วิถีไทย ใต้ฟ้าเดียวกัน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หลังจากโดนพายุ ถึงแม้จะทำความเสียหายบ้าง แต่ฟ้าหลังฝนก็ทำให้หลายๆคนมีความสุข

และเริ่มลงมือเพาะปลูก ....เหมือนที่นี่

 

งานนี้รับสมัคร...กองเชียร์ ผู้จัดการจำนวนมาก ไม่จำกัดเพศและวัย 

กล้าพร้อมไว้แล้ว  ...พวกเราลุย

ฟ้องด้วยภาพ

วันนี้เพิ่งกลับจากไปทำธุระที่อุบลฯ มาค่ะก็เลยขอรายงานตัวมาเพียงแค่นี้...นะคะ

(ใช้เวลาอัปโหลดภาพนานมากเลยเผลองีบหลับ...ค่ะ )

ความเห็น

ส่งแรงใจให้นะครับ บรรยากาศดีจังSmile

ชอบควายจังไม่ได้เห็นการใช้ควายทำนานานแล้วWink

เห็นภาพแล้วนึกถึงสมัยเป็น นศ.ออกค่ายที่สุรินทร์ ได้ดำนา ได้ขี่ควาย ได้เล่นน้ำในกุดตะเพ็ง ดำนานี่โหดนะ ปวดหลังจากการก้ม เหนื่อยเอาการ

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

แต่ว่าหักคอต้นกล้าจนหมด โดนพ่อว่ามาไม่ต้องมาดำนาหรอก เดี๋ยวพ่อจะไม่มีข้าวกิน พอก้มหัวลงดำนา หัวก็ทิ่มขี้โคลนไปเลย( เมาแดดค่ะ ) สรุปแล้ว ได้ดำนาพอได้พูดว่า เคยดำนาค่ะ

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

เอ..ประสบการณ์อิ๋วคล้ายกับของพี่เลย ตอนออกค่ายไปช่วยดำนา แตรู้สึกไปทำความเสียหายมากกว่า ก้มๆเงยๆสักพัก ก็เลยทำหน้าที่ส่งกล้าให้เขาปลูกมากกว่า แต่การดำนา นศ.จะได้รู้ว่ากระดูกสันหลังของชาติลำบากยังไง นี่แหละจุดหมายของค่ายละ

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

นึกว่ามีอิ๋วเป็นอยู่คนเดียว พี่ตั้มสบายดีนะค่ะ วันนี้ทำโอเบงโตะให้ลูกเสร็จเร็วเลยมีเวลาเข้าบ้านสวนหน่อย แต่ประมาณ 8.30 น. อิ๋วก็ต้องไปโรงเรียนลูก เพราะวันนี้ผู้ปกครองต้องไปดูการเรียนการสอนที่โรงเรียน และพอช่วงบ่ายก็มีการฝึกหนีไฟค่ะ

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

พี่ก็ต้องไปละ..ทำงานไม่เหมือนชาวบ้าน ทำเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ เดี๋ยวต้องไปเตรียมตัวแล้ว..แล้วพบกันใหม่นะอิ๋ว

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

สุดยอดครับ

หายากมากแล้วครับสำหรับวิถีไทยดั่งเดิม ตอนเด็กๆเคยเดินตามปู่ไถนาเหมือนกัน แต่ใช้วัวครับ เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วครับ ที่นาบ้างก็เป็นสวนยาง นาเหลือเพียงนิดหน่อยก็ใช้ควายเหล็กกันหมดแล้ว

วิหคน้อยบินไกล เฝ้ารอวันกลับคืนถิ่น

อิ๋วก็เคยเดินตามก้นพ่อ เวลาคราดนา เพราะเดินเก็บปลา เก็บหอยและปูที่มันขึ้นมาตามรอยคราด บรรยากาศอย่างนี้ไม่ค่อยมีอีกแล้ว เพราะไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับบ้านเราอีก

ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้

แถวบ้านไม่มีให้ดูแล้วคะ ภาพแบบนี้

ที่นาเปลี่ยนเป็นสวนยางไปเรื่อยๆ ทุ่งกว้างๆ ก็เล็กลงทุกวัน

ทำนาก็ใช้รถไถใหญ่ แล้วก็ทำนาหว่าน ที่ปักดำแบบนี้ก็ไม่ค่อยมี

ตัวเองทำนาไม่ค่อยเป็นหรอกคะ ตอนเด็ก ออกไปทุ่งนา ก็เฝ้าแต่หมุนคลื่นวิทยุ

ด้วยความที่เป็นน้องไม่โดนดุหรอกคะ เลยกลายเป็นเรื่องเล่าของป้าลุงให้หลานฟัง

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

ยังทำนาแบบเมื่อก่อนนี้ ดำนาเอง ไถนาด้วยน้องควาย สุดยอดค่ะ ชอบมากๆๆๆ

ต้องการกองเชียร์ใช่มั้ยคะ จันทร์เจ้าถนัดนักแลเรื่องเชียร์เนี่ย สู้ สู้ สู้ ค่ะLaughing

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

หน้า