...นี่แหละค่ะ...ท่าน สมช.ทั้งหลาย ระบบราชการ มันเป็นแบบนี้เอง...(บ่น...แต่ก็ทำค่ะ เท่าที่คนตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง จะทำได้)

หลังจากคัดครัวเรือนต้นแบบได้แล้ว 30 ครัวเรือน ปูพื้นด้วยแนวคิด ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงแล้ว 1 วัน ก็เดินทางไปศึกษาจากแหล่งเรียนรู้ต้นแบบภายในจังหวัด วันแรกไปที่ "วัดป่ายาง"จ.นครศรี ฯ

เรียนรู้การทำไบโอดีเซลจากน้ำมันพืชใช้แล้ว

ฐานการเรียนรู้...คนเอาถ่าน รอบแรกเรียนรู้คร่าว ๆ ถึงขึ้นตอนการเผา การใช้ประโยชน์จากถ่าน(มากกว่าการเอาไปเป็นเชื้อเพลิงหุงต้ม)

เรียนรู้วิธีการ/ขั้นตอน การผลิตแก๊สใช้เองในครัวเรือน จากเศษวัสดุเหลือใช้

เรียนรู้...แลกเปลี่ยนความเห็นกับพ่อท่านวรรณ ท่านน่ารัก เป็นกันเองและเข้าใจในปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอย่างลึกซึ้ง ทำให้ทราบว่าที่นี่...เป็นมากกว่าแหล่งเรียนรู้ธรรมดาๆ เหมือนที่เคยเข้าใจ อยากเข้ามาร่วมงานกับท่านมาก หากมีโอกาส

ทุกคนตั้งใจฟัง...ท่านก็ฟังพวกเราเช่นกัน อย่างเหตุผลที่เลิกทำนา...ท่านพร้อมที่จะเข้าใจพวกเรา เหมือนเป็นการปรับทุกข์ซึ่งกันและกัน ท่านเสนอตัวที่จะเดินทางไปช่วยเหลือ เพื่อจัดตั้งกลุ่มออมทรัพย์/กองทุนสวัสวัสดิการ ในหมู่บ้านด้วย ท่านเป็นพระนักพัฒนาจริง ๆ เหมือนยุคที่พ่อท่านคล้ายวาจาสิทธิ์ปฏิบัติ (ส่วนใหญ่จะพัฒนาแหล่งน้ำ,สะพาน สิ่งที่จำเป็นในยุคนั้น)

เดินชมบริเวณวัด บ้านพักรับรอง มีต้นจำปาป่าอยู่ทั่วไป มีพืชผัก สมุนไพร อาหารเที่ยงก็ปรุงจากวัตถุดิบที่มีอยู่บริเวณวัดเกือบทุกอย่าง รวมทั้งข้าวกล้องด้วย

ก่อนออกจากวัดก็ไม่ลืมที่จะแวะอุดหนุนสินค้าที่ร้านของวัด และเดินทางต่อไปดูงานอีก 4 จุด มีทั้งการเลี้ยงด้วงสาคู หมูหลุม ผึ้งโพรง และการบำบัดน้ำเสียจากการผลิตยางแผ่นโดยการนำไปหมักผลิตแก๊สหุงต้มในครัวเรือน...ถ้ามีโอกาสจะลงภาพให้ดูกันต่อนะคะ...โชคดี มีความสุขทุกท่านค่ะ

ความเห็น

ใช่ค่ะ...คุณดาวเรือง รู้บ้าง เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ดีกว่าไม่รู้เลย แต่ 10 รู้ก็ไม่เท่า 1 ทำ จริงมั๊ยคะ

เห็นมายแม็พแล้วก็รู้เลย  สำเร็จแล้วครึ่งหนึ่ง   ขอให้สมใจ

สรชอบรวบรวมความคิด ออกมาเขียนเป็นมายแม็บ เหมือนกับการรวบรวม/สรุปความคิด ให้เห็นเป็นภาพ ๆ เดียว ทำให้เข้าใจได้ง่ายขึ้น และเจ้าของความคิดจะเกิดความภูมิใจด้วย


สรยกตัวอย่างง่าย ๆ ว่า คนบางคนเมื่อโดนคำถามปลายเปิดสักคำถาม เช่น ให้เล่าประวัติของตนเองภายในระยะเวลา 5 นาที บางคนหรือหลาย ๆ คน ไม่สามารถพูดได้ ดูแล้วไม่น่าเชื่อ ที่ไม่สามารถพูดเรื่องของตนเองได้ นั่นก็เป็นเพราะว่า ไม่ได้สามารถลำดับความคิด เนื้อหาข้อมูลของตนเองได้ เรื่องนี้มายแม็บจะช่วยมาก ได้แต่ต้องฝึก ถ้าเราฝึกเขียนจนคล่อง จะทำให้พูดได้คล่องขึ้นด้วย

เป็นกำลังใจ ให้ครับ พี่สร ถ้ามีโอกาส คงต้องรบกวน ไปขอแบ่งปันประสบการณ์ เพื่อนำมาใช้บ้างครับ ...เห็น mind map แล้ว ทำให้นึกถึง ของตัวเอง .... เวลา งานมีปัญหา ... ก็ตั้ง แผนภูมิ ก้างปลา ตั้งคำถาม 5Y ....โอ๊ยยยย ปวดหัวววว


:desperate:

เมื่อรู้สึกว่ากำลังแย่ จงให้กำลังใจตัวเอง ด้วยการคิดว่า "ยังมีคนอื่นที่แย่กว่าเราอีก"

พี่ฝึกด้วยตนเองมาพอนานพอสมควร ไม่ได้ฝึกจริงจัง แต่ก็อยากพาลูกไปฝึกที่ สถาบันหนึ่ง ที่ กทม. รู้สึกว่าต้องจองคิวล่วงหน้าด้วย

คุณสร เอาใจช่วย เหนื่อยงานเลยนะคะ ... บางทีอยู่ในระบบบางระบบก็ต้องมีจุดยืนเหนียวๆ มีความยืดหยุ่นสูง เคยเรียนรู้มาว่าฟังให้เยอะไว้แล้วทำงานด้วยการใช้งานเป็นสื่อรวมใจคนทำงาน ...หากถึงจุดหนึ่งคนอื่นทำงานส่วนที่เป็นหน้าที่เราเองก็เป็นการทำหน้าที่ใช้ทุกยุทธวิธีเอืออำนวยให้งานนั้นเดินได้เต็มที่...ขอเอาใจช่วยนะคะ

ปกติสรจะมีความยืดหยุ่นค่อนข้างสูงมากอยู่แล้ว ก็เลยสามารถอยู่ร่วมกันคนได้ทุกลักษณะนิสัย แต่บางครั้งจิตใจค่อนข้างอ่อนแอ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ ๆ

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

สู้ ๆ ค่ะ

:admire2: พี่สรคะ...


หากทางโรงเรียนของเบบี้ จะเชิญผู้ที่ทำแก๊สมาเป็นวิทยากร


และถ่ายทอดวิการทำแก๊สจริงๆ ทำให้กับโรงเรียน จะมีทางเป็นไปได้ไหมคะ


:confused:

.................

หน้า