ต้นอะไรครับ (ผักพื้นบ้าน)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

พืชผักที่ผมชอบ กลุ่มหนึ่งคือกลุ่มผักพื้นบ้านกลุ่มผักพื้นเมือง

พื้นผักกลุ่มนี้มีข้อดีคือ แก่ง่าย ตายช้า โอ๊ะไม่ใช่ ข้อดีคือ ดูแลง่าย ง่ายแบบไม่ต้องดูแล ทิ้งๆ ขว้างๆ ก็ได้กิน ปลอดภัยไร้สารฆ่าแมลงตกค้างแน่นอน

วันนี้ผมมีหนึ่งต้นมาขอชื่อด้วยครับ (ข้อเสียของภาษาถิ่นขแมร์ก็แบบนี้แหละครับ พูดถึงนกพูดถึงต้นไม้แล้วไทย ลาว ไม่เข้าใจ)

ต้นนี้เดิมใช้ลำต้นพันด้ายใส่ในกระสวยทอผ้า ตอนนี้ใช้ด้ามปากกาแทนหมดแล้ว

นี่ครับลักษณะเล็บที่ไม่ได้ตัดต้นที่มีรูกลวงตรงกลาง สำหรับเสียบกับแกนลวดในตัวกระสวยทอผ้า

ลักษณะดอกและยอดอ่อน

ดอกเริ่มบานแล้ว

ส่วนที่นำมารับประทาน ดอกตูมกับยอดอ่อนและดอกที่เริ่มบ้านข้างบนนั่นแหละครับ

รสชาติ ออกขมนิดหน่อยช่วยให้เจริญอาหาร (ขมน้อยกว่าสะเดาหรือเพกา)

นี่ครับ ที่ว่าดูแลง่าย ทิ้งๆ ไว้ ไฟไหม้ก็ไม่ตาย ได้ฝนได้น้ำต้นตอที่ฝังใต้ดินก็พร้อมผลิใบงอกงามขึ้นมาใหม่

ต้นอะไรครับ

หมายเหตุ สมช.ท่านใดต้องการต้นพันธุ์ แวะมาขุดได้เลยนะครับ อิอิ

คำเตือน ตามที่ลุงโรสว่าเลยครับ มันแตกกอใต้ดินไปได้เรื่อยๆ และนี่ที่ลุงโรสเขียนไว้นานแล้ว คำถามประจำวันศุกร์ที่ 9 เมษายน 2553

ความเห็น

ไม่รู้จักเลยค่ะคุณน้อย ไม่เอารูปสวนมาฝากบ้างล่ะคะ

 

 

ละม่อมค่ะ หรือท้าวยายม่อม แต่คนละตัวกับท้าวยายม่อมที่ใช้ทำแป้งนะคะ

 ใช่ครับ ไม้เท้ายายม่อม เท้ายายม่อม หรือ พญารากเดียว เป็นสมุนไพร เจริญเติบโตง่าย ตายยาก แพร่กระจายได้รวดเร็ว ใครคิดจะปลูกก็หาวิธีจำกัดพื้นที่ไม่ให้เขาเพ่นพ่านก็แล้วกัน

คุณน้อย หายไปนานเลยนะ เอิ้กๆๆๆๆ

ยืนยันอีกคน ไม้เท้ายายม่อมครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เห็นแม่ค้าที่ตลาดไนท์บุรีรัมย์เก็บมาวางขายได้ซื้อกินแล้วเพิ่งรู้ว่ากินได้ตามทุ่งนามีแต่จำชื่อไม่ได้ค่ะ

พี่น้อยที่นางรองเค้า เรียก "ต้นทาละม่อม" ครับ เห็นได้ตามนา

ก็แฟนผมมันเป็นผู้ชายนี่หว่า

พี่น้อยที่นางรองเค้า เรียก "ต้นทาละม่อม" ครับ เห็นได้ตามนา

ก็แฟนผมมันเป็นผู้ชายนี่หว่า

เคยเห็นต้น ไม่รู้จักชื่อ แถมยังไม่รู้ว่ากินได้อีกด้วย :sweating: วันนี้รู้แล้วว่าจะหามาปลูกไว้กินบ้าง

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

คนละชนิดกับ หัวท้าวยายม่อม ที่นำมาทำแป้งท้าว ใช่มั๊ยค่ะ

ความพอเพียงจะทำให้ชีวิตมีความสุขแบบยั่งยืน

หน้า