วิถีไทย ใต้ฟ้าเดียวกัน
หมวดหมู่ของบล็อก:
หลังจากโดนพายุ ถึงแม้จะทำความเสียหายบ้าง แต่ฟ้าหลังฝนก็ทำให้หลายๆคนมีความสุข
และเริ่มลงมือเพาะปลูก ....เหมือนที่นี่
งานนี้รับสมัคร...กองเชียร์ ผู้จัดการจำนวนมาก ไม่จำกัดเพศและวัย
กล้าพร้อมไว้แล้ว ...พวกเราลุย
ฟ้องด้วยภาพ
วันนี้เพิ่งกลับจากไปทำธุระที่อุบลฯ มาค่ะก็เลยขอรายงานตัวมาเพียงแค่นี้...นะคะ
(ใช้เวลาอัปโหลดภาพนานมากเลยเผลองีบหลับ...ค่ะ )
- บล็อกของ สวนฟักแฟงแตงไทย
- อ่าน 7882 ครั้ง
ความเห็น
เซพ
5 มิถุนายน, 2010 - 02:28
Permalink
ดำนา
ส่งแรงใจให้นะครับ บรรยากาศดีจัง
ชอบควายจังไม่ได้เห็นการใช้ควายทำนานานแล้ว
ตั้ม
5 มิถุนายน, 2010 - 05:56
Permalink
เคยดำนาตอนออกค่าย
เห็นภาพแล้วนึกถึงสมัยเป็น นศ.ออกค่ายที่สุรินทร์ ได้ดำนา ได้ขี่ควาย ได้เล่นน้ำในกุดตะเพ็ง ดำนานี่โหดนะ ปวดหลังจากการก้ม เหนื่อยเอาการ
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
amporn
5 มิถุนายน, 2010 - 06:01
Permalink
เคยดำนา
แต่ว่าหักคอต้นกล้าจนหมด โดนพ่อว่ามาไม่ต้องมาดำนาหรอก เดี๋ยวพ่อจะไม่มีข้าวกิน พอก้มหัวลงดำนา หัวก็ทิ่มขี้โคลนไปเลย( เมาแดดค่ะ ) สรุปแล้ว ได้ดำนาพอได้พูดว่า เคยดำนาค่ะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
ตั้ม
5 มิถุนายน, 2010 - 06:09
Permalink
อิ๋ว..เหมือนพี่เลย
เอ..ประสบการณ์อิ๋วคล้ายกับของพี่เลย ตอนออกค่ายไปช่วยดำนา แตรู้สึกไปทำความเสียหายมากกว่า ก้มๆเงยๆสักพัก ก็เลยทำหน้าที่ส่งกล้าให้เขาปลูกมากกว่า แต่การดำนา นศ.จะได้รู้ว่ากระดูกสันหลังของชาติลำบากยังไง นี่แหละจุดหมายของค่ายละ
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
amporn
5 มิถุนายน, 2010 - 06:23
Permalink
ว้าว ดีใจ
นึกว่ามีอิ๋วเป็นอยู่คนเดียว พี่ตั้มสบายดีนะค่ะ วันนี้ทำโอเบงโตะให้ลูกเสร็จเร็วเลยมีเวลาเข้าบ้านสวนหน่อย แต่ประมาณ 8.30 น. อิ๋วก็ต้องไปโรงเรียนลูก เพราะวันนี้ผู้ปกครองต้องไปดูการเรียนการสอนที่โรงเรียน และพอช่วงบ่ายก็มีการฝึกหนีไฟค่ะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
ตั้ม
5 มิถุนายน, 2010 - 06:29
Permalink
ต้องไปละเหมือนกัน
พี่ก็ต้องไปละ..ทำงานไม่เหมือนชาวบ้าน ทำเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ เดี๋ยวต้องไปเตรียมตัวแล้ว..แล้วพบกันใหม่นะอิ๋ว
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
ไม้หอม
5 มิถุนายน, 2010 - 06:14
Permalink
สุดยอดครับ
สุดยอดครับ
หายากมากแล้วครับสำหรับวิถีไทยดั่งเดิม ตอนเด็กๆเคยเดินตามปู่ไถนาเหมือนกัน แต่ใช้วัวครับ เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วครับ ที่นาบ้างก็เป็นสวนยาง นาเหลือเพียงนิดหน่อยก็ใช้ควายเหล็กกันหมดแล้ว
วิหคน้อยบินไกล เฝ้ารอวันกลับคืนถิ่น
amporn
5 มิถุนายน, 2010 - 06:26
Permalink
คุณไม้หอม
อิ๋วก็เคยเดินตามก้นพ่อ เวลาคราดนา เพราะเดินเก็บปลา เก็บหอยและปูที่มันขึ้นมาตามรอยคราด บรรยากาศอย่างนี้ไม่ค่อยมีอีกแล้ว เพราะไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับบ้านเราอีก
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
บุญพา
5 มิถุนายน, 2010 - 08:21
Permalink
หาดูยาก
แถวบ้านไม่มีให้ดูแล้วคะ ภาพแบบนี้
ที่นาเปลี่ยนเป็นสวนยางไปเรื่อยๆ ทุ่งกว้างๆ ก็เล็กลงทุกวัน
ทำนาก็ใช้รถไถใหญ่ แล้วก็ทำนาหว่าน ที่ปักดำแบบนี้ก็ไม่ค่อยมี
ตัวเองทำนาไม่ค่อยเป็นหรอกคะ ตอนเด็ก ออกไปทุ่งนา ก็เฝ้าแต่หมุนคลื่นวิทยุ
ด้วยความที่เป็นน้องไม่โดนดุหรอกคะ เลยกลายเป็นเรื่องเล่าของป้าลุงให้หลานฟัง
จันทร์เจ้า
5 มิถุนายน, 2010 - 09:06
Permalink
เยี่ยมมากเลย
ยังทำนาแบบเมื่อก่อนนี้ ดำนาเอง ไถนาด้วยน้องควาย สุดยอดค่ะ ชอบมากๆๆๆ
ต้องการกองเชียร์ใช่มั้ยคะ จันทร์เจ้าถนัดนักแลเรื่องเชียร์เนี่ย สู้ สู้ สู้ ค่ะ
พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า
หน้า