ยาก ! ... แต่ก็คงเปลี่ยนได้ นา

หมวดหมู่ของบล็อก: 

        “เชื่อ + ง่าย + เคยชิน = พฤติกรรมฝังลึก” ...!

    ที่นำเสนอข้างต้น ... เห็นได้ดาษดื่น ใน “เกษตรกรเคมี” ... ซึ่ง เปลี่ยนแปลง ได้ “ยาก” .... แค่ ...

          “ยาก” ... ไม่ใช่ “ไม่ได้”  ...

    ปัจจัยประกอบหลัก ของพฤติกรรมฝังลึก ที่เปลี่ยนแปลงได้ยาก ... คือ “ง่าย” ... อาทิ ..

      “ใช้ง่าย” ... คือสะดวกต่อการใช้ ไม่ต้องมีกระบวน หรือวิธี ที่ซับซ้อน ... ในภารกิจใด ภารกิจหนึ่ง หากจะให้เลือก ระหว่างเพียงใช้ “ปลายนิ้ว” กด Remote control กับ การที่จะต้องออกแรงเคลื่อนไหว “องคาพยพ” หลาย ๆ ส่วน

           ถ้าเป็นท่าน ... จะเลือกวิธีใด?

    “คิดง่าย ๆ”... หรือ “ไม่ต้องคิด” ... อันนี้ ตีกรอบ ไว้เพียง “คิดเอาผลประโยชน์ เฉพาะหน้า” ไม่ได้นำบริบท ของกรณีย์ นั้น ๆ มาเข้ากระบวนการคิด ไม่ว่าจะเป็น ....

    ข้อมูล “ด้านวิชาการ” ซึ่งแม้ เอกสารกำกับการใช้ บางครั้งยังไม่สนใจมันด้วยซ้ำ ...

    ข้อมูล “ด้านสังคม”  จะเกิดอะไรกระทบกะสังคมบ้าง ช่างมันปะไร ... ไม่ต้องไปสน !

          ที่สุดแม้แต่ ...

    ข้อมูล “ของตัวเอง” ... ยังไม่ได้นำเข้าสู่กระบวนการคิด เลย! เฮ่อ ....! อ้อ ... ขออภัยครับ ... คิดครับ ... คิด ... ข้าพเจ้าพูดผิดไป ... แต่คิดไม่ครบเป็นวัตร คือ

    คิดเอาแต่ผลประโยชน์ ที่เห็นเฉพาะหน้า จนลืมที่จะ  มองหลัง   ว่าได้สูญเสียอะไรไปบ้างแล้ว ... และไม่สนใจ ชะเง้ออนาคต ว่าอาจจะต้องสูญเสียอะไรเพิ่มอีกไหม? ...

         เบิก หัก ผลักส่ง ... แล้วคุ้มไหม?

    แม้ “สุขภาพ” ของตน  ก็ไม่ได้นำมาคิด ... เป็นต้นทุน ... บางคน ไม่ตระหนักหด้วยซ้ำ ...

          ว่า “สุขภาพ” นี่แหละ คือต้นทุนหลัก

    ปัจจุบัน จะฉีดพ่น สารเคมี สักครั้ง หาจ้างคนฉีดยากมาก ๆ ๆ ๆ ... เจ้าของสวน เลยต้องลงมือฉีดเอง ... ฉีดเสร็จก็จะมาที่บ้าน ข้าพเจ้า .... เขาบอกว่า ...

           มาขอ “ยาล้างพิษ” !

    สิ่งที่เขาเชื่อว่าเป็นยาล้างพิษ และมาขอบ่อย จนเหลือเพียงผลที่ ไร้น้ำ  มันคือ ...

       “มะพร้าวอ่อน” ... ครับ สอยลงมา เฉาะเอาน้ำดื่ม ดื่มน้ำหมด บางคนเนื้อไม่สน ก็โยนผลไว้โคนมะพร้าวนั่นแหละ ... สอยกันจนอ่อนไม่ทันเลยแหละ ... ก็ของฟรี ! นี่ขอรับ

         ครั้น ไม่มีมะพร้าวให้สอย ... ก็จะเดินเลยไปริมสวน ....

 

 

 

 

    เด็ด ใบ หรือไม่ก็ ขุดเอารากเจ้าต้น นี่ ...

      เอาไปต้ม หรือไม่ก็เคี้ยวสด ๆ ... แต่ไม่นิยมนัก ... คงเพราะไม่อร่อยเท่ามะพร้าวอ่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    ดึงภาพเข้ามาให้เห็นใบ ใกล้ ๆ ... ครับ

 

 

 

 

 

 

 

    เคยเห็นไหมเอ่ย ? ...

       เขาเรียกกันว่า ... “ต้นรางจืด” จ้า า า ....

             เฮ่อ ...  จบละนะ ... หวัดดี

ความเห็น

ต้นเค้าเป็นแบบนี้นี่เอง

""

 

   ที่นำมาให้ดูนี่ เป็น "รางจืดต้น" ครับ

     ยังมี "รางจืดเถา" อีกด้วย ซึ่งปลูกเป็นไม้ประดับก็ได้ ดอกสีม่วง สวยดี ...

      แต่ ... นิสัยชอบรุกราน ... จึงต้องคอยตบแต่ง

:nonono: เมื่อเช้าลุงบ้านอยู่ข้างๆสวน โทรฯมาบอกให้ซื้อยาฉีดเพลี้ยจะฉีดเพลี้ยที่ลงน้อยหน่าให้  หนูเลยปฎิเสธไปว่าไม่ฉีดค่ะ  กินน้อยหน่าร่วมกับเพลี้ยคงปลอยภัยกว่าค่ะ   :uhuhuh: :uhuhuh:

รางจืดต้น ยังไม่เคยเห็นค่ะ

เคยแนะนำให้อาบัง ชาวมาเลย์ เค้ามีอาชีพรับจ้างฉีดยาหญ้า ให้ลองทานรางจืดดูเหมือนกันค่ะ

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

การค้าเสรี  เดี๋ยวนี้ตัวแทนสารเคมีอยู่ห่้างกันไม่เกินสองกิโล อาเซียนเข้ามาแล้ว

รางจืดต้น...เค้าบอกว่า ฤทธิ์น้อยกว่ารางจืดเถา แต่ก็ใช้ล้างสารพิษๆด้เหมือนกันค่ะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

พึ่งรู้ว่ามีรางจืดแบบต้นด้วย :confused: :love: เคยเก็บแต่เป็นเถาเลื้อยมาต้มดื่ม

คุณลุง Paloo มักจะแฝงข้อคิดให้อ่านกันเสมอๆ เท่าที่ผมสัมผัสกับชาวบ้านแถวสวน  พวกเขาเข้าถึงข้อมูลทุกอย่าง เพียงแต่ไม่ลงมือทำ ดังนั้นไม่ว่าผมจะปลูกหญ้าแฝก ปอเทือง ขุดร่องชะลอน้ำ ล้วนแต่เป็นเรื่องที่ชาวบ้านรู้ว่าทำแล้วจะได้ประโยชน์อะไร แต่ไม่มีคนทำ  อย่างที่ลุง Paloo บอก ผมก็ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเขารู้แต่ไม่เชื่อ (เชื่อ) เชื่อแต่ทำแล้วมันยุ่งยากได้ผลช้า (ง่าย) หรือไม่ยุ่งยากแต่ไม่ใช่วิธีที่เคยทำ (เคยชิน) หรือจะเป็นองค์ประกอบของทุกอย่าง  พวกเขาจึงไม่ลงมือทำ

แต่จากการสังเกตุผมมีสมมุติฐานอีกข้อนึงคือ "ขาดความสามารถในการวิเคราะห์เรื่องที่ซับซ้อน" เนื่องจากเวลาพูดคุยเรื่องที่มีผลกระทบต่อกันหลายทอด เช่น ทำหนึ่ง แล้วจะกระทบสอง แล้วสองจะไปกระทบสาม  สามจะไปกระทบสี่  พวกชาวบ้านฟังแล้วจะคิดตามไม่ทัน  พาลจะไม่ฟังเลย  จะคล้ายๆ กับคำว่า "ง่าย" ของลุง Paloo  ต่างกันตรงแค่ว่า "ชอบทำอะไรง่ายๆ" หรือ "ทำได้แต่เรื่องง่ายๆ" (ไม่มีความสามารถในการทำเรื่องซับซ้อน)

พระพุทธศาสนาเปรียบมนุษย์เป็น บัว 4 เหล่า ในสังคมเราเราอาจจะมีจำนวนคนที่เป็น "บัวพ้นน้ำ" (คิดเรื่องใหม่ได้เอง) น้อยมาก  "บัวปริ่มน้ำ" (ได้รับฟังข้อมูลเมื่อนำไปปฏิบัติก็เข้าใจ และประยุกต์ได้) น้อย  "บัวอยู่ในน้ำ" (ฟังครั้งแรกจะยังไม่เข้าใจ ต้องฟังซ้ำๆ แต่ในที่สุดเขาก็สามารถเข้าใจและเอาไปปฏิบัติได้) มาก ส่วน "บัวในตม" (ฟังเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจ แต่อาจจะลงมือปฏิบัติตามๆ คนอื่นไป) ไม่กล้าคิดถึงจำนวนว่ามีมากสักเท่าไร

ดังนั้นการผู้นำที่มีความรู้ความสามารถ (บัวพ้นน้ำ หรือบัวปริ่มน้ำ) และคุณธรรมจะเป็นปัจจัยสำคัญมากในการพัฒนา  เพราะจะสามารถทำพากลุ่ม "บัวอยู่ในน้ำ" ให้หันมาปฏิบัติเพิ่มเติมได้บ้าง  ส่วนพวก "บัวในตม" คงต้องทำใจ  ถ้าคนส่วนใหญ่ทำเขาก็อาจจะหันมาทำตามบ้างบางส่วน แต่ปัญหาของบ้านเราคือกลุ่มคนที่มีความรู้ความสามารถมักจะไม่ค่อยอยากเป็นผู้นำในสังคม เพราะการเมืองมันเน่าเสียเหลือเกิน แถมเผลอๆ ยังมีโอกาสโดนยิงตายได้อีก คิดแล้วเศร้า :sigh:

“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison

เพิ่งเคยเห็นต้นรางจืดแบบนี้ค่ะ ขอบคุณข้อคิดดีๆค่ะ


 

รางจืดต้นไม่เคยเห็นค่ะลุง เคยเห็นแ่ต่ที่เป็นเถา

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง