บ้านตาล บูรณาการขึ้นมาใหม่

หมวดหมู่ของบล็อก: 

อย่างที่เคยแบ่งปันเรื่อง "รำแดง ชุมชนแห่งการเรียนรู้" ในช่วงการเดินทาง ๕-๖ เดือนที่ผ่านและยังต้องขับเคลื่อนต่อไป



บ้านตาลหลังนี้ เป็นบ้านตัวอย่างการเรียนรู้สถาปัตยกรรมพื้นถิ่นหรือภูมิปัญญาการสร้างที่อยู่ชาวใต้เรียก "เริน" ซึ่งหยอยขอเรียกโดยส่วนตัวว่า "บ้านที่หายใจได้"



บ้านตาลที่เจ้าของบ้านอยู่กันมาประมาณ ๖๐ ปีแล้ว ก่อนทำการซ่อมแซมอย่างบูรณาการ ด้วยความเคารพและศรัทธาภูมิปัญญาดั้งเดิมเป็นฐานใจ จากนั้นระดมช่างพื้นบ้านรุ่นสุดท้าย(โชคดีที่ยังทันเวลา) ถอดองค์ความรู้ อาจารย์นักศึกษาจากเทคโนโลยีศรีวิชัย สงขลา ถอดแบบ ออกแบบซ่อมแซมของเก่า และเติมของใหม่ให้ "พอดี พองาม" เป็นธรรมดา ธรรมชาติ"



รำแดง มีไผ่ มีโหนด(ต้นตาล) หลักการซ่อมจึงใช้วัสดุท้องถิ่น และความปราณีตของช่างพื้นบ้าน ที่รู้จักทิศทางลม แดด ฝน บนถิ่นฐานบ้านเกิด บ้านที่ใช้ตีนเสาหล่อ(เสาปูน)ให้พ้นน้ำหลากในฤดูฝนชุกทางใต้ บ้านที่ใช้ตับตาล เป็นฝาและหลังคากระเบื้องดินเผาจะเย็นในหน้าร้อนจัด สัดส่วนบ้านลงตัว คุรุท่านหนึ่ง เรียก "สัดส่วนมนุษย์" บานหน้าต่างฝากระทุ้ง และที่ทำของเก่าที่หายไปขึ้นใหม่คือ "ฝาสอด"



ฝาสอด เขาจะตีโครงไม้ไผ่ทั้งลำซ้ายขวาขึ้นมาก่อน แล้วนำใบตาลที่แช่น้ำตากแห้งแล้ว มาสอดทีละใบๆให้แน่น จากนั้นไม้ไผ่ขัดทับกากบาทเป็นช่อง คนรุ่นเราดูแล้วต้องร้องว่ายากจัง แต่ดูชาวบ้านทำ ง่ายๆ แต่งามเหลือเกิน ความทนทานหลายคนอาจสงสัย แต่ส่วนตัวเชื่อไม่สงสัย มั่นใจในความอยู่แล้วสบายทั้งกายและใจ ไม่ต้องใช้พัดลม หรือแอร์ใดๆ เพราะเป็นบ้านที่หายใจได้



ฝาไม้ไผ่สานลายลูกแก้ว ใช้ไม้ไผ่ตีทับแข็งแรง ทนทานมาก ทุกอย่างทำใด้ดีให้สวยได้ ด้วยความตั้งใจและลงมือทำ แบบสบายๆ โครงการเรื้อบ้านหลังเก่าเดือนกันยาที่ผ่าน วันนี้ภูมิปัญญาดั้งเดิมได้ถูกรื้อฟื้นขึ้นมาอย่างมีชีวิตชีวา เป็นแหล่งเรียนรู้ให้ผู้คนทั้งภายนอกและภายในชุมชน 



ข้างในตัวบ้านนอนสบายเหมือนปรับอุณภูมิอัตโนมัติ พี่หยอยไปทำงานก็พักบ้านนี้จ้า



แม่ไฟในครัวใช้ถ่านจากลูกโหนด อยากชวนอาสาสมัครจากบ้านสวนไปช่วยทำเตาเผาถ่านให้พี่ต้อยเจ้าของบ้าน จะเป็นสิ่งดีงามที่เติมเต็มจากบ้านสวนอย่างบูรณาการเป็นรูปธรรมมาก พี่หยอยและทีมงานจะเปิดโครงการ รำแดงชุมชนแห่งการเรียนรู้ประมาณ กลางๆเดือนกุมภาพันธุ์ มีฐานบ้าน ฐานกินดีมีสุข ฐานอบต.รำแดง ฐานเคี่ยวตาลตับตาล ฐานจักสานใบตาล และการแสดงพื้นถิ่น พรุ่งนี้ต้องลงพื้นที่ไปเตรียมงานยาวถึงสิ้นเดือนนี้ จ้า แล้วจะส่งข่าววันเปิดที่แน่นอน เราจะได้ร่วมสนุกอย่างมีเนื้อหาสาระกันเหมือนเดิม 


เช้านี้ขอลาเพียงเท่านี้ ไปดูสวนสมรมก่อนเดินสายเสียหน่อย คิดถึงพี่น้องทุกๆคน 


ท้ายสุดบล๊อคนี้ฉลองเป็นสมาชิกบ้านสวนพอเพียงครบรอบ ๑ ปี ให้ตัวเอง ขอรับ


    

ความเห็น

:confused:ข้างฝาที่แสงเข้าได้แบบนี้ เวลาฝนแรงๆจะสาดเข้าบ้านได้หรือปล่าวคะ

แต่เป็นบ้านที่น่าอนุรักษ์ไว้จริงๆเลยค่ะ...:cheer3:

สวยมาก ๆ ชอบจริง ๆ แบบนี้นะพี่..โหวต ๆ

 

บางส่วนไปใช้จริงได้นะ มีไผ่เยอะแล้วนี่ วัสดุอื่น กก ไหล น่าจะพอหาได้ ประดิษฐต่อยอดโรงเรือนแบบสร้างสรรขึ้นในบ้านสวน กันดีกว่านะน้องนะ

ใบตาลเหนียว ผิวมัน จะไม่อมน้ำ ด้วยทิศทางลม ฝน ที่ชาวบ้านคำนวณแล้ว ตัวหลังคาด้วย ฝนแรงมากปีนี้ ก็ยังอยู่สบายๆๆ ไม่มีน้ำฝนสาดเข้ามาเลยจ๊ะ


บ้านหลังนี้อยู่จริงในวิถีชีวิตนะจ๊ะ ไม่ใช่อนุรักษ์แบบตายแล้วเก็บในพิพิธภัณฑ์

สวยงามครับพี่ :cheer3: :cheer3: :cheer3:


:love: :love: :love: :love:

 08-66618881 stmotorservice@gmail.com  

 

 :admire2:       พี่หยอยช่างโชคดีอะไรอย่างนี้ได้เดินทางไปหลายที่..หลายแห่ง..พบปะผู้คนทั่วทุกถิ่น..ไปถึงต่างแดน เก็บเกี่ยวประสบการณ์ แล้วยังไม่เก็บไว้กับตัวเอง..เผื่อแผ่ให้กับเพื่อนร่วมโลกที่ไม่มีโอกาสได้สัมผัสสิ่งเหล่านั้น...ความสวยงามตามธรรมชาติ...พี่หยอยสุดยอดจริง ๆ ค่ะ...สมแล้วที่เป็นพี่เท่งของน้อง

ทมยันเท่ง...ใช้ภาษาได้สวยงาม สละสลวย..อ่อนช้อยงดงาม..เพราะมีจิตใจที่ดีงามนี่เอง...ใจสงบ..เขียนอะไรออกมาคนอ่านก็ฟังง่าย..เข้าใจง่าย..น้องรอหนังสือพี่เท่งอยู่นะคะ...ออกเมื่อไหร่บอกด้วย...จะเหมา..:love:

นี่ถ้าอยู่ใกล้กัน จะแพ็คทีมเดินทางสร้างสรรค์ช่วยชาวบ้านได้มากมาย ครบปัจจัยสี่ เมื่อเช้าผ่าขนุน คิดถึงนันท์ และครูตี๋เคยบอกพี่หยอยเรื่องหมักขนุน ก็เลยเอาเศษทั้งหมดสับๆๆลงถังหมัก ใช้น้ำหมักนมอาวุโสอติสัยใส่ลงไปจนท่วม แล้วปิดมิดชิด 555 ค่อยกลับมาดูผล


เรื่องหนังสือน่าจะได้เห็นต้นเดือนหน้าจ้า  แล้วไปเจียงใหม่รึเปล่าน้อ

เปลี่ยนแผนแ้ล้วค่ะ แยกเป็นสองสาย สายนึงไปประจวบ กลับมาแล้ว สายนึงไปน่าน เลยไปเชียงราย ข้ามไปลาว ได้นกกลับมาเพียบ เพิ่งกลับมาเมื่อวาน ไปเป็นอาทิตย์ น้องคงไปไหนไม่ได้พี่สาวไม่สบาย ต้องอยู่โยงค่ะ จะรออ่านหนังสือพี่ค่ะ....เรื่องน้ำหมัก เพลา ๆ หน่อยนะคะ...อย่าหนักมากไป น้องเป็นห่วง... 

บ้านน่าอยู่มากเลยค่ะ พี่หยอย

คิดถึงนะค่ะ มีงานยุ่งตลอด อย่าลืม..ดูแลสุขภาพด้วยคะ

Laughingทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน

หน้า