หลังจากฝนโปรยมาความชุ่มชื่นก็มาเยือน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

  ฝนโปรยๆหายๆไปสักพักต้นไม้ใบหญ้ารอบๆที่ทำงานผม ก็ผลิดอกออกใบกันใหญ่ วันนี้ฝนตกหนักพอสมควรทำให้ผมไม่ต้องรดน้ำต้นไม้ริมรั๋ว เลยมาเดินดูความชุ่มฉ่ำที่ตามมา พร้อมกับถ่ายรูปมาให้ชมครับ

เริ่มต้นด้วยบรรยากาศมองเข้าไป หลังจากเดินมาจากถนนใหญ่ครึ่งทาง

 

ทางซ้ายมือ มีที่ว่างอีกมากพอ จะให้ผมเนรมิตรมันเป็นสวน(แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ )

เข้ามาใกล้ๆมีแค่ความเงียบเหงา คิดถึงตึกรามสูงๆ ผู้คนมากมาย คิดถึงเสียงคุยกันจ๊อกแจ๊กของผูคนรอบตัว อนิจจาชีวิตเหลียวไปทางไหนก็มีแค่ต้นไม้ใบหญ้า

20ปีที่ผ่านมา มันทำให้เราเริ่มสื่อสารกับคนอื่นไม่ค่อยรู้เรื่องแล้ว สงสัยอยู่กับต้นไม้ใบหญ้านานเกินไป

แยกขวามือเป็นบ้านพักที่แสนจะเงียบเหงาจนไม่อยากจะย่างกรายเข้าไป หันกลับหลังมามอง อย่างดีก็มีมะพร้าวเล็กๆ ที่ปลูกไว้เป็นเพื่อน ปลูกทำไมก็ไม่รู้ มะพร้าวเองโตขึ้นมามันก็เหงา

อุตส่าห์ออกลูกออกหลานมามากมายก็ไม่มีคนสนใจเหลียวแล

ปล่อยให้ลูกของมันร่วงหล่นเรี่ยราดกลาดเกลื้อน มันคงนึกน้อยใจ ในความไม่มีค่าของต้นมันเอง เมื่อก่อนพอจะมีเพื่อนฝูงมาเยี่ยมแล้วเก็บผลไปบ้าง พอถึงวันนี้ กลับมาบอกแบบสิ้นเยื่อใย ว่าที่บ้านก็ออกลูกกินไม่หมดแล้ว ดูสิใจคน

เหลี่ยวไปดูต้นไหนๆก็เหมือนกัน ไร้คนสนใจ มันคงรำพันกับต้นมันเองว่าแล้วจะปลูกหนูทำไม

แต่มะพร้าวจ๋า ไม่เฉพาะแค่เจ้าหรอกที่ไม่เคยมีใครสนใจใยดี ต้นมะกรูดเพื่อนเจ้าหลังบ้านพักก็เหมือนกัน ถึงเขา

จะขยันแตกยอดอ่อนขนาดไหน ลูกดกขนาดไหน ก็ไม่มีใครสนใจเจ้าอยู่ดี

 

แล้วมะม่วงก็เหมือนกัน ทำไมเจ้าช่างออดดอกกันนัก ออกได้ทั้งปี หรือเจ้ารู้ว่าชีวิตเจ้าไม่ยืยยาว อยากจะมีลูกหลานไว้สืบสกุล

 

ต้นเล็กต้นน้อย เจ้าก็ดกซะเหลือเกิน แล้วเจ้ามะม่วงทำไมเจ้าไม่รู้จักจำบ้างว่าฤดูไหนเจ้าสมควรจะออกลูก

ใกล้ๆชายคา ก็มีพวกเจ้าแหละเป็นเพื่อน หมุยบ้านต้นนี้ หามาปลูกไว้เพราะกลัวหมุยป่า ข้างทางจะเหงา หมุยคงไม่เหงาเพราะมีพริกเป็นเพื่อน

เพ้อเจ้อมากไปแล้วดูรูปดีกว่าครับ บริเวณที่ผมต้องอยู่

เดินๆเห็นบอนอะไรก็ไม่ทราบ งอกงามอยู่ริมรั๋ว ไม่ได้ปลูกน่ะครับเป็นวัชพืช แต่มันสวยจัง ใครรู้ชื่อก็บอกมาน่ะครับ ผมว่ามันสวย น่าจะใส่กระถางปลูกหน้าบ้านได้

ใกล้ๆ

คงเห็นน่ะครับ วันๆรอบตัวผม มีแค่ต้นไม้ใบหญ้า ไม่มีผู้คนให้ผมให้ผมเสวนาด้วยเลย

 เพราะฉนั้น หากผมทะเล่อทะล่า เข้าไป สอดแทรก ความคิดเห็น ไปป่วนท่านบ้าง ก็ให้อภัยผมน่ะครับ นึกเสียว่า วันๆ ผมไม่ได้คุยกะใครเขาหรอก เห็นใครคุยกันเลยอยากมีส่วนร่วมบ้าง  ใครว่างๆก็มาคุยกับผมบ้างน่ะครับ วันๆผมมีเพื่อนคุยแค่ในเน็ตน่ะครับ ผมจึงชอบแอดไปหาคนคุย เพื่อจะได้ไม่ให้รู้สึกโดดเดี่ยวเกินไปนัก

  ผมว่ามันยาวไปแล้ว อยากคุยอีกแยอะ ไว้บล๊อกหน้าแล้วกันน่ะครับ

อีกอย่างครับ อันนี้ฝากถึงคุณพี่ปริญญา วันไหนอยากเปลี่ยนบรรยากาศ เชิญน่ะครับ ห่างจากเมืองตรังมาทางห้วยยอด 13 กิโล ผมมีที่สงบๆหญ้านุ่มๆไว้ให้พี่กางเต็นนอน  ถ้าสนใจเชิญน่ะครับ ยินดีต้อนรับ 

ความเห็น

บ้านเจ้ไม่ตกเลย แล้งจนต้นไม้จะขาดใจตายหมดแล้ว  เป็นเขตปลอดฝนหรืออย่างไรไม่รู้ได้  รอบ ๆ บ้าน (บ้านเพื่อน)  ห่างประมาณ 2-3 กิโล

เค้าบอกตกหนักแต่บ้านเจ้ไม่ตก 

เหมือนเขตปลอดฝน

บ้านอื่นข้างๆ ตกกันหนักมาก บ้านผมไม่ตกเลย อย่างตกก็ปรอยๆ

 

แต่ฟ้าครึ้มทั้งวันนะครับ ( ฝนตกที่อื่นฟ้าครึ้มที่บ้าน ผม ) ไอ้อานิสงค์อย่างเดียวคือไม่ร้อน ขอฝนด้วยได้เปล่า

เอาม็อบไป เดี๋ยวฝนตามไปเอง

ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ลองสังเกตดูแรกๆ ม็อบนัดชุมนุมใหญ่วันไหน ฝนตกวันนั้น อยู่ที่ว่าน้องป้อมจะเอาฝนมากหรือน้อย เดี๋ยวจัดการติดต่อแกนนำให้

จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ


เห็นด้วยยืนยันได้ว่า  มาทั้งฟ้าร้อง ฟ้าผ่า เสียงดังสนั่นหวั่นไหวเลยทีเดียว  ใครอยู่กรุงเทพรู้ดี  ...เหมือนฟ้าพิโรธใคร..ไม่รู้

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

มีที่ดินเยอะเลย อย่างนี้ต้องปลูกๆๆๆๆ

 เพิ่งเริ่มคิดปลูกก็เมื่อมาเป็นสมาชิกบ้านสวนนี่แหละครับ ตอนนี้ ริมรั๋วผมลงชะอมไป 140 ต้นครับ วันนี้ไปศูนย์เพาะพันธ์เนื้อเยื่อ ตรังมา ก็ ใด้ไผ่ตงมาปลูก ไว้ต้มเค็มกับชะอม ที่ปลูกครับ

msn ครับ ยินดีรับการแอดพี่น้องบ้านสวนทุกคนครับ   trang_ch@hotmail.com

 เจ้ ไม่มีเส้นก็งี๊แหละ ไม่เป็นไรครับเดี่ยวผม sms ไปบอกเทวดาให้ ถ้าอีก 3 เดือนยังไม่ตกถึงบ้านเจ้ ผมจะจัดการย้ายเทวดาประจำเขตให้ครับ ไว้ใจผมได้ แต่ขอค่าเบี้ยใบ้รายมาง ค่าน้ำร้อน น้ำชา สัก หมื่นสองหมื่นน่ะครับ มันต้องเลี้ยงโต๊ะจีนเทวดาเค๊ามั้ง

msn ครับ ยินดีรับการแอดพี่น้องบ้านสวนทุกคนครับ   trang_ch@hotmail.com

เหลือกัน3คนแล้ว

ส่วนใหญ่ผมเข้ามดึกๆครับ แล้วคงหายไปจากบ้านสวนอีหหลายวัน เพราะพรุ้งนี้จะขับรถไปส่งลูกชายที่กรุงเทพฯครับ คงอีก 4-5 วันกว่าจะกลับ

msn ครับ ยินดีรับการแอดพี่น้องบ้านสวนทุกคนครับ   trang_ch@hotmail.com

ไปทำงานไม่ได้ซะหลายวัน เลยเอางานมาทำที่บ้านค่ะ

หน้า