อีสานแห้งแล้ง.กันดาร.จริงหรือ ตอนที่ 2 ความอุดมสมบูรณ์ที่เราสร้างเอง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ความแห้งแล้งกำลังจะมาเยือนแบบเต็ม ๆ ในไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ น้ำในสระที่ยังพอให้ความชุมชื้นของผักที่สวนก็ลดลงเรื่อย ๆ อย่างรวดเร็ว ดีที่สระขุดลึกมาก ๆ เพื่อกักเก็บน้ำ แต่เมื่อปลูกเยอะก็ต้องใช้น้ำเยอะ เหนื่อยมากขึ้น แต่สิ่งที่ได้ตอบกลับมาก็เป็นความสุข มีอยู่มีกินมากขึ้น (ไม่เน้นขาย..มีแต่แจก..ฮ่า ๆ)


แปลงผักของน้องโฟกัสก็ได้เก็บกินแล้ว...เจ้าของแปลงผักจะได้เก็บละวันนี้..อิอิอิ




กรรมกรประจำสวน วุฒิ ป.ตรี คบ. เงินเดือนไม่มี ทำด้วยใจล้วน ๆ ฮ่า ๆๆๆๆ


ดินแข็งมาก ๆ จอบแทบหัก สรุปตรงนี้เลิกขุดไปขุดที่ใหม่ เมื่อปีที่แล้วใช้แบคโฮปรับที่ขุดหน้าดินออกหมด




ผู้ช่วยกรรมกรเดินถือบัวรดน้ำมาโน้นละ ..อิอิอิ




ขุดแปลงผักเสร็จ ผบ.ประจำสวนปลูกกินใบเก่งครับ แต่พวกเป็นผลต้องกรรมกรอย่างผม ฮ่า ๆ แบ่งหน้าที่กันชัดเจน

แตงร้านท่าจะไม่รอด แผนสำรองเอากระหล่ำปลูกเข้าไปด้วย


เก็บผักกระจ้อน กลับบ้าน...สด ๆ ปลอดสารพิษ..สบายกระเป๋า อิอิอิ


นางแบบประจำสวน..อิอิอิ..น้างฟ้า..ในดวงใจของพ่อ...

       อยากกินอะไรก็ปลูก สิ่งไหนเหมาะสมกับสวน กับสภาพพื้นที่และความแห้งแล้งของภาคอีสาน เรารู้ก็วางแผนการปลูกให้มีหมุนเวียนไว้กินในครัวเรือนได้อย่างสบาย ๆ แม้จะแล้ง สักแค่ไหน เมื่อมีความพยายามและการวางแผนที่ดีก็ทำให้มีผักไว้กินอย่างไม่ขาด การทำเกษตรน้ำคือหัวใจหลัก ความขยันคือหัวใจรอง เมื่อมีความมานะบวกความรู้ปัญหาอุปสรรคก็ยากที่กีดขวางไปได้ครับ
       ขอบคุณทุกท่านที่อ่านบล็อกและคอยให้กำลังใจผมและครอบครัวมาตลอด และที่ลืมไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีคือภรรยาและลูกสาวที่เป็นทุกอย่าง ทั้งกำลังใจ แรงกาย ที่คอยช่วยเหลือให้ผมยืนสู้ได้จนทุกวันนี้จริง ๆ

                                  
                                               ....ขอบคุณค่ะ...

โปรดติดตามตอนต่อไป...วิศิษฐ์...
                      

ความเห็น

ผักน่ากินจังเลยหนู


 

ผลงานจากสองมือน้อย ๆ ของน้องโฟกัส กำลังจะได้เห็นแล้วดีจังเลย  เค้าคงภูมิใจมาก ได้ดูแลเองตั้งแต่แรก


ถึงจะเจอความแห้งแล้ว แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค เมื่อเราเตรียมพร้อมรับมือ มีการวางแผนและมองการณ์ไกลอย่างนี้


เยี่ยม ๆๆๆๆ คะ


 


 

ที่ไหนแห้ง ไม่รู้ รู้แต่ว่า นายูงเขียววววว ซะ:uhuhuh:

ดีจังเลยค่ะ น้องโฟกัสมีผักไว้กินทั้งปีเลย น้องดูสดใสแข็งแรงเพราะได้กินผักปลอดสารพิษที่ช่วยคุณพ่อปลูกนี่เอง 
ดูภาพดินแข็งๆ แล้วไว้ปลอบใจตัวเองเพราะดินรอบๆ บ้านไม่ดีเหมือนกันค่ะ

 

ศิษฐ์...เอื้อยว่า..บ้านโตเฮ็ดของหวานกิน..บ่ใซ่น้ำตาลกะได้ตี้เน๊อะ...พ่อ...หวานซะ...ระวังมดเข้าหูเด้อ!...หวานบ่เป็นที่เป็นทาง...:uhuhuh: เบาหวานกินตายแหน่แหม๋...อิจฉา ๆๆๆๆๆๆ:crying2:   แข่งกับน้องรุจน์บ้อ...โทรไปยามเสี่ยวแหน่เด้อ!...ปวดขาลุกบ่ขึ้น...

นับถอยหลังอีกไม่นานก็คงได้ไปใช้ชีวิตแบบนี้บ้าง :bye:

พี่สิทสุดยอดพี่ ตรงที่ไอ้คำว่าเน้นแจกนี่แหละ ได้ใจจริงๆ

ดินแข็งนี่ต้องพึ่ง EM แล้วหละพี่ อิอิ

:good-job:

เหรอน้องอาร์ม 55555

 

ถึงจะเริ่มแล้งแล้ว แต่ความสดชื่นใจครอบครัวนี้ไม่มีวันหายไป สู้ต่อไปนะเพื่อน

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

หน้า