เกมส์ ... ผู้เฒ่า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

    ความตั้งใจเบื้องแรก ของเมื่อวาน (20 ม.ค. 2555)  ... คือ จะมาบอกแขกไปช่วยน่ำข้าว (หยอดข้าวไร่) ... แต่เผอิญมีภารบางประการต้องออกไปทำ

    เสร็จภารกิจ เดินทางกลับ ... ผ่านห้างแห่งหนึ่ง ป้าเขาบอกว่าไหน ๆ ก็ผ่านมาแล้ว น่าจะแวะเข้าไปเลือกซื้อ “วัสดุ อุปกรณ์ เกมส์” สำหรับผู้เฒ่า ... ซะหน่อย ... เพราะเล่นคาอยู่ ...

    เกมส์ที่ป้าเขาเล่น ตอนนี้ คือ เกมส์ตุ๊กตา 12 นักษัตร

 

 

 

    นี่ไงครับ ! ... ที่ป้าเล่นผ่านแล้ว ... รวมถึง 2 ตัว ที่เอาขึ้นเป็นบทนำ บล็อก ด้วย (ตัวใหญ่ไม่ใช่นะครับ)

   ยังขาดอีก 4 - 5  ตัว ... ก็จะผ่าน !


 

 

    เลี้ยวรถเข้าไป ตามคำปรารภ ... ไม่ได้กลัวอะไรหรอกนะ ... แต่ เกรงใจ น่ะ ! … ฮึ ๆ ๆ

    ระหว่างรอป้า เลือกซื้อไหม ... ข้าพเจ้า ก็ ... สังหารเวลา ด้วยการเดินดูอะไร ต่อมิอะไร ไปเรื่อย ๆ .... จนมาถึงมุม .. ไม่ใช่มุมซีนะ ... ก็เขาจัดพื้นที่ไว้ให้ตรงกลาง ซะออกกว้าง เรียกมุม ความหมายก็จะเพี้ยนไป ...

 

 

   ภาพที่ปรากฏ ณ ห้องนี้  ... นี่ไงครับ!

   เหล่าผู้เฒ่า สาวน้อย ... ผู้คร่ำเครียด อยู่กับเกมส์ ซึ่งมีประโยชน์ ... ที่ท่านชื่นชอบ

   เขิน ! ... มือสั่น ... ภาพเลยไหว ...

 

 

 

    “พ่อ ... เดินดูอะไร รอหน่อยนะ”  เสียงตามสาย ... เอ้ย ... ขอโทษ ! เสียงจาก ป้าที่ตามมาสมทบ ... หลังครู่ต่อมา แล้วบอกเหตุ โดยไม่ต้องถาม

    “เจอลายใหม่มา สวยดี ให้เขาอธิบายสัญลักษณ์ให้หน่อย...” หยุดหายใจ ก่อนถาม ... “รอได้ไหม?”

       “ได้” ... ข้าพเจ้าตอบสั้น ๆ ... แต่ไม่ได้กัดฟันนะ ขอบอก ... แหงะสายตากวาด อย่างไร้จุดหมาย ... เจอแผ่นป้าย

           “ซื้ออุปกรณ์ สอนฟรี”

     ร้อง ... “อ้อ...” ในใจ พร้อมชื่นชม เทคนิคการขาย ของเขาอยู่เงียบ ๆ

 

 

 

    โน่นไง ... ป้า ... เข้าไปร่วมวงตักตวง กติกาเกมส์ใหม่

   นั่งใกล้วิทยากร..เชิดเชียว


 

 

 

 

    ก่อนผละจาก สนามฝึกทักษะ ‘เกมส์ผู้เฒ่า’ ... ข้าพเจ้า ก็กดปุ่มเก็บภาพ ความสำเร็จแห่งเกมส์ เหล่านี้มาฝาก ให้ดูกันเล่น ๆ ...

 

 

 

 

   ดอกไม้ประดิษฐ์ ... จัดช่อ - แจกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    นี่ด้วย ... !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   ดูใกล้ บ้างปะไร?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  การสร้างมูลค่าเพิ่ม ให้วัสดุเหลือใช้ ด้วย Painting  ก็มีให้เห็น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   รวมถึง สมาธิ สร้างสรรค์ งาน เรียงร้อย

 

 

 

 

 

 

 

       เป็นไงบ้างครับ?

    สำหรับข้าพเจ้าแล้วไซร้ เห็นว่า ... เกมส์เหล่านี้ ... น่าจะดีนะ ... เพลิดเพลิน ... คลายเหงา ... ให้ชื่นอกชื่นใจแก่ผู้เล่น เมื่อเกมส์ยุติลง ... ไม่ข้องติดอยู่กะผล  แพ้ – ชนะ !

       ที่สำคัญ ... เป็นเครื่องวัด  EQ  ... ฝึก สติ และ การครองสัมปชัญญะ

ความเห็น

อิจฉาชีวิตคู่ลุงป้ามากค่ะ......

:sweating:


   ชีวิต ธรรมดา ของคนชราคู่หนึ่ง น่ะหลานแจ้ว

     ก่อนหายใจไม่ไหว หาอะไรทำ อย่าให้ฟุ้ง ซ่าน นัก เท่านั้นเอง

เอ่อ.....เด็กช่าง    ไม่หนัด (ข้ออ้าง)

   ที่ไม่หนัด ... เพราะยังไม่เนีอย

     พอเนีอย ... หนัด ไม่ หนัด กินได้เผิ่น

   จริงม้าย ป้าว่า

น่ารักมากครับคู่นี้..ผมและภรรยาก็ไม่มีลูกครับ

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

   ขอบคุณครับ ...

     มีเยอะคู่ไป ครับ ที่น่ารัก แต่เขาไม่ได้เอามาให้ดู

   ทุกอย่าง ... มีสองมุม ... มีน่ารัก ... ก็มีัน่าเกลียด

      สิทธิ๋ และโอกาส ในการเลือก เป็นของเราเสมอ ... ว่าแต่ว่า

          เราเลือกมุมไหน

   เห็นรูป หลานทั่งคู่ ก็น่ารักเช่นกัน นี่ครับ

จะหนุ่มสาวหรือเฒ่าแก่.. ทำๆไป... บนความ ปวดเมื่อย เจ็บล้าบ้าง... ก็ยังดีกว่าหายใจทิ้งไปเปล่าๆ..ใช่มั๊ยลุง

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

   หม้นแล้ว ... โถกเผง ...

    มัวกลัว ความปวดเมื่อย เจ็บล้า ... แล้วอีเดินหน้าพรือ ได้

   มันเกิดได้ ก้า หายได้ ... พระพุทธองค์ทรงตรัสไวั ความว่า

     สิ่งที่เกิดโดยสังชาร เกิดแล้ว ... โตแล้ว ... กัาต้องดับทั้งเผิ่น

   โหร่จักหมันแล้ว อีกลัวไหร "เตสังวู" หมันเสีย นิ

น่าทำบ้างจัง แต่ไม่มีพรสวรรค์แบบนี้


:shy:

โอ้....อยากอยู่ใกล้ร้านนี้บ้างจังเลยค่ะคุณลุง  ชอบจังเลยค่ะ

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

หน้า