เรื่องของเรา..เรา..และเรา..

หมวดหมู่ของบล็อก: 


ผมมีจุดประสงค์หลักที่เขียนบล็อกนี้ขึ้นมาเพื่อแสดงหลักฐานให้เห็นประโยชน์ของการเปิดห้องสนทนาให้กับสมาชิกบ้านสวนของเรา..เพื่อแสดงให้เห็นถึงความเอื้อเฟื้อ..เป็นห่วง..และเคารพนับถือกัน..ความสัมพันธ์แบบพี่ๆน้องๆ..ในบ้านสวนของเรา..โดยไม่อะไรแอบแฝงซ่อนเร้น..


ผมมีภาระงานที่ต้องไปปฏิบัติหน้าที่..ที่จังหวัดมุกดาหาร..ในวันเสาร์อาทิตย์ที่ ๑๗ - ๑๘ กันยายน.๕๔ .คือการทดสอบมาตรฐานฝีมือแรงงานแห่งชาติ ระดับ ๑ สาขาพนักงานบริการอาหารและเครื่องดื่มให้กับโรงแรมในจังหวัดมุกดาหาร..(เอาหน้าตา..การแต่งตัว..หน้าที่การงาน.ไปสร้างความน่าเชื่อถือ).ขณะที่การทดสอบดำเนินไปด้วยดี..เอกสารสำคัญบางส่วนไม่ได้นำมาด้วย (ใบให้คะแนน.รายชื่อที่ต้องเซ็นในการเข้าทดสอบ)..

และผู้ที่ช่วยให้ปัญหาลุล่วงไปด้วยดีก็คือพี่อัญชณาสมาชิกบ้านแห่งจังหวัดมุกดาหาร..ทั้งๆที่เป็นวันหยุดพี่ก็ดำเนินการพิมพ์เอกสารให้เป็นที่เรียบร้อย..จนงานผมสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี..ทั้งนี้ผมคุยกันในห้องสนทนาเรื่องที่ผมจะมามุกดาหารก่อนหน้านี้..โดยตั้งใจจะไปรับปุ๊..อีฟ..และพี่ณี..ที่อำนาจเจริญไปหาพี่อัญด้วย..แต่เนื่องจากภาหนะที่ใช้มีพื้นที่ไม่พอ..เลยไม่ได้ไปรับ..

หลังเสร็จงานผมนัดพี่อัญไปทานข้าวที่ร้านแจ๋วฮ้อนร้านอร่อยเมืองมุก..โดยมีข้อแม้ว่าผมต้องเป็นคนจ่าย..พี่อัญก็ไม่ยอมบอกผมไปหาต้องให้พี่จ่าย..ผมเลยบอกว่าคราวนี้ให้ผมจ่ายเพราะไม่ได้เอาอะไรมาฝาก..ขอเป็นเลี้ยงข้าวแทนแล้วกัน..พี่อัญเลยตกลงให้ผมจ่าย..โดยเรื่องที่คุยกันก็เกี่ยวกับสมาชิกบ้านสวน..โดยจะถ่ายรูปอาหารไว้อวดสมาชิก..สั่งย่างกบก.กกลิ้น.ตำลาวมาม่า..แจ๋วฮ้อนอีกชุด..กินกันสองคน..

กินไปคุยไปส่วนมากคุยเรื่อง..เกี่ยวกับบ้านสวนของเรา..อาหารหมดเกลี้ยงตามนโยบายกินข้าวหมดจานของบ้านสวนเรา..พี่อัญยังป็นกังวลเรื่องเจ้าภาพโครงการปลูกต้นไม้ของพ่อ..เราคุยกันว่าน่าจะไปสวนพี่แดงอบล..โดยเบื้องต้นพี่อัญคุยกับน้องอีฟเรื่องนี้แล้วรอสรุปผลอยู่..คุยกันเรื่องสมาชิก พี่แก้ว.คุณรุจ..ปุ๊.น้องนัท.อีฟ.พี่วิศิษฐ์..ความมีน้ำใจของเฮียอ้วน.จะไปหาคุณจารึก.เรื่องพี่อัญไปนครปฐม..อ้ายเวทย์.พี่แดง.ป้าเล็ก..สมาชิกโซนภาคใต้..การนัดพบโซนอิสานเรา..ถามพี่น้องบ้านสวนคนอื่นๆ..หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันกลับ..มิตรภาพของเราระยะทางแค่ ๓๓๐ กิโลเมตรไม่มีปัญหาอยู่แล้ว..

และเราสองคนเกิดในเดือนนี้วันที่ติดกัน๑๔-๑๕ผมเลยแอบทำหวานสองคนเอาช่อดอกไม้ไปให้ผู้ปกครอง..ผมเป็นคนที่มีปัญหาเรื่องจำวันสำคัญๆชีวิตคู่ไม่ค่อยได้..ยกเว้นวันเกิดเพราะอยู่ติดกัน..ส่วนวันอื่นๆจำไม่เคยได้..แต่ความสำคัญของผู้ปกครองไม่เคยลดลงจากหัวใจ..ครบรอบทีก็ไปใส่บาตร.กินข้าวนอกบ้าน..

.."เฮ้อ..เบื่อ.เอียน.หวานกันจัง."..คุณสตางค์คงพูดประมาณนี้ถ้าพูดได้..เพราะหนีไปนอนหน้าห้องน้ำเฉยเลย..แมวยังไม่เป็นใจ..คงต้องพอแล้วกระมัง..

ขอบคุณพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด..บรรพบุรุษที่รักษาแผ่นดินให้อาศัย..กำลังใจจากผู้ปกครอง..สมาชิกบ้านสวน..และผู้ใหญ่โสที่เคารพ..ลำใย..

ความเห็น

อิจฉา...ตั้งแต่ต้นจนจบนะนายลำใย...

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

มิตรภาพ บ้านสวนไม่เคยจางหาย ตั้งแต่ต้นจนจบอ่านแล้วโหวตเลย

หวานจริงๆเลยคู่นี้ สงสัยต้องส่งลงประกวดแข่งกับคู่พี่ไพและครูตี๋ ครม. อิอิ :embarrassed:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

อิจฉาอีกรอบจ้า:nonono:

อาหารน่าทาน ถนนสายมิตรภาพ

สิ่งไหนที่ยังไม่ทำ อย่าเพิ่งสรุปว่าไม่สำเร็จ

:sleeping: :sleeping: :sleeping:

          เรื่องปลูกต้นไม้ ในสวนพี่หลังสวนผสมยังพอมีที่ให้ปลูก และเป็นความคิดของพี่ัักับอ้ายเวทย์อยู่แล้วที่จะให้พี่น้องบ้านสวนพอเพียงเรา ปลูกต้นไม้คนละต้น แต่อิสานบ้านเรา ช่วงนี้ดินเย็นแล้วนะ อีกหน่อยก็หน้าแล้ง พี่ว่าปลูกไม้ยืนต้นให้เทวดาเลี้ยงช่วงนี้ ไม่น่าจะรอดนะ :confused:

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

มิตรภาพดี ๆ ไม่มีวันจางจากบ้านเรา ยินด้วยทุกครั้งที่พี่น้องเราได้เจอกัน แต่สุดท้ายนี่สิ หวานซะ :love:

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ถ้าไปเทื่อหน้าก็บอกกันล่วงหน้าแหน่ อยากไปๆ :desperate:

""

 

ความสัมพันธ์และมิตรภาพของความเป็นเพื่อนที่จริงใจ จะมั่นคงและยั่งยืนตลอดกาล

หน้า